Dunay batan-ong paryente si Elisabet. Siya si Maria nga nagpuyo sa siyudad sa Nasaret sa Galilea. Minyoonon si Maria kang Jose nga usa ka panday. Dihang unom ka bulan nang mabdos si Elisabet, nagpakita kang Maria ang anghel nga si Gabriel ug miingon: ‘Maayong adlaw, Maria. Giuyonan ka pag-ayo ni Jehova.’ Naglibog siya kon unsay ipasabot ni Gabriel. Giingnan siya ni Gabriel: ‘Magmabdos ka ug manganak kag lalaki. Nganli siyag Jesus. Mahimo siyang Hari ug ang iyang Gingharian walay kataposan.’

Si Maria miingon: ‘Unsaon man pagkahitabo niana nga wala man ko makigdulog ug lalaki?’ Si Gabriel miingon: ‘Walay imposible kang Jehova. Magmabdos ug manganak ka pinaagi sa balaang espiritu. Mabdos sab ang imong paryente nga si Elisabet.’ Dayon si Maria miingon: ‘Ulipon ko ni Jehova. Matuman unta kanako ang imong gisulti.’

Miadto si Maria sa usa ka siyudad sa bukid aron bisitahon si Elisabet. Dihang gikomosta ni Maria si Elisabet, namatikdan ni Elisabet nga misikad ang bata sa iyang tiyan. Napuno siya sa balaang espiritu ug miingon: ‘Maria, gipanalanginan ka ni Jehova. Dakong kadungganan nga giduaw ko sa inahan sa akong Ginoo.’ Si Maria miingon: ‘Dayegon ko si Jehova sa tibuok nakong kasingkasing.’ Tulo ka bulan nga giubanan ni Maria si Elisabet ayha siya mipauli sa Nasaret.

Pagkahibalo ni Jose nga mabdos si Maria, gusto niyang bulagan si Maria. Pero nagpakita niya ang usa ka anghel diha sa damgo ug miingon: ‘Minyoi siya, ug ayaw kabalaka. Wala siyay gihimong daotan.’ Busa giminyoan niya si Maria ug gidala sa iyang balay.

Ang magmamando sa Imperyo sa Roma nga si Cesar Agusto nagsugo nga papaulion ang tanang Hudiyo sa lugar nga ilang natawhan aron magparehistro. Busa mibiyahe si Jose ug Maria paingon sa Betlehem kay tagadidto man si Jose. Niadtong higayona, hapit nang manganak si Maria.

Pag-abot nila sa Betlehem, wala silay kadayonan maong didto na lang sila sa puy-anan sa mga hayop. Didto gipanganak ni Maria si Jesus. Iyang giputos ug humok nga panapton si Jesus ug gibutang siya sa pasungan.

Duol sa Betlehem, may mga nagbantay ug mga karnero nga naa sa gawas sa tibuok gabii. Sa kalit, may anghel nga nagpakita nila ug gipalibotan sila sa kahayag sa himaya ni Jehova. Nahadlok ang mga magbalantay, pero giingnan sila sa anghel: ‘Ayaw mog kahadlok. Naa koy makapalipayng balita para ninyo. Natawo karon ang Mesiyas didto sa Betlehem.’ Dayon daghang anghel ang nagpakita ug miingon: ‘Himayaon ang Diyos sa langit, ug magmalinawon ang yuta.’ Dayon nawala ang mga anghel. Unsay gihimo sa mga magbalantay sa karnero?

Nag-estoryahanay ang mga magbalantay: ‘Mangadto na ta sa Betlehem.’ Miadto dayon sila ug ilang nakita sa puy-anan sa mga hayop si Jose, Maria, ug ang bata.

Nahibulong ang tanang nakabalita sa giingon sa anghel ngadto sa mga magbalantay. Gipamalandong ni Maria ang giingon sa anghel ug wala gyod to niya kalimti. Ang mga magbalantay namalik sa ilang mga karnero ug nagpasalamat kang Jehova sa tanan nilang nakita ug nadungog.

Ang mga tawo sa usa ka lugar sa sidlakan sa Israel nagtuo nga ang mga bituon makagiya nila. Usa ka gabii niana, dihay mga lalaki gikan sa Sidlakan nga nakakitag hayag nga bituon, ug ila kining gisundan. Gidala sila sa “bituon” didto sa Jerusalem. Ang mga lalaki nangutana sa mga tawo: ‘Asa man ang bata nga mahimong hari sa mga Hudiyo? Nanganhi mi aron moyukbo kaniya.’

Nabalaka kaayo ang hari sa Jerusalem nga si Herodes pagkadungog niya sa balita bahin sa bag-ong hari. Iyang gipangutana ang pangulong mga saserdote: ‘Asa man kuno ipanganak ning haria?’ Sila mitubag: ‘Miingon ang mga propeta nga matawo siya sa Betlehem.’ Busa gipatawag niya ang mga lalaki gikan sa Sidlakan ug giingnan: ‘Adto mo sa Betlehem ug pangitaa ning bataa. Unya balik mo dinhi ug sultihi ko kon asa siya. Gusto pod kong moyukbo niya.’ Pero dili tinuod ang iyang gisulti.

Ang “bituon” mipadulong sa Betlehem ug gisundan kini sa mga lalaki. Dihang mihunong ang “bituon” ibabaw sa usa ka balay, misulod sila didto. Ilang nakita si Jesus ug ang iyang inahan nga si Maria. Miyukbo sila sa bata ug gitagaan siyag mga regalo nga bulawan, kamangyan, ug mira. Si Jehova ba gyod ang nagtudlo sa maong mga lalaki kon asa si Jesus? Dili.

Nianang gabhiona, gisultian ni Jehova si Jose diha sa damgo: ‘Gusto ni Herodes nga patyon si Jesus. Dad-a sa Ehipto ang imong asawa ug anak. Ayaw mog pahawa didto hangtod sultihan ta mo nga puwede nang mobalik.’ Busa miadto dayon sa Ehipto si Jose ug ang iyang pamilya.

Giingnan ni Jehova ang mga lalaki gikan sa Sidlakan nga dili na mobalik kang Herodes. Puwerteng sukoa ni Herodes pagkahibalo niya nga dili na sila mobalik. Kay wala man siya kabalo kon asa si Jesus, nagsugo siya nga patyon ang tanang batang lalaki sa Betlehem nga parehas ug edad ni Jesus. Pero wala maunsa si Jesus kay didto na siya sa Ehipto, nga layo kaayo.

Sa ulahi, namatay si Herodes. Gisultian ni Jehova si Jose: ‘Puwede na mong mobalik.’ Si Jose, Maria, ug Jesus mibalik sa Israel, ug didto sila mipuyo sa siyudad sa Nasaret.

Sa Nasaret nagpuyo si Jose, Maria, ug ang ilang mga anak apil na si Jesus. Panday si Jose ug gitudloan niya ang iyang pamilya bahin kang Jehova ug sa iyang Balaod. Regular silang mosimba sa sinagoga ug kada tuig silang moadto sa Jerusalem para sa Paskuwa.

Dihang 12 anyos na si Jesus, siya ug ang iyang pamilya nangadto sa Jerusalem, nga maoy ilang naandan. Taas to nga biyahe. Daghan kaayong tawo ang nangadto sa siyudad para sa Paskuwa. Pagkahuman, namauli sila uban sa ilang mga paryente. Nagtuo si Jose ug Maria nga uban ra sa ilang grupo si Jesus. Pero dihang ilang gipangita si Jesus, wala siya.

Namalik sila sa Jerusalem ug tulo ka adlaw nilang gipangita ang ilang anak. Ang kataposan nilang giadto mao ang templo. Naa didto si Jesus naglingkod uban sa mga magtutudlo. Naminaw siya pag-ayo nila ug talagsaon ang iyang mga pangutana. Nakadayeg kaayo ang mga magtutudlo kang Jesus maong nangutana sila niya. Ug mibilib sila sa iyang mga tubag. Ilang nakita nga nasabtan niya ang Balaod ni Jehova.

Nabalaka pag-ayo si Jose ug Maria. Si Maria miingon: ‘Anak, puwerte namong pangita nimo! Asa man ka miadto?’ Pero si Jesus miingon: ‘Wala ba mo mahibalo nga kinahanglang nia ko sa balay sa akong Amahan?’

Mipauli si Jesus sa Nasaret uban sa iyang ginikanan. Gitudloan siya ni Jose sa pagpamanday. Unsa kaha si Jesus sa bata pa siya? Samtang nagdako siya, midaghan ang iyang nahibaloan ug mas gimahal siya sa Diyos ug sa mga tawo.

Si Juan, nga anak ni Zacarias ug Elisabet, nahimong propeta pagdako niya. Gisugo siya ni Jehova nga tudloan ang mga tawo bahin sa pag-abot sa Mesiyas. Pero imbes magtudlo didto sa sinagoga o sa mga lungsod, didto siya nagsangyaw sa kamingawan. Ang mga tawo sa Jerusalem ug sa Judea nangadto kang Juan aron mokat-on. Iyang gitudloan sila nga kinahanglang dili na sila magbuhat ug daotan aron malipay ang Diyos. Human sila makapaminaw kang Juan, daghan ang naghinulsol ug gibawtismohan sila ni Juan didto sa Suba sa Jordan.

Simple ang kinabuhi ni Juan. Hinimo sa balhibo sa kamelyo ang iyang sinina, ug dulon ug dugos ang iyang pagkaon. Ang mga tawo gustong makaila niya. Bisan ang hambogirong mga Pariseo ug Saduseo miadto niya. Giingnan sila ni Juan: ‘Kinahanglan mong magbag-o ug maghinulsol. Ayaw hunahunaa nga espesyal mo kay miingon mo nga mga anak mo ni Abraham. Wala kana magpasabot nga mga anak mo sa Diyos.’

Daghan ang miadto ug nangutana kang Juan: ‘Unsay angay namong buhaton aron malipay ang Diyos?’ Mitubag si Juan: ‘Kon duha inyong sinina, ihatag ang usa sa nanginahanglan.’ Nahibalo ba ka kon nganong iya tong gisulti? Gusto niyang mahibalo ang mga tinun-an nga kinahanglang higugmaon nila ang mga tawo aron malipay ang Diyos.

Miingon si Juan sa mga maniningil ug buhis: ‘Ayaw mog pangilad.’ Iyang giingnan ang mga sundalo: ‘Ayaw mog panghiphip o pamakak.’

Miadto sab kang Juan ang mga saserdote ug mga Levihanon ug nangutana sila: ‘Kinsa man ka? Gusto namo nang mahibal-an.’ Miingon si Juan: ‘Ako ang nagasinggit sa kamingawan ug nagtultol sa mga tawo ngadto kang Jehova, nga maoy gitagna ni Isaias.’

Ganahan ang mga tawo sa gitudlo ni Juan kanila. Daghan ang nagtuo nga si Juan ang Mesiyas. Pero giingnan sila ni Juan: ‘Dunay moabot nga mas labaw pa nako. Dili gani ko angayan nga motangtang sa liston sa iyang sandalyas. Ako nagbawtismo sa tubig, pero siya magbawtismo pinaagi sa balaang espiritu.’

Si Juan dugay nang nagsangyaw: ‘Dunay moabot nga labaw kay kanako.’ Dihang mga 30 anyos na si Jesus, miadto siya sa Suba sa Jordan diin nagbawtismo si Juan. Gikan siya sa Galilea. Gusto siyang magpabawtismo kang Juan, pero si Juan miingon: ‘Dili ti ka angayng bawtismohan. Ikaw ang angayng magbawtismo nako.’ Pero si Jesus miingon: ‘Gusto ni Jehova nga bawtismohan ko nimo.’ Busa miadto sila sa Suba sa Jordan, ug gituslob ni Juan si Jesus sa tubig.

Miampo si Jesus paghaw-as niya sa tubig. Dihadiha, ang langit nabuksan, ug ang espiritu sa Diyos nanaog nga samag salampati ug mikunsad niya. Dayon si Jehova misulti gikan sa langit: “Ikaw ang akong Anak, ang akong gihigugma. Giuyonan ka nako.”

Dihang ang balaang espiritu ni Jehova mikunsad kang Jesus, nahimo siyang Kristo, o Mesiyas. Sugdan na niya ang buluhaton nga gisugo ni Jehova.

Human sa iyang bawtismo, miadto si Jesus sa kamingawan. Kuwarenta ka adlaw siya didto. Pagbalik niya, miadto siya kang Juan. Samtang nagpadulong si Jesus, si Juan miingon: ‘Siya ang Kordero sa Diyos nga maoy magkuha sa sala sa kalibotan.’ Pinaagi niana, iyang gipahibalo sa mga tawo nga si Jesus ang Mesiyas. Nahibalo ba ka kon unsay nahitabo kang Jesus didto sa kamingawan? Mahibaloan na nimo sa sunod nga leksiyon.

Human mabawtismohi si Jesus, gidala siya sa balaang espiritu didto sa kamingawan. Wala siya mokaon sulod sa 40 ka adlaw maong gigutom kaayo siya. Dayon gitental siya sa Yawa: ‘Kon ikaw Anak sa Diyos, himoang tinapay kining mga bato.’ Pero mitubag si Jesus gamit ang Kasulatan: ‘Nahisulat nga dili lang pagkaon ang gikinahanglan aron mabuhi. Kinahanglan tang maminaw sa tanang isulti ni Jehova.’

Dayon gihagit sa Yawa si Jesus: ‘Kon ikaw Anak sa Diyos, ambak gikan sa kinatas-ang bahin sa templo kay nahisulat nga ang Diyos magpadala ug mga anghel aron mosalo nimo.’ Gigamit na sab ni Jesus ang Kasulatan: ‘Nahisulat nga dili nimo sulayan si Jehova.’

Gipakita ni Satanas kang Jesus ang tanang gingharian sa kalibotan, mga bahandi ug himaya niini, dayon miingon: ‘Akong ihatag nimo kining tanang gingharian ug ang himaya niini kon mosimba ka nako bisag kausa lang.’ Pero si Jesus mitubag: ‘Pahawa Satanas! Nahisulat nga si Jehova lang ang angayng simbahon.’

Dayon mipahawa ang Yawa, ug miabot ang mga anghel aron hatagan ug pagkaon si Jesus. Sukad niadto, gisangyaw ni Jesus ang maayong balita sa Gingharian. Kana ang buluhaton nga gisugo ni Jehova kaniya. Nalipay ang mga tawo sa gitudlo ni Jesus, ug misunod sila kaniya bisag asa siya miadto.

Sa mga bulan sa Abril, tuig 30 C.E., miadto si Jesus sa Jerusalem. Daghan ang nangabot sa siyudad para sa Paskuwa. Apil sa selebrasyon ang paghalad ug mga hayop didto sa templo. Ang uban magdalag mga hayop, pero ang uban mopalit niini didto sa Jerusalem.

Pag-adto ni Jesus sa templo, iyang nakita ang mga tawo nga namaligyag mga hayop didto. Nagnegosyo sila sulod sa balay ni Jehova! Unsay reaksiyon ni Jesus? Naghimo siyag latigo nga pisi ug giabog ang mga karnero ug baka pagawas sa templo. Iyang gipanglintuwad ang mga lamesa sa mga tig-ilis ug kuwarta ug gipangyabo ang mga sensilyo. Giingnan ni Jesus ang namaligyag salampati: ‘Panguhaa ninyo ni! Ayaw himoang baligyaanan ang balay sa akong Amahan!’

Nahingangha ang mga tawo didto sa templo tungod sa gihimo ni Jesus. Nahinumdom ang mga tinun-an sa tagna bahin sa Mesiyas: ‘Madasigon ko para sa balay ni Jehova.’

Dayon sa tuig 33 C.E., gihinloan ni Jesus ang templo sa ikaduhang higayon. Dili gyod niya gusto nga naay magpasipala sa balay sa iyang Amahan.

Human sa Paskuwa, si Jesus ug ang iyang mga tinun-an mibalik sa Galilea agi sa Samaria. Mihunong si Jesus sa atabay ni Jacob nga duol sa siyudad sa Sikar. Samtang nagpahulay siya didto, miadto ang iyang mga tinun-an sa siyudad aron mopalit ug pagkaon.

May babaye nga miabot aron magkalos ug tubig. Giingnan siya ni Jesus: “Palihog, hatagi kog mainom.” Siya miingon: ‘Nganong nakig-estorya ka nako? Samarianhon ko. Ang mga Hudiyo dili makig-estorya sa mga Samarianhon.’ Si Jesus mitubag: ‘Kon nakaila lang ka nako, mangayo gyod ka nakog mainom ug hatagan ti ka ug buhi nga tubig.’ Ang babaye miingon: ‘Unsay imong ipasabot? Wala gani kay timba.’ Si Jesus miingon: ‘Ang tanan nga moinom sa tubig nga akong ihatag dili na uhawon pag-usab.’ Ang babaye miingon: ‘Senyor, tagai ko ana nga tubig.’

Dayon si Jesus miingon niya: ‘Dad-a dinhi ang imong bana.’ Siya miingon: ‘Wala koy bana.’ Si Jesus miingon: ‘Bitaw, husto ka. Kalima na ka naminyo, ug wala mo makasal sa imong kapuyo karon.’ Ang babaye miingon: ‘Propeta gyod ka. Kaming mga Samarianhon nagtuo nga dinhi niining bukira namo simbahon ang Diyos, pero ang mga Hudiyo nag-ingon nga sa Jerusalem lang puwedeng mosimba. Nagtuo ko nga inig-abot sa Mesiyas tudloan mi niya kon unsaon pagsimba.’ Dayon dunay gisulti si Jesus nga wala pa niya isulti sa uban: ‘Ako ang Mesiyas.’

Miadto dayon sa siyudad ang babaye ug iyang gisultihan ang mga Samarianhon: ‘Naa koy naestorya ug morag siya ang Mesiyas. Nahibalo siya sa tanan bahin nako. Ali, adtoon nato siya!’ Mikuyog sila niya sa atabay ug naminaw sa gitudlo ni Jesus.

Gidapit sa mga Samarianhon si Jesus nga magpabilin sa ilang siyudad. Duha ka adlaw nga nagtudlo si Jesus didto ug daghan ang mituo niya. Ilang giingnan ang Samarianhong babaye: ‘Human mi maminaw niining tawhana, among nahibaloan nga siya gyod ang manluluwas sa kalibotan.’

Wala madugay human bawtismohi si Jesus, misugod siya sa pagsangyaw: ‘Duol na ang Gingharian sa Diyos.’ Miuban niya ang iyang mga tinun-an pag-adto niya sa Galilea ug Judea. Pag-uli niya sa Nasaret, miadto siya sa sinagoga ug gibasa niyag kusog ang linukot nga basahon sa Isaias: ‘Si Jehova naghatag kanako ug balaang espiritu aron masangyaw nako ang maayong balita.’ Unsay kahulogan niana? Kana nagpasabot nga bisag gusto sa mga tawo nga mohimo siyag milagro, ang unang rason nga gihatagan siyag balaang espiritu mao ang pagsangyaw sa maayong balita. Dayon iyang gisultihan ang mga naminaw: ‘Natuman karon kining tagnaa.’

Dayon miadto si Jesus sa Dagat sa Galilea ug didto niya nakita ang iyang upat ka tinun-an nga mga mangingisda. Sila si Pedro, Andres, Santiago, ug Juan. Iyang gidapit sila: ‘Ali. Himoon mo nakong mangingisdag tawo.’ Ila dayong gibiyaan ang pagpangisda ug misunod kang Jesus. Ilang gisangyaw ang bahin sa Gingharian ni Jehova sa tibuok Galilea. Misangyaw sila sa mga sinagoga, merkado, ug sa kadalanan. Daghan ang misunod nila bisag asa sila moadto. Nailado kaayo si Jesus, bisan didto sa Sirya.

Sa ulahi, ang pipila ka tinun-an ni Jesus gihatagan niyag gahom sa pag-ayog mga sakit ug pagpagula sa mga demonyo. Mikuyog niya ang uban samtang nagsangyaw siya sa mga siyudad ug baryo. Daghang matinumanong babaye sama ni Maria Magdalena, Juana, Susana, ang misuportar kang Jesus ug sa iyang mga tinun-an.

Human bansaya ni Jesus ang iyang mga tinun-an, iyang gisugo sila sa pagsangyaw. Samtang nagsangyaw sila sa tibuok Galilea, daghan ang nahimong tinun-an ug nagpabawtismo. Daghan ang gustong mahimong tinun-an, gani gipakasama sila ni Jesus sa uma nga hapit nang anihon. Siya miingon: ‘Pag-ampo mo kang Jehova aron magpadala siyag dugang mangangani.’ Sa ulahi, nagpili siyag 70 ka tinun-an ug gipasangyaw sila nga tinagurha sa tibuok Judea. Ilang gisangyawan ang tanang tawo bahin sa Gingharian. Dihang mipauli na sila, malipayon kaayo nilang gisulti kang Jesus ang nahitabo. Dili gyod mapugngan sa Yawa ang buluhatong pagsangyaw.

Giseguro ni Jesus nga padayonon sa iyang mga tinun-an kining hinungdanong buluhaton dihang mobalik na siya sa langit. Iyang giingnan sila: ‘Isangyaw ang maayong balita sa tibuok yuta. Tudloi ang mga tawo bahin sa Pulong sa Diyos ug bawtismohi sila.’

Mianhi si Jesus sa yuta aron magsangyaw sa maayong balita sa Gingharian sa Diyos. Aron ipakita kon unsay himoon ni Jesus ingong Hari, gihatagan siya ni Jehova ug balaang espiritu aron maghimog mga milagro. Makaayo siyag bisan unsang sakit. Bisag asa siya, giayo niya ang tanang masakiton nga mangayog tabang. Ang mga buta nakakita, ang mga bungol nakadungog, ang mga paralitiko nakalakaw, ug ang mga gidemonyohan nangaayo. Bisag sidsid lang sa iyang sinina ang ilang gigunitan, nangaayo sila. Nagsunodsunod ang mga tawo kang Jesus bisag asa siya miadto. Wala gyod niya aboga ang mga tawo bisag naay panahon nga gusto niyang mag-inusara.

Usa ka panahon niana, gidala sa mga tawo ang usa ka paralitiko didto sa balay nga gipuy-an ni Jesus. Pero daghan kaayog tawo ug dili sila makasulod. Busa ilang gitangtang ang atop sa tungod ni Jesus ug didto nila giagi ang paralitiko. Dayon giingnan siya ni Jesus: ‘Bangon ug lakaw.’ Nakurat ang mga tawo kay nakalakaw na siya.

Sa laing panahon, miadto si Jesus sa usa ka baryo diin may 10 ka sanlahon nga nagtindog sa layo ug misinggit: ‘Jesus, tabangi mi!’ Niadtong panahona, ang mga sanlahon dili puwedeng moduol sa ubang tawo. Gipaadto sila ni Jesus sa templo, kay mao nay gisugo sa Balaod ni Jehova nga himoon sa mga sanlahon dihang maayo na sila. Pagpadulong didto, nangaayo sila. Dihang namatikdan sa usa sa mga sanlahon nga naayo siya, mibalik siya aron magpasalamat kang Jesus ug dayegon ang Diyos. Sa 10 ka sanlahon, usa lang ang nagpasalamat kang Jesus.

Naay babaye nga 12 ka tuig nang nagsakit ug gusto kaayo niyang maayo. Daghan kaayog tawo pero miadto siya sa luyo ni Jesus ug mihikap sa sidsid sa sinina ni Jesus. Naayo siya dihadiha. Dayon nangutana si Jesus: “Kinsay mihikap nako?” Nahadlok kaayo ang babaye, pero miduol siya ug mitug-an. Gipasaligan siya ni Jesus: ‘Anak, lakaw ug ayaw nag kabalaka.’

Ang opisyal nga si Jairo nagpakiluoy kang Jesus: ‘Adtoa ang akong batang babaye kay grabe ang iyang sakit.’ Pero namatay ang bata ayha makaabot si Jesus sa balay ni Jairo. Pag-abot ni Jesus, iyang nakita nga daghan ang nangabot aron mounong sa kaguol sa pamilya. Giingnan sila ni Jesus: ‘Ayaw na mog hilak; natulog lang siya.’ Dayon migunit siya sa kamot sa bata ug miingon: “Inday, bangon!” Dihadiha mibangon siya, ug giingnan ni Jesus ang ginikanan nga hatagan ug pagkaon ang bata. Seguradong nalipay kaayo ang iyang ginikanan!

Human sa mga usa ka tuig ug tunga nga pagsangyaw ni Jesus, kinahanglan niyang mohimog hinungdanong desisyon. Kinsay iyang pilion nga mahimong suod niyang kauban sa iyang buluhaton? Kinsay iyang bansayon aron mogiya sa Kristohanong kongregasyon? Sa paghimo niini nga desisyon, gusto ni Jesus nga magpagiya kang Jehova. Busa miadto siya sa bukid, ug nag-inusara siyang nag-ampo sa tibuok gabii. Pagkabuntag, gitawag niya ang iyang mga tinun-an ug gipili niya ang 12 ka apostoles. Kinsa nila ang imong mahinumdoman? Sila si Pedro, Andres, Santiago, Juan, Felipe, Bartolome, Tomas, Mateo, Santiago nga anak ni Alfeo, Tadeo, Simon, ug Judas Iskariote.

Kanunay niyang kauban ang 12 ka apostoles. Human sa iyang pagbansay nila, iya na silang gipasangyaw nga silasila ra. Gihatagan silag gahom ni Jehova sa pagpalayas sa mga demonyo ug sa pag-ayo sa mga masakiton.

Giisip ni Jesus nga iyang mga higala ang 12 ka apostoles, ug misalig siya nila. Nagtuo ang mga Pariseo nga ang mga apostoles dili edukado ug ordinaryo ra nga mga tawo. Pero gibansay sila ni Jesus sa ilang buluhaton. Kauban sila ni Jesus sa hinungdanong bahin sa iyang kinabuhi, sama sa panahong hapit nang patyon si Jesus ug human sa iyang pagkabanhaw. Kadaghanan sa 12 ka apostoles maoy taga-Galilea pareho kang Jesus. Minyo ang uban nila.

Dili hingpit ang mga apostoles ug masayop sab sila. Usahay makasulti silag mga pulong nga wala nila hunahunaa daan ug makahimog sayop nga mga desisyon. Usahay sab dili sila mapailobon. Naglalis pa gani sila kon kinsay labaw nila. Pero maayo sila nga mga tawo ug nahigugma kang Jehova. Sila ang mahimong pundasyon sa Kristohanong kongregasyon dihang wala na si Jesus.

Human mapili ni Jesus ang iyang 12 ka apostoles, miadto siya sa ubos nga bahin sa bukid diin nagtapok ang daghang tawo. Gikan pa sila sa Galilea, Judea, Tiro, Sidon, Sirya, ug sa tabok sa Jordan. Gidala nila ang mga tawong gidemonyohan ug mga masakiton. Silang tanan giayo ni Jesus. Dayon milingkod siya ug nagtudlo kanila. Iyang gipatin-aw kon unsay kinahanglan natong himoon aron mahimong higala sa Diyos. Kinahanglang mahibalo ta nga dili ta mabuhi kon wala si Jehova ug kinahanglang higugmaon nato siya. Pero dili ta makaingon nga gihigugma nato ang Diyos kon wala nato higugmaa ang atong isigkatawo. Kinahanglang dili ta magpaborpabor ug buotan ta sa tanan, bisan sa atong mga kaaway.

Si Jesus miingon: ‘Dili lang ang imong mga higala ang imong higugmaon. Kinahanglang higugmaon sab nimo ang imong mga kaaway ug kinasingkasing nga magpasaylo. Kon naay nalain nimo, duola dayon siya ug pangayog pasaylo. Buhata sa uban ang gusto nimong buhaton nila kanimo.’

Gitambagan pod ni Jesus ang mga tawo bahin sa materyal nga mga butang. Siya miingon: ‘Mas importante nga mahimo kang higala ni Jehova kay sa magtigom ug daghang kuwarta. Puwedeng kawaton ang imong kuwarta, pero dili makawat ang imong maayong relasyon kang Jehova. Ayaw nag kabalaka kon unsay imong kaonon, imnon, o isul-ob. Tan-awa ang mga langgam. Kanunayng giseguro sa Diyos nga naa silay pagkaon. Ang kabalaka dili makadugang ug usa ka adlaw sa imong kinabuhi. Hinumdomi nga kabalo si Jehova kon unsay imong gikinahanglan.’

Ang mga tawo wala pa sukad makadungog ug sama ka maayo manulti ni Jesus. Kining mga butanga wala itudlo kanila sa mga lider sa relihiyon. Nganong maayo man kaayong magtutudlo si Jesus? Kay ang tanan niyang gitudlo gikan kang Jehova.

Pulos lang pabilib ang gihimo sa mga Pariseo. Mohimo silag maayo para dayegon sa uban. Mag-ampo sila sa mga lugar nga daghag tawo para makita sa tanan. Magsag-ulo silag tag-as nga pag-ampo ug ila ning balikbalikon diha sa mga sinagoga ug mga eskina sa dalan aron gyod madunggan sila. Busa nakurat ang mga tawo dihang giingnan sila ni Jesus: ‘Ayaw ninyo sundoga ang pag-ampo sa mga Pariseo. Abi nilag malipay ang Diyos sa ilang tag-as nga pag-ampo, pero ang tinuod wala siya malipay. Ang pag-ampo maoy pagpakig-estorya ninyo kang Jehova. Ayawg balikbalika ang samang mga pulong. Gusto ni Jehova nga isulti nimo kon unsa gyoy imong gibati.

‘Pag-ampo mo sa ingon ani nga paagi: “Amahan namo nga anaa sa mga langit, balaanon unta ang imong ngalan. Paanhia ang imong Gingharian. Matuman unta ang imong kabubut-on, maingon sa langit, mao man usab sa yuta.”’ Giingnan sab sila ni Jesus nga kinahanglan silang moampo para sa ilang pagkaon nianang adlawa, para mangayog pasaylo sa mga sala, ug bahin sa uban pang personal nga mga butang.

Si Jesus miingon: ‘Pag-ampo mo pirme. Pangayo mo kanunay ug maayong mga butang sa inyong Amahan, si Jehova. Ang matag ginikanan gustong mohatag ug maayong mga butang sa iyang anak. Kon ang inyong anak mangayog tinapay, hatagan ba ninyo siyag bato? Kon mangayo siyag isda, bitin bay inyong ihatag?’

Dayon gisulti ni Jesus ang leksiyon: ‘Kon kamao mong mohatag ug nindot nga regalo sa inyong anak, labaw na ang inyong Amahan nga si Jehova. Mohatag siya ninyo ug balaang espiritu. Kinahanglan lang mong mangayo niya.’ Gisunod ba nimo ang tambag ni Jesus? Unsang mga butang ang imong giampo?

Dihang hapit na ang Paskuwa sa tuig 32 C.E, namauli ang mga apostoles gikan sa pagsangyaw. Kay gipangkapoy, gipasakay sila ni Jesus sa sakayan ug gidala sa Betsaida aron makapahulay didto. Dihang hapit na silang makaabot sa baybay, nakita ni Jesus ang libolibo ka tawo nga naghulat nila didto. Bisag gusto ni Jesus nga magpahulay uban sa iyang mga apostoles, iya gihapong giatiman ang mga tawo. Iyang giayo ang mga masakiton ug gitudloan silang tanan. Tibuok adlaw silang gitudloan ni Jesus bahin sa Gingharian sa Diyos. Dihang hapit nang mogabii, miduol niya ang mga apostoles ug miingon: ‘Seguradong gigutom na ang mga tawo. Palakwa na sila aron makapangita silag pagkaon.’

Si Jesus miingon: ‘Ayaw silag palakwa. Hatagi silag makaon.’ Nangutana ang mga apostoles: ‘Palitan namo silag pagkaon?’ Ang usa sa iyang mga apostoles nga si Felipe miingon: ‘Bisag daghan tag kuwarta, kulang pa na para mapakaon silang tanan.’

Nangutana si Jesus: ‘Unsa man ka daghan ang atong pagkaon?’ Si Andres mitubag: ‘Naay lima ka tinapay ug duha ka gagmayng isda. Kulang kaayo ni.’ Si Jesus miingon: ‘Ambi nang tinapay ug isda.’ Iyang gigrupo ang mga tawo, dunay 50 ug duna poy 100, ug gipalingkod sila sa kasagbotan. Gikuha ni Jesus ang mga tinapay ug isda, unya mihangad siya ug miampo. Dayon iyang gihatag sa mga apostoles ang pagkaon ug ilang gipanghatag kini sa mga tawo. Nabusog ang 5,000 ka lalaki, ug ang tanang babaye ug bata. Human niadto, gihipos sa mga apostoles ang sobra nga miabot ug 12 ka basket! Talagsaon gyod to nga milagro!

Bilib kaayo ang mga tawo sa gihimo ni Jesus maong gusto nilang himoon siyang hari. Pero nahibalo si Jesus nga dili to ang panahon nga gusto ni Jehova nga mahimo siyang hari. Busa iyang gipalakaw ang mga tawo ug gipatabok ang mga apostoles sa Dagat sa Galilea. Misakay sila sa sakayan ug si Jesus misaka sa bukid nga siya ra. Ngano man? Kay gusto niyang mag-ampo sa iyang Amahan. Bisag daghag buluhaton si Jesus, naa gyod siyay panahon para sa pag-ampo.

Gawas nga si Jesus makaayog masakiton ug makabanhaw sa patay, mapugngan sab niya ang hangin ug ulan. Human mag-ampo diha sa usa ka bukid, nakita ni Jesus nga nagbagyo sa Dagat sa Galilea. Ang iyang mga apostoles naglisod ug bugsay sa ilang sakayan kay kusog ang hangin. Nanaog si Jesus sa bukid ug milakaw ibabaw sa dagat paingon sa sakayan. Nangahadlok ang mga apostoles pagkakita nilag tawo nga naglakaw ibabaw sa dagat. Pero giingnan sila ni Jesus: ‘Ako ni. Ayaw mog kahadlok.’

Si Pedro miingon: ‘Ginoo, kon ikaw na, palakwa ko ibabaw sa tubig paingon nimo.’ Si Jesus miingon kang Pedro. ‘Ali.’ Bisag kusog ang bagyo, mikanaog si Pedro gikan sa sakayan ug milakaw ibabaw sa tubig paingon kang Jesus. Pero dihang duol na siya kang Jesus, mitan-aw si Pedro sa bagyo ug nahadlok siya. Namatikdan niya nga nag-anam siyag kaunlod. Misinggit si Pedro: ‘Ginoo, luwasa ko!’ Gigunitan ni Jesus ang iyang kamot ug miingon: ‘Nganong nagduhaduha man ka? Asa na man ang imong pagtuo?’

Si Jesus ug Pedro misakay sa sakayan ug dihadiha mihunong ang bagyo. Unsay gibati sa mga apostoles? Sila miingon: “Ikaw gayod ang Anak sa Diyos.”

Dili lang kini ang panahon nga gipugngan ni Jesus ang hangin ug ulan. Naa poy laing panahon dihang si Jesus ug ang iyang apostoles mitabok sa dagat. Samtang natulog si Jesus sa likod sa sakayan, kusog kaayo ang bagyo. Gihapak sa mga balod ang sakayan ug nasudlan kinig tubig. Gipukaw sa mga apostoles si Jesus ug sila misinggit: ‘Magtutudlo, mangamatay na ta! Tabangi mi!’ Mibangon si Jesus ug giingnan ang dagat: “Hilom! Hunong na!” Mikalma dayon ang hangin ug dagat. Giingnan ni Jesus ang mga apostoles: ‘Asa na man ang inyong pagtuo?’ Miingon sila sa usag usa: ‘Bisan ang hangin ug ang dagat mopatuo niya.’ Nakat-onan sa mga apostoles nga wala silay angayng kahadlokan kon mosalig gyod sila kang Jesus.

Naglagot ang mga Pariseo kang Jesus ug nangita silag paagi nga mapadakop siya. Miingon sila nga dili siya angayng mang-ayo ug masakiton panahon sa Igpapahulay. Usa ka Igpapahulay niana, nakakita si Jesus ug buta nga nagpakilimos diha sa agianan. Si Jesus miingon sa mga tinun-an: ‘Tan-awa ninyo kon sa unsang paagi ang gahom sa Diyos magtabang niining tawhana.’ Giluwaan ni Jesus ang yuta ug gihimo kining lapok, unya iya kining gipahid sa mata sa tawo. Si Jesus miingon kaniya: ‘Lakaw, panghilam-os sa linaw sa Siloam.’ Gibuhat kana sa tawo, ug dayon sa unang higayon sa iyang kinabuhi nakakita na siya.

Nahibulong ang mga tawo. Sila miingon: ‘Dili ba mao kining tawhana ang naglingkoran sa kadalanan ug nagpakilimos, o parehas lang silag hitsura?’ Ang tawo miingon: ‘Ako tong natawong buta!’ Gipangutana siya sa mga tawo: ‘Nganong makakita na man ka?’ Dihang iyang gisulti ang nahitabo, ila siyang gidala sa mga Pariseo.

Giingnan sa tawo ang mga Pariseo: ‘Gipahiran ni Jesus ug lapok ang akong mata ug gisugo ko niya nga manghilam-os. Gisunod to nako, ug nakakita na ko.’ Ang mga Pariseo miingon: ‘Kon si Jesus nang-ayo panahon sa Igpapahulay, seguradong dili gikan sa Diyos ang iyang gahom.’ Pero ang uban miingon: ‘Kon dili gikan sa Diyos ang iyang gahom, dili gyod siya makapang-ayo.’

Gipatawag sa mga Pariseo ang ginikanan sa tawo ug gipangutana: ‘Nganong makakita na man ang inyong anak?’ Nabalaka ang iyang ginikanan kay ang mga Pariseo nag-ingon nga papahawaon sa sinagoga ang motuo kang Jesus. Busa sila mitubag: ‘Ambot. Siyay pangutan-a.’ Gipangutana na pod sa mga Pariseo ang tawo hangtod nga siya miingon: ‘Gisulti na nako ang tanan. Nganong sige pa man mog pangutana?’ Nasuko ang mga Pariseo, ug ila siyang gipapahawa.

Gipangita ni Jesus ang tawo, ug gipangutana siya: ‘Nagtuo ba ka sa Mesiyas?’ Ang tawo mitubag: ‘Motuo ko niya kon mailhan nako siya.’ Si Jesus miingon: ‘Ako ang Mesiyas.’ Buotan kaayo si Jesus. Gawas nga giayo niya ang tawo, iya pa gyong gitabangan nga makabaton ug pagtuo.

Si Jesus naay tulo ka suod kaayong mga higala nga nagpuyo sa Betania. Sila mao si Lazaro ug ang iyang duha ka igsoon, si Maria ug Marta. Usa ka adlaw niana, samtang didto si Jesus sa tabok sa Jordan, si Maria ug Marta nagpadala niyag dinalian nga mensahe: ‘Grabe ang sakit ni Lazaro. Palihog, anhi dayon!’ Pero wala dayon moadto si Jesus. Gipalabay niya ang duha pa ka adlaw dayon giingnan ang iyang mga tinun-an: ‘Mangadto ta sa Betania. Natulog si Lazaro, ug pukawon nako siya.’ Ang mga apostoles miingon: ‘Kon natulog si Lazaro, makatabang na niya nga maulian.’ Dayon giklaro ni Jesus kanila: ‘Namatay si Lazaro.’

Pag-abot ni Jesus sa Betania, upat ka adlaw nang gilubong si Lazaro. Daghang nangabot aron hupayon si Marta ug Maria. Dihang nahibaloan ni Marta nga miabot na si Jesus, nagdalidali siya sa pagsugat niya. Siya miingon: “Ginoo, kon dinhi pa ka, dili unta mamatay ang akong igsoon.” Giingnan siya ni Jesus: ‘Mabanhaw ang imong igsoon. Motuo ba ka niini, Marta?’ Siya mitubag: ‘Nagtuo ko nga mabanhaw siya sa umaabot.’ Si Jesus miingon kaniya: “Ako ang pagkabanhaw ug ang kinabuhi.”

Dayon giadto ni Marta si Maria ug giingnan: ‘Nia na si Jesus.’ Midagan si Maria kang Jesus, ug misunod ang mga tawo. Mihapa siya sa tiilan ni Jesus, nagsigeg hilak, ug miingon: ‘Ginoo, kon dinhi pa ka, buhi pa unta ang akong igsoon karon!’ Nakita ni Jesus nga naguol kaayo si Maria, maong mihilak pod siya. Pagkakita sa mga tawo nga mihilak siya, miingon sila: ‘Pinangga gyod ni Jesus si Lazaro.’ Pero ang uban naghunahuna: ‘Nganong wala man niya luwasa ang iyang amigo?’ Unsa kahay sunod nga buhaton ni Jesus?

Miadto si Jesus sa lubnganan nga gitabonan ug bato. Siya miingon: ‘Kuhaa ninyo ang bato.’ Si Marta miingon: ‘Pero ikaupat nga adlaw na karon! Baho na siya.’ Gikuha gihapon nila ang bato, ug si Jesus miampo: ‘Amahan, salamat nga imo kong gidungog. Nahibalo ko nga kanunay ko nimong dunggon, pero misulti ko aron ang mga tawo dinhi motuo nga gipadala ko nimo.’ Dayon siya misinggit: “Lazaro, gula ngari!” Katingalahan kaayo ang nahitabo: Migawas sa lubnganan si Lazaro nga binugkosan pa ug panapton. Si Jesus miingon: “Badbari siya ug palakwa.”

Daghan sa nakakita niini ang mituo kang Jesus. Pero ang uban misumbong sa mga Pariseo. Sukad niadto, gusto nang patyon sa mga Pariseo si Lazaro ug Jesus. Si Judas Iskariote, nga usa sa 12 ka apostoles, sekretong miadto sa mga Pariseo ug nangutana: ‘Pilay inyong ibayad nako kon tabangan mo nako nga makit-an si Jesus?’ Nagkasinabot sila nga bayran si Judas ug 30 ka sensilyong silver, busa nangita siyag higayon nga madakpan sa mga Pariseo si Jesus.

Kada tuig, saulogon sa mga Hudiyo ang Paskuwa sa petsa 14 sa bulan sa Nisan. Magpahinumdom kini nila kon giunsa sila pagpagawas ni Jehova gikan sa pagkahimong ulipon sa Ehipto ug gidala ngadto sa Yutang Saad. Sa tuig 33 C.E., gisaulog ni Jesus ug sa mga apostoles ang Paskuwa. Gihimo nila kini sa usa ka lawak sa itaas didto sa Jerusalem. Sa hapit na sila mahuman ug panihapon, si Jesus miingon: ‘Usa ninyo ang motraydor nako.’ Nakurat ang mga apostoles, ug nangutana sila kang Jesus: ‘Kinsa?’ Si Jesus mitubag: ‘Ang tawo nga akong hatagan niini nga tinapay.’ Dayon gitunolan niyag tinapay si Judas Iskariote. Dihadiha, mitindog si Judas ug milakaw.

Dayon miampo si Jesus, gipikaspikas ang mga tinapay, ug iya ning gitunol sa nahibiling mga apostoles. Siya miingon: ‘Kan-a kini nga tinapay. Nagsimbolo kini sa akong lawas nga akong ihatag para ninyo.’ Dayon giampoan niya ang bino, iyang gitunol sa mga apostoles, ug miingon: ‘Imna kini nga bino. Nagsimbolo kini sa akong dugo nga akong ihatag para mapasaylo ang mga sala. Saaran mo nako nga mahimo mong hari uban nako didto sa langit. Buhata ninyo kini kada tuig sa paghinumdom kanako.’ Busa anang petsaha magtigom ang mga sumusunod ni Jesus kada tuig. Kanang okasyona gitawag karon ug Panihapon sa Ginoo.

Human manihapon, naglalis ang mga apostoles kon kinsay kinalabwan nila. Pero giingnan sila ni Jesus: ‘Kadtong naghunahuna sa iyang kaugalingon nga pinakaubos mao ang kinalabwan ninyo.

‘Amigo mo nako. Gisulti nako ang tanan nga gusto sa akong Amahan nga isulti kaninyo. Hapit na kong mosaka sa akong Amahan sa langit. Biyaan ta mo, ug ang mga tawo mahibalo nga mga tinun-an mo nako tungod sa inyong gugma sa usag usa. Higugmaa ninyo ang usag usa pareho sa akong paghigugma ninyo.’

Unya miampo si Jesus kang Jehova nga panalipdan ang tanan niyang tinun-an. Iyang gihangyo si Jehova nga tabangan sila nga magkahiusa. Miampo sab siya nga mabalaan ang ngalan ni Jehova. Dayon si Jesus ug ang mga apostoles nanganta ug mga pagdayeg kang Jehova ug unya nanggawas sila. Aning panahona, hapit nang dakpon si Jesus.

Si Jesus ug ang iyang mga apostoles miadto sa Bukid sa mga Olibo agi sa Walog sa Kidron. Kadlawon kadto ug hayag ang bulan. Pag-abot nila sa garden sa Getsemane, miingon si Jesus kanila: “Pabilin mo dinhi ug padayon sa pagbantay.” Dayon milakaw si Jesus sa unahan ug mihapa. Naguol kaayo siya ug miampo kang Jehova: “Matuman ang imong kabubut-on.” Dayon nagpadala si Jehova ug anghel aron dasigon si Jesus. Pagbalik ni Jesus sa mga apostoles, iyang naabtan sila nga nangatulog. Siya miingon: ‘Pangmata na mo! Dili mo angayng matulog! Hapit na kong dakpon sa mga kaaway.’

Wala madugay, miabot si Judas uban sa daghang tawo nga nagdalag espada ug puspos. Nahibalo siya kon asa makita si Jesus kay sige man silag adto sa maong garden. Giingnan ni Judas ang mga sundalo nga iyang itudlo kanila si Jesus. Miadto dayon siya kang Jesus ug miingon: ‘Komosta, Magtutudlo,’ ug iyang gihalokan siya. Si Jesus miingon: ‘Judas, imo ba kong gitraydoran pinaagi sa imong halok?’

Miduol si Jesus sa mga tawo ug nangutana: “Kinsay inyong gipangita?” Sila mitubag: “Si Jesus nga Nasaretnon.” Dayon si Jesus miingon: “Ako ang inyong gipangita.” Nakaatras ang mga tawo ug nangatumba. Gipangutana na pod sila ni Jesus: “Kinsay inyong gipangita?” Mitubag sila: “Si Jesus nga Nasaretnon.” Miingon si Jesus: ‘Gisultihan na mo nako nga ako ang inyong gipangita. Palakwa ang akong mga kauban.’

Dihang ila nang dakpon si Jesus, mikuha si Pedro ug espada ug gitigbas ang dunggan ni Malco, ang sulugoon sa hataas nga saserdote. Pero gihikap ni Jesus ang dunggan ni Malco ug giayo. Dayon giingnan niya si Pedro: ‘Iuli ang imong espada. Kon makig-away ka gamit ang espada, mamatay pod ka pinaagi sa espada.’ Gidakop si Jesus sa mga sundalo ug gigapos, ug nanagan ang mga apostoles. Dayon gidala siya ngadto kang Anas, ang pangulong saserdote. Gipangutana ni Anas si Jesus ug gidala siya sa balay sa hataas nga saserdote nga si Caifas. Pero unsay nahitabo sa mga apostoles?

Sa kauban pa ni Jesus ang iyang mga apostoles didto sa lawak sa itaas, iya silang giingnan: ‘Kamong tanan mobiya nako karong gabhiona.’ Si Pedro miingon: ‘Bisan pag mobiya silang tanan, di gyod ti ka biyaan.’ Pero giingnan ni Jesus si Pedro: ‘Sa dili pa motuktugaok ang manok, katulo ka moingon nga wala ka kaila nako.’

Dihang gidala na sa mga sundalo si Jesus didto sa balay ni Caifas, miikyas ang kadaghanan sa mga apostoles. Pero duha kanila mikuyog sa mga nagdakop kang Jesus. Usa nila si Pedro. Miadto siya sa hawanan sa balay ni Caifas ug nagpainit duol sa kalayo. Kay nahayagan, nakita sa usa ka sulugoong babaye ang nawong ni Pedro ug miingon: ‘Kaila ko nimo! Kauban ka ni Jesus!’

Miingon si Pedro: ‘Dili oy! Pataka ra man kag sulti!’ Dayon miadto siya sa ganghaan. Pero taudtaod naa na poy laing sulugoong babaye nga miingon: ‘Kining tawhana kauban ni Jesus!’ Si Pedro miingon: ‘Wala man gani ko kaila anang Jesus!’ Usa ka lalaki miingon: ‘Kauban ka nila! Klaro kaayo sa imong sinultian nga taga-Galilea ka, pareho kang Jesus.’ Pero si Pedro nanumpa: ‘Wala ko kaila niya!’

Dihadiha, naay mituktugaok nga manok. Nakita ni Pedro nga milingi si Jesus ug mitan-aw niya. Iyang nahinumdoman ang gisulti ni Jesus, maong migawas siya ug mihilak pag-ayo.

Nagtapok na karon ang Sanhedrin para husayon si Jesus didto sa balay ni Caifas. Nakadesisyon na sila nga patyon si Jesus, ug nangita na lang silag rason. Pero wala silay makitang sayop kang Jesus. Busa gipangutana siya ni Caifas: ‘Ikaw ba ang Anak sa Diyos?’ Siya mitubag: ‘Oo.’ Miingon si Caifas: ‘Dili na nato kinahanglan ang dugang pa nga ebidensiya. Pagpasipala ni!’ Miuyon ang korte: ‘Kining tawhana kinahanglang mamatay.’ Ilang gisagpa si Jesus, giluwaan, gitabonan ang mata, gikulata, ug giingnan: ‘Kon propeta ka, tagnaa kinsay nagkulata nimo!’

Pagkabuntag, ilang gidala si Jesus sa tigomanan sa Sanhedrin ug gipangutana na pod siya: ‘Ikaw ba ang Anak sa Diyos?’ Mitubag si Jesus: ‘Kamo ang nagsulti ana.’ Dayon ila siyang gihukman nga sad-an ug gidala sa palasyo ni Poncio Pilato, ang Romanong gobernador. Unsay sunod nga nahitabo? Atong tan-awon.

Gidala sa pangulong mga saserdote si Jesus sa palasyo sa gobernador. Gipangutana sila ni Pilato: ‘Unsa may sala aning tawhana?’ Sila mitubag: ‘Hari kuno siya!’ Gipangutana ni Pilato si Jesus: “Ikaw ba ang Hari sa mga Hudiyo?” Mitubag si Jesus: “Ang akong Gingharian dili bahin niining kalibotana.”

Dayon gipadala ni Pilato si Jesus kang Herodes, ang magmamando sa Galilea, kay basin naa siyay makit-ang sayop kang Jesus. Walay nakitang sayop si Herodes kang Jesus busa gipabalik niya si Jesus kang Pilato. Dayon giingnan ni Pilato ang mga tawo: ‘Kami ni Herodes walay nakitang sayop niining tawhana. Buhian nako siya.’ Misinggit ang mga tawo: ‘Patya siya! Patya siya!’ Si Jesus gilatigo sa mga sundalo, giluwaan, ug gikulata. Ila siyang gikoronahan ug tunokong korona ug gibugalbugalan: ‘Maayong adlaw, Hari sa mga Hudiyo.’ Giingnan na pod ni Pilato ang mga tawo: ‘Wala koy nakitang sala niining tawhana.’ Pero misinggit sila: “Patya siya sa estaka!” Busa misugot si Pilato nga patyon si Jesus.

Ilang gidala si Jesus didto sa Golgotha ug gilansang sa naghigda nga estaka, dayon gipatindog kini. Si Jesus miampo: ‘Amahan, pasayloa sila kay wala sila mahibalo sa ilang gibuhat.’ Gibugalbugalan sa mga tawo si Jesus. Sila miingon: ‘Kon Anak ka sa Diyos, kanaog sa estaka! Luwasa ang imong kaugalingon.’

Ang usa sa mga kriminal nga gilansang tapad niya miingon: “Hinumdomi ko inig-abot nimo sa imong Gingharian.” Gisaaran siya ni Jesus: “Ikaw makauban nako sa Paraiso.” Pagkahapon, mingitngit ug tulo ka oras. Ang ubang tinun-an nagtindog duol sa estaka, apil si Maria nga inahan ni Jesus. Giingnan ni Jesus si Juan nga atimanon si Maria nga samag iyang kaugalingong inahan.

Dayon si Jesus miingon: “Natuman na!” Miduko siya ug nabugtoan sa iyang gininhawa. Dihadiha dunay kusog kaayong linog. Didto sa templo, ang baga nga kortina nga nagbahin sa Balaan ug Labing Balaan natunga. Usa ka opisyal sa kasundalohan nakaingon: ‘Anak gyod siya sa Diyos.’

Dihang patay na si Jesus, naay datong tawo nga miadto kang Pilato. Siya si Jose, ug gusto niyang kuhaon ang lawas ni Jesus gikan sa estaka. Gipahiran kini ni Jose ug humot nga yerba, giputos ug nindot nga panapton, ug gibutang sa bag-ong lubnganan. Dayon iyang giligid ang dakong bato sa entrada sa lubnganan. Giingnan sa pangulong mga saserdote si Pilato: ‘Nabalaka mi kay basig kuhaon sa mga tinun-an ni Jesus ang iyang lawas ug moingon sila nga nabanhaw siya.’ Busa si Pilato miingon: ‘Siradohi ang lubnganan ug guwardiyahi kini.’

Sa ikatulong adlaw, sayo nga miadto sa lubnganan ang pipila ka babaye ug ilang nakita nga abli na kini. Pagsulod nila dihay anghel nga miingon: ‘Ayaw mog kahadlok. Nabanhaw na si Jesus. Lakaw ug sultihi ang iyang mga tinun-an nga magkita sila sa Galilea.’

Giadto dayon ni Maria Magdalena si Pedro ug Juan. Giingnan niya sila: ‘Gikawat ang lawas ni Jesus!’ Miadto dayon si Pedro ug Juan sa lubnganan. Pagkakita nila nga wala kiniy sulod, namauli sila.

Pagbalik ni Maria sa lubnganan, nakakita siyag duha ka anghel sa sulod ug iya silang giingnan: ‘Wala ko kabalo kon asa nila gidala ang akong Ginoo.’ Dayon nakakita siyag tawo, ug kay abi niyag ang hardinero kadto, siya miingon: ‘Senyor, kon imong gikuha si Jesus, palihog sultihi ko kon asa siya.’ Pero pag-ingon sa tawo: “Maria!” nailhan niya nga si Jesus kadto. Si Maria miingon: “Magtutudlo!” ug migunit siya kang Jesus. Giingnan siya ni Jesus: ‘Lakaw ug sultihi ang akong mga igsoon nga nakita ko nimo.’ Dihadiha, midagan si Maria padulong sa mga tinun-an ug gisultihan sila nga nakita niya si Jesus.

Niana pong adlawa, dihay duha ka tinun-an nga naglakaw padulong sa Emmaus gikan sa Jerusalem. Dayon dihay tawo nga midungan nila ug nangutana kon unsay ilang giestoryahan. Sila miingon: ‘Wala diay ka makabalita? Tulo ka adlaw ang nangagi, gipapatay sa pangulong mga saserdote si Jesus. Pero karon dunay mga babaye nga nag-ingon nga nabanhaw siya!’ Dayon nangutana ang tawo: ‘Wala diay mo motuo sa mga propeta? Miingon sila nga patyon ang Kristo ug dayon banhawon.’ Iyang gipatin-aw nila ang Kasulatan. Pag-abot nila sa Emmaus, ilang gidapit ang tawo nga mouban nila. Dayon nanihapon sila. Human ampoi sa tawo ang tinapay, ilang nailhan nga si Jesus kadto. Dayon kalit siyang nawala.

Ang duha ka tinun-an mibalik dayon sa Jerusalem, miadto sa balay nga gitigoman sa mga apostoles, ug misulti sa nahitabo. Didto sa sulod sa balay, nagpakita nilang tanan si Jesus. Sa primero, dili makatuo ang mga apostoles nga si Jesus kadto. Dayon si Jesus miingon: ‘Tan-awa ang akong mga kamot; hikapa ko. Dugay nang nahisulat nga banhawon ang Kristo.’

Human magpakita si Jesus sa mga apostoles, si Pedro nangisda sa Dagat sa Galilea. Miuban niya si Tomas, Santiago, Juan, ug ang ubang tinun-an. Tibuok gabii silang nangisda pero wala silay kuha.

Pagkabuntag, nakakita silag tawo nga nagtindog sa baybay. Giingnan sila sa maong tawo: ‘Nakakuha ba mog isda?’ sila mitubag: “Wala!” Miingon ang tawo: “Itaktak ang pukot sa tuong bahin sa sakayan.” Dihang ila tong gibuhat, naglisod silag bira sa pukot kay puno kinig isda. Nailhan dayon ni Juan nga si Jesus kadto ug siya miingon: “Ang Ginoo kana!” Dihadiha, miambak si Pedro sa dagat ug milangoy paingon sa baybay. Miadto pod sa baybay ang ubang apostoles sakay sa sakayan.

Pag-abot nila sa baybay, nakita nila nga naay isda nga gisugba ug naa poy tinapay. Giingnan sila ni Jesus nga dad-on ang ubang isda nga ilang nakuha aron idugang sa pamahaw. Dayon siya miingon: ‘Ali, pamahaw na mo.’

Human nilag pamahaw, nangutana si Jesus kang Pedro: ‘Gihigugma ba ko nimo labaw pa sa pagpangisda?’ Mitubag si Pedro: ‘Oo, Ginoo, kabalo ka ana.’ Si Jesus miingon: ‘Pakan-a ang akong mga karnero.’ Nangutana na pod si Jesus: ‘Pedro, gihigugma ba ko nimo?’ Mitubag si Pedro: ‘Ginoo, kabalo ka nga gihigugma ti ka.’ Si Jesus miingon: “Bantayi ang akong gagmayng mga karnero.” Si Jesus nangutana sa ikatulong higayon. Naguol kaayo si Pedro ug siya miingon: ‘Ginoo, nahibalo ka sa tanan. Kabalo ka nga gihigugma ti ka.’ Miingon si Jesus: “Pakan-a ang akong gagmayng mga karnero.” Dayon iyang giingnan si Pedro: “Padayon sa pagsunod kanako.”

Nakigkita si Jesus sa iyang mga tinun-an didto sa Galilea. Gihatagan niya silag importante kaayong sugo: ‘Adtoa ninyo ang mga tawo sa tanang nasod ug himoa silang tinun-an. Tudloi sila sa mga butang nga akong gitudlo ninyo, ug bawtismohi sila.’ Dayon misaad siya: ‘Hinumdomi nga kauban ko ninyo kanunay.’

Sulod sa 40 ka adlaw gikan sa pagkabanhaw ni Jesus, nagpakita siya sa gatosan ka tinun-an didto sa Galilea ug Jerusalem. Siya nagtudlo nilag importanteng mga leksiyon ug naghimog daghang milagro. Dayon nakigkita si Jesus sa iyang mga apostoles sa kataposang higayon didto sa Bukid sa mga Olibo. Miingon siya: ‘Ayaw mog biya sa Jerusalem. Hulata ninyo ang gisaad sa Amahan.’

Wala kasabot ang mga apostoles sa iyang gisulti. Nangutana sila: ‘Mahimo na ba kang Hari sa Israel?’ Si Jesus mitubag: ‘Dili pa ni ang panahon nga gusto ni Jehova nga mahimo kong Hari. Hapit na mong makadawat ug gahom gikan sa balaang espiritu, ug kamo mahimong akong mga saksi. Panangyaw mo sa Jerusalem, Judea, Samaria, ug sa kinalay-ang mga bahin sa yuta.’

Dayon misaka si Jesus sa langit ug natabonan siya sa panganod. Nagsigeg hangad ang mga tinun-an, pero dili na siya makita.

Mibiya ang mga tinun-an sa Bukid sa mga Olibo ug miadto sa Jerusalem. Kanunay silang nagtigom ug nag-ampo didto sa lawak sa itaas. Gihulat nila ang dugang instruksiyon ni Jesus.