Bahin kang Eva, ang tawo nga unang giduol, tino nga siya wala magpabili sa iyang Maglalalang ug Diyos, ug wala niya pahimusli ang iyang kahigayonan sa pagkaila kaniya. Siya namati sa tingog sa usa ka mas ubos nga linalang, nga mipatim-awng ang halas, apan sa pagkatinuod ang rebelyosong manulonda. Ang Bibliya wala maghisgot nga siya nahibulong sa pagkadungog nga misulti ang halas. Kini nag-ingon nga ang halas mao “ang labing mabinantayon sa tanang ihalas nga mananap sa kapatagan nga gibuhat ni Jehova nga Diyos.” (Gen 3:1) Kon kini ba mikaon sa gidiling bunga “sa kahoy sa kahibalo sa maayo ug sa daotan” ug dayon daw nahimong maalamon, makasulti na, wala iasoy. Ang rebelyosong manulonda, nga migamit sa halas sa pagpakigsulti kaniya, mitanyag (ingon sa gihunahuna sa babaye) sa kahigayonan nga mahimong independente, “mahisama sa Diyos, nga mahibalo sa maayo ug sa daotan,” ug nagmalamposon sa pagkombinsir kaniya nga siya dili mamatay.​—Gen 2:17; 3:​4, 5; 2Co 11:3.

Ang butang nga nahimong isyu. Unsa ang gihagit dinhi? Kinsa ang gipakaulawan ug gitamay niining hagit nga gihimo sa manulonda nga sa ulahi gitawag ug Satanas nga Yawa, nga naghagit kang Adan nga gipaluyohan sa iyang rebelyosong buhat? Ang pagkasupremo ba ni Jehova, ang paglungtad sa iyang pagkasoberano? Ang pagkasoberano ba sa Diyos nameligro? Dili, kay si Jehova adunay kinatas-ang awtoridad ug gahom, ug walay si bisan kinsa sa langit ug sa yuta nga makakuha niini gikan sa iyang kamot. (Rom 9:19) Busa ang hagit maoy bahin gayod sa katungod, pagkaangayan, ug pagkamatarong sa pagkasoberano sa Diyos​—kon ang iyang pagkasoberano gigamit ba o wala gamita sa dungganon, matarong nga paagi, ug sa labaw nga ikaayo sa iyang mga sakop. Kini gipakita sa iyang paagi sa pagduol kang Eva: “Tinuod ba nga miingon ang Diyos nga dili gayod kamo makakaon gikan sa tanang kahoy sa tanaman?” Dinhi ang Halas nagpasabot nga dili katuohan ang maong butang​—nga ang Diyos hilabihan kamapig-oton, nga naghikaw sa butang nga adunay katungod ang tawhanong paris.​—Gen 3:1.