Sa mahigugmaong mga pulong sa usa ka amahan, ang maalamong Haring Solomon sa karaang Israel nag-ingon: “Anak ko, kon ikaw modawat sa akong mga pulong ug tipigan mo ang akong kaugalingong mga sugo diha kanimo, aron patalinghogan mo ang kaalam pinaagi sa imong dalunggan, aron ikiling mo ang imong kasingkasing sa salabotan; dugang pa, kon ikaw magasangpit sa pagsabot mismo ug ikaw magasangpit alang sa salabotan mismo, kon ikaw magpadayon sa pagtinguha niana sama sa salapi, ug magpadayon ka sa pagpangita niana sama sa tinipigan nga mga bahandi, sa ingon imong masabtan ang pagkahadlok kang Jehova, ug makaplagan mo ang mismong kahibalo sa Diyos.”​—Proverbio 2:1-5.

Hunahunaa ang dagkong mga bahandi nga naghulat kanato kon kita mokutkot ug lalom ngadto sa Bibliya uban ang matinud-anong kasingkasing. Aw, atong makaplagan ang “mismong kahibalo sa Diyos”​—ang maayo, lig-on, nagahatag-kinabuhi nga kahibalo bahin sa atong Maglalalang! (Juan 17:3) “Ang pagkahadlok kang Jehova” maoy usa ka bahandi usab nga mabatonan. Pagkabililhon niining matahaong pagkahadlok kaniya! Ang maayong kahadlok nga dili makapahimuot kaniya angay nga maggahom sa tanang bahin sa atong kinabuhi, nga magdugang ug espirituwal nga kahulogan sa tanan natong ginahimo.​—Ecclesiastes 12:13.