Ang Akong Tibuok-Kinabuhing Paglaom​—Dili Gayod Mamatay

SUMALA SA GIASOY NI HECTOR R. PRIEST

“Walay-kaayohan ang kanser,” matod sa doktor. “Wala na mi mahimo alang kanimo.” Ang rekonosir gihimo kapin ug napulo ka tuig kanhi. Bisan pa gihuptan gihapon nako ang pinasikad-sa-Bibliya nga paglaom nga mabuhing walay kataposan sa yuta nga dili na gayod mamatay.​—Juan 11:26.

ANG akong mga ginikanan maoy sinserong mga Metodista nga regular nga mosimba sa usa ka gamayng lungsod sa banika, nga dili halayo sa among umahan sa pamilya. Natawo ako sa matahom nga umahang walog sa Wairarapa, mga 130 kilometros amihanan-silangan sa Wellington, New Zealand. Didto nalingaw kami sa talan-awon sa natabonag-yelong kabukiran, tin-aw nga mga suba sa bukid, nagbalodbalod nga kabungtoran, ug tabunok nga kapatagan.

Sa Metodistang Iglesya, gitudloan kami nga ang tanang maayong tawo moadto sa langit apan ang mga daotan moadto sa impiyerno, nga usa ka dapit sa kalanyonhong pagsakit. Dili nako masabtan kon nganong kon buot sa Diyos nga ang mga tawo mabuhi sa langit, wala niya sila ibutang didto sa sinugdanan. Kanunay akong nahadlok sa kamatayon ug subsob nga nahibulong kon nganong kinahanglan kitang mamatay. Niadtong 1927, sa dihang ako 16 anyos, ang among pamilya nahiagom sa usa ka trahedya. Mao kadtoy mitultol kanako sa pagsusi sa mga tubag sa akong mga pangutana.

Nganong Namatay si Reg?

Sa dihang ang akong igsoong lalaki nga si Reg nag-edad ug 11 anyos, nasakit siya ug grabe. Ang doktor dili makatino kon unsay nahitabo ug wala makatabang kaniya. Gitawag ni Mama ang Metodistang ministro. Giampoan niya si Reg, apan wala kini makapahupay kang Mama. Sa pagkatinuod, iyang giingnan ang ministro nga ang iyang mga pag-ampo dili epektibo.

Sa dihang namatay si Reg, si Mama mosulti kang bisan kinsa ug sa tanan sa paningkamot nga matagbaw ang iyang kauhaw sa tinuod nga mga tubag maylabot sa kon nganong ang iyang batang lalaki kinahanglang mamatay. Samtang nakigsulti sa usa ka negosyante sa lungsod, nangutana siya kon may nahibaloan ba siya nga bisan unsa mahitungod sa kahimtang sa mga patay. Wala siyay ideya, apan siya miingon: “May nagbilin ug libro dinhi nga mahimong mabatonan nimo.”

Gidala ni Mama ang libro sa balay ug misugod sa pagbasa niana. Dili niya kana maundangan ug basa. Sa inanay ang iyang tibuok nga tinamdan nausab. Giingnan niya ang pamilya, “Mao na kini; mao kini ang kamatuoran.” Ang libro mao ang The Divine Plan of the Ages, ang unang tomo sa Studies in the Scriptures. Nagduhaduha ako sa sinugdan ug misulay sa paglalis sa pagkapahayag sa libro sa katuyoan sa Maglalalang. Sa ngadtongadto nahanaw ang akong mga argumento.

Pagsagop sa Kamatuoran sa Bibliya

Ako naghunahuna, ‘Tiaw mo kanang mabuhi sa walay kataposan, nga dili na gayod mamatay!’ Ang maong paglaom maoy dahomon sa usa sa usa ka mahigugmaong Diyos. Usa ka paraisong yuta! Oo, kini alang kanako.

Human makat-oni kining kahibulongang mga kamatuoran, si Mama ug tulo ka Kristohanong mga igsoong babaye nga taga-Wellington​—mga Igsoong Thompson, Barton, ug Jones​—manglakaw sulod sa mga adlaw sa usa ka panahon, nga magpakaylap sa binhi sa Gingharian bisan diin sa kabanikanhan. Bisan tuod si Papa wala makabaton sa misyonaryong espiritu ni Mama, gipaluyohan niya siya sa iyang kalihokan.

Kombinsido ako sa kamatuoran, apan sa usa ka yugto sa panahon diyutay lang ang akong gibuhat sa akong mga gituohan. Niadtong 1935, giminyoan ko si Rowena Corlett, ug ngadtongadto gipanalanginan kami ug usa ka anak babaye, si Enid, ug usa ka anak lalaki, si Barry. Nagtrabaho ako ingong tigpamalit ug mga hayop, nga namalit ug linibong hayop gikan sa palibot nga mga mag-uuma. Sa dihang kining maong mga mag-uuma maghisgot ug politika, malipay ako sa dihang sultihan nako sila: “Walay usa niining maong mga paningkamot sa mga tawo nga molampos. Ang Gingharian sa Diyos mao lamang ang bugtong gobyerno nga mosaler.”

Ikasubo, nagiyan ako sa tabako; kanunay akong may tinustos sa akong baba. Sa wala madugay ako nasakit, ug ako naospital nga may sakit sa tiyan. Giingnan ako nga ako may acute gastroenteritis, nga gipahinabo sa pagtabako. Bisan tuod giundangan nako ang bisyo, kasagaran magdamgo ako nga ako nagtabako ug dili-maupos nga tinustos o sigarilyo. Pagkagrabeng makapagiyan ang tabako!

Human moundang pagtabako, mihimo akog hinungdanong mga kausaban. Niadtong 1939, sa dihang ako nag-edad ug 28, ako nabawtismohan sa Suba Mangatai duol sa among balay sa banika. Si Robert Lazenby, kinsa sa ulahi nagdumala sa buluhatong pagsangyaw sa New Zealand, mibiyahe gikan sa Wellington sa pagpahayag sa pakigpulong diha sa among balay ug pagbawtismo kanako. Sukad niadtong panahona, nahimo akong maisogong Saksi ni Jehova.

Pag-organisar sa Buluhatong Pagsangyaw

Human sa pagbawtismo kanako gitudlo ako ingong magtatan-aw sa Kongregasyon sa Eketahuna. Ang akong asawa, si Rowena, wala pa mosagop sa kamatuoran sa Bibliya. Apan, gipahibalo nako siya nga akong imbitahon si Alf Bryant nga molugsong gikan sa Pahiatua aron ipakita kanako kon unsaon pagsangyaw sa hustong paagi gikan sa balay ngadto sa balay. Buot nakong organisahon ang buluhatong pagsangyaw ug kobrehan ang among teritoryo sa sistematikong paagi.

Si Rowena miingon: “Hector, kon mosangyaw ka gikan sa balay ngadto sa balay, dili na ko nimo maabtan inig-uli nimo. Biyaan ti ka. Ang imong responsabilidad ania dinhi​—sa balay uban sa imong pamilya.”

Wala ako masayod kon unsay buhaton. Nga may pagduhaduha, ako nag-ilis. ‘Kinahanglan ko gayod kining buhaton,’ balikbalik nakong gisulti sa akong kaugalingon. ‘Ang akong kinabuhi nagdepende niini, ug mao man usab ang mga kinabuhi sa akong pamilya.’ Busa akong gipasaligan si Rowena nga dili ko siya buot nga pasakitan sa bisan unsang paagi. Ako siyang giingnan nga ako siyang gimahal pag-ayo, apan tungod kay ang ngalan ug pagkasoberano ni Jehova, maingon man ang among kaugalingong mga kinabuhi, nalangkit, kinahanglan gayod akong mosangyaw niining paagiha.

Si Alf ug ako miduol sa unang pultahan, ug nanguna siya sa pagsulti. Apan akong gisalo ang kabildohay, nga nagsulti sa tagbalay nga ang nahitabo sa adlaw ni Noe maoy susama sa kon unsay nahitabo sa atong adlaw ug nga kinahanglang may buhaton kita mahitungod sa pagtino sa atong kaluwasan. (Mateo 2437-39) Nakabilin akog pipila ka pulyeto didto.

Sa pagbiya namo, si Alf miingon: “Diin ba nimo makuha kanang tanang kahibalo? Wala ko nimo kinahanglana. Mag-inusara ka, ug atong makobrehan ang dobleng gidak-on sa teritoryo.” Busa mao kadtoy among gibuhat.

Sa among pagpauli, wala ko masayod kon unsay naghulat kanamo. Sa akong katingala ug kalipay, si Rowena nag-andam ug tagsa ka tasang tsa alang kanamo. Tunga sa bulan sa ulahi ang akong asawa miduyog kanako sa publikong pagsangyaw ug nahimong usa ka maayong panig-ingnan sa Kristohanong kasibot.

Lakip sa unang nahimong mga Saksi ni Jehova sa among umahan nga walog mao si Maud Manser, iyang anak lalaki nga si William, ug iyang anak babaye nga si Ruby. Ang bana ni Maud maoy makapapikal nga tawo ug estriktog panagway. Usa ka adlaw si Rowena ug ako miabot sa ilang uma aron dad-on si Maud sa pagsangyaw. Gihikay sa batan-ong si William nga magamit namo ang iyang sakyanan, apan ang iyang amahan may laing mga plano.

Kulbahinam ang kahimtang. Akong gihangyo si Rowena nga kugoson ang among anak babaye, si Enid. Misakay ako sa sakyanan ni William ug midrayb dayon sa sakyanan pagawas sa garahe samtang si G. Manser nagdalidali sa pagsulay pagsira sa pultahan sa garahe sa dili pa kami makagawas. Apan napakyas siya. Human mopadagan ug diyutay sa dalan, kami mihunong, ug ako migula sa sakyanan sa pagsugat sa naglagot nga G. Manser. Ako siyang giingnan: “Mosangyaw kami sa kanataran, ug si Gng. Manser mouban kanamo.” Gihangyo ko siya, ug ang iyang kasuko medyo napuypoy. Sa paghinumdom, tingali angayng lahi unta ang akong pagdumala sa kahimtang, apan sa ulahi miayo ang iyang pagtagad sa mga Saksi ni Jehova, bisan tuod nga wala gayod siya mahimong usa ka Saksi.

Diyutay ra ang katawhan ni Jehova niadtong mga tuiga, ug tinuod gayod kaming nahimuot ug nakapahimulos gikan sa mga pagduaw sa bug-os-panahong mga ministro nga miestar uban kanamo sa among uma. Kining maong mga bisita naglakip ni Adrian Thompson ug sa iyang igsoong babaye nga si Molly, nga ang duha nakatambong sa unang mga klase sa Watchtower Bible School of Gilead alang sa mga misyonaryo ug nag-alagad sa langyawng mga asaynment sa Hapon ug Pakistan.

Mga Kasinatian Panahon sa Gubat

Niadtong Septiyembre 1939, misugod ang Gubat sa Kalibotan II, ug sa Oktubre 1940, ang gobyerno sa New Zealand nagdili sa kalihokan sa mga Saksi ni Jehova. Daghan sa among Kristohanong mga igsoon gitaral sa mga korte sa nasod. Ang pipila gibalhog sa mga kampo sa silot nga trabaho ug nabulag sa ilang mga asawa ug mga anak. Samtang nagpadayon ang gubat, bisan tuod kami may kesohan, ako nahibulong kon tawagon ba ako alang sa serbisyo militar. Unya gipahibalo nga wala nay mga mag-uuma nga mobiya sa ilang mga uma alang sa serbisyo militar.

Si Rowena ug ako mipadayon sa among Kristohanong ministeryo, nga ang matag usa kanamo migugol ug kapin sa 60 ka oras kada bulan sa buluhatong pagsangyaw. Sulod nianang panahona, nakapribilehiyo ako sa pagtabang sa batan-ong mga Saksi nga naghupot sa ilang Kristohanong neyutralidad. Miatubang ako dapig kanila sa mga korte sa Wellington, Palmerston North, Pahiatua, ug Masterton. Kasagaran may membro sa klero diha sa hunta nga magrekluta, ug maoy usa ka kalipay nga iyagyag ang ilang dili-Kristohanong pagpaluyo sa paningkamot sa gubat.​—1 Juan 3:10-12.

Usa ka gabii samtang si Rowena ug ako nagtuon sa Ang Bantayanang Torre, gironda ang among balay sa mga tiktik. Ang pagsusi nagpadayag sa literatura sa Bibliya diha sa among balay. “Mabilanggo kamo tungod niini,” kami giingnan. Sa dihang ang mga tiktik misakay sa ilang awto aron mobiya, ilang nadiskobrehan nga ang mga preno miungot ug ang awto dili modagan. Si William Manser mitabang pag-ayo sa awto, ug wala na gayod mobalik ang maong mga tawo.

Panahon sa pagdili, among tagoan ang literatura sa Bibliya sa usa ka tinukod sa nahilit nga bahin sa among uma. Sa tungang gabii, ako moduaw sa sangang buhatan sa New Zealand ug kargahan ang akong sakyanan ug literatura. Unya ako kanang dad-on sa balay ug ipondo kana sa among hilit nga dapit. Usa ka gabii sa pag-abot nako sa sangang buhatan sa pagkuha sa sekretong kargamento, ang tibuok dapit kalit nga mihayag! Misinggit ang kapolisan: “Nasakpan ka namo!” Ikatingala, hinunoa, ila akong gipalakaw nga walay daghang kuti.

Sa 1949, si Rowena ug ako nagbaligya sa uma ug mihukom sa pagpayunir hangtod nahurot ang among kuwarta. Mibalhin kami ngadto sa usa ka balay sa Masterton ug nagpayunir uban sa Kongregasyon sa Masterton. Sulod sa duha ka tuig ang Kongregasyon sa Featherston natukod nga may 24 ka aktibong mga magmamantala, ug ako nag-alagad ingong nagdumalang magtatan-aw. Unya, sa 1953, napahimuslan nako ang pribilehiyo nga mobiyahe ngadto sa Tinipong Bansa aron motambong sa walo-ka-adlawng internasyonal nga kombensiyon sa mga Saksi ni Jehova sa Yankee Stadium sa Siyudad sa New York. Si Rowena wala makauban nako tungod kay kinahanglan niyang atimanon ang among anak babaye, si Enid, kinsa nahiagom sa cerebral palsy.

Sa pagkauli nako sa New Zealand, kinahanglan akong manarbaho. Mibalhin kami pag-usab sa Kongregasyon sa Masterton, diin gitudlo ako ingong nagdumalang magtatan-aw. Niining panahona si William Manser nakapalit sa Little Theater sa Masterton, ug kadto nahimong unang Kingdom Hall sa Wairarapa. Sulod sa katuigang 1950, ang among kongregasyon nakapahimulos ug maayong espirituwal nga pagtubo ug midaghan. Busa, sa dihang ang magtatan-aw sa sirkito miduaw, subsob niyang dasigon ang mga hamtong nga mobalhin sa ubang mga dapit sa nasod sa pagtabang sa buluhatong pagsangyaw didto, ug ubay-ubay ang mihimo niana.

Ang among pamilya nagpabilin sa Masterton, ug sulod sa misunod nga mga dekada, wala lang ako makabaton ug daghang pribilehiyo sa kongregasyon kondili nakapahimulos sa mga asaynment sa nasodnon ug internasyonal nga mga kombensiyon. Si Rowena masibotong nakig-ambit sa pagsangyaw sa kanataran, nga kanunayng nagtabang sa uban sa pagbuhat sa susama.

Pag-agwanta sa mga Pagsulay sa Pagtuo

Ingon sa gisulti sa sinugdan, sa 1985, ako girekonosir nga nakabaton ug walay-kaayohan nga kanser. Buot gayod sa akong matinumanong asawa, si Rowena, ug ako, uban sa among mga anak, nga mahiapil sa minilyong buhi karon nga dili na gayod mamatay! Apan gipapauli ako sa mga doktor aron mamatay. Una, hinuon, ila akong gipangutana kon sa unsang paagi nako gilantaw ang rekonosir.

“Batonan ko ang usa ka malinawong kasingkasing ug magmalaomon,” ako mitubag. Sa pagkatinuod, ang panultihon sa Bibliya nahimong akong tigpalig-on: “Ang usa ka malinawong kasingkasing maoy kinabuhi sa unod.”​—Proverbio 14:30.

Ang mga espesyalista sa kanser nagdayeg nianang maong tambag sa Bibliya. “Ang maong panglantaw maoy 90 porsiento sa tambal sa mga pasyenteng may kanser,” sila miingon. Sila misugyot usab ug pito ka semana nga pagtambal pinaagig radyasyon. Ikalipay, ngadtongadto milampos ako sa pagpakigbugno sa kanser.

Sulod niining malisod nga panahon, midangat kanako ang grabeng kagul-anan. Ang akong matahom, maunongong asawa nahiagom sa pagdugo sa utok ug namatay. Nakakaplag ako ug kahupayan sa mga panig-ingnan sa matinumanong mga tawo nga nasulat sa Kasulatan ug kon sa unsang paagi si Jehova nagsulbad sa mga suliran alang kanila samtang sila naghupot sa ilang integridad. Busa, ang akong paglaom sa bag-ong kalibotan nagpabiling sanag.​—Roma 15:4.

Bisan pa niana, naguol ako ug buot mohunong sa pag-alagad ingong ansiano. Ang lokal nga mga igsoon nagdasig kanako hangtod nga sa makausa pa nakabaton akog kusog nga mopadayon. Ingong resulta, nakaalagad ako nga padayon ingong Kristohanong ansiano ug magtatan-aw sulod sa milabayng 57 ka tuig.

Pag-atubang sa Umaabot nga Masaligon

Ang pag-alagad kang Jehova latas niining mga katuigan maoy bililhong pribilehiyo. Pagkadaghan sa mga panalangin nga akong nabatonan! Daw dili pa dugay nga, sa nag-edad pa ug 16-anyos, akong nadunggan ang akong inahan nga mipatugbaw: “Mao na kini; mao kini ang kamatuoran!” Ang akong inahan nagpabiling usa ka matinumanon, masibotong Saksi hangtod sa pagkamatay niya niadtong 1979, sa dihang siya nag-edad ug kapin sa 100 ka tuig. Ang iyang anak babaye ug unom ka anak lalaki nahimo usab nga maunongong mga Saksi.

Ang akong nagdilaab nga tinguha mao ang pagkakita nga mahinloan ang ngalan ni Jehova sa tanang kaulawan. Makab-ot ba nako ang akong tibuok-kinabuhing paglaom nga dili na gayod mamatay? Kana, siyempre, tan-awon pa. Bisan pa, ako masaligon nga daghan, oo, minilyon ang ngadtongadto makasinati sa maong panalangin. Busa basta ako padayong mabuhi, akong pabilhan ang paglaom nga malakip taliwala niadtong dili na gayod mamatay.​—Juan 11:26.

[Hulagway sa panid 28]

Ang akong inahan

[Hulagway sa panid 28]

Uban sa akong asawa ug mga anak