22. Kasukwahi sa mga panalangin nga moabot alang sa mga matinumanon, unsay ginatagana ni Jehova alang sa mga daotan?

²² Ang kinaiya sa mensahe ni Isaias nausob na pod. “Tan-awa!” siya nag-ingon, nga daw sa pagdani sa pagtagad sa iyang mga mamiminaw. “Ang ngalan ni Jehova nagsingabot gikan sa halayo, nagdilaab uban sa iyang kasuko ug uban sa mabagang mga panganod. Kon bahin sa iyang mga ngabil, kini napuno sa mahukmanong pagsaway, ug ang iyang dila maoy sama sa nagalamoy nga kalayo.” (Isaias 30:27) Hangtod sa maong panahon, si Jehova nagpahilayo, nga nagtugot sa mga kaaway sa iyang katawhan nga mosubay sa ilang dalan mismo. Karon siya nagsingabot—samag bagyo nga inanayng nagsingabot nga inubanan sa kilat ug dalugdog—aron sa pagpatuman sa paghukom. “Ang iyang espiritu sama sa bul-og sa baha nga tagaliog, aron sa pag-alig-ig sa mga nasod pinaagig ayagan sa kawalay-kapuslanan; ug ang usa ka busal nga magpasalaag sa usa maanaa unya sa apapangig sa mga katawhan.” (Isaias 30:28) Ang mga kaaway sa katawhan sa Diyos pagaliyokan sa “bul-og sa baha,” nga kusog nga giuyog nga ‘gialig-ig pinaagig ayagan,’ ug gipugngan sa “usa ka busal.” Sila pagalaglagon.

[Hulagway sa panid 312]

Si Jehova moabot “uban sa iyang kasuko ug uban sa mabagang mga panganod”