TIKOG

[Heb., ʼagh·mohnʹ].

Usa ka matang sa samag-balili nga mga tanom nga sagad mabuhi diha sa kalamakan. Ang mga lindog sa tinuod nga tikog maoy lingin ug sagad buhoan sa tunga ug may tulo ka lumbay sa samag-balili nga mga dahon, ug may gagmayng kapehon o berdehon nga mga bulak. Ang ngalang ʼagh·mohnʹ lagmit naglakip sa lainlaing matang sa tinuod nga mga tikog ug sa samag-tikog nga mga tanom sa pamilyang sedge.

Sa karaang panahon, ang mga tikog gigamit sa paghaling ug kalayo sa hudno. (Job 41:20) Sa Job 41:2 ang “tikog” lagmit nagtumong sa pisi sa linubid nga mga tikog o sa usa ka bulibod sa mga lanot niini.

Ang ubang mga paghisgot sa Kasulatan sa pulong nga ʼagh·mohnʹ maoy masambingayon. Si Jehova wala mahimuot sa pagpuasa sa rebelyosong Israel, nga inubanan ug pagduko sa ilang mga ulo sa seremonyal nga paagi sama sa tikog. (Isa 58:5) Sa Isaias 9:​14, ang “tikog” daw nagtumong sa mini nga mga manalagna (ang “ikog”) kinsa namulong lamang sa kon unsay buot patalinghogan sa mga pangulo sa nasod sa Israel (ang “ulo,” o “udlot”).​—Isa 9:15; tan-awa usab ang 19:​15, diin ang “tikog” mopatim-awng nagtumong sa mga Ehiptohanon sa katibuk-an.