Mga Pangutana Gikan sa mga Magbabasa
◼ Si Jehova migamit ba sa mga panlansis o panlimbong diha sa katawhan, apil na ang iyang mga alagad, ingon sa daw gisugyot sa Jeremias 4:10 ug 20:7?
Dili, ang Maglalalang dili malimbongon, malipatlipaton, o maliputon sa iyang pakiglabot. Siya makahimo, makabuhat sa pagpalampos sa iyang matarong kabubut-on bisan pa kon unsay laoman tingali sa mga tawo.
Atong makita ang usang bahin niini sa Jeremias 4:10, diin ang propeta miingon: “Aha, Soberano Ginoong Jehova! Sa pagkatinuod gilimbongan mo sa hilabihan gayod kining katawhan ug ang Jerusalem, nga miingon, ‘Makabaton gayod kamo ug kalinaw,’ ug ang espada milagbas ngadto sa kalag.”
Si Jehova migamit kang Jeremias aron itagna ang umaabot nga kadaotan para sa mabudhiong nasod nga naghunahunang nag-alagad Kaniya. (Jeremias 1:10, 15-19; 4:5-8; 5:20-30) Apan, adunay uban nga nag-angkon nga mga propeta. (Jeremias 4:9) Unsay hidunggan sa katawhan gikan sa maong gitawag nga mga propeta? Ang Diyos miklasipikar niini niining paagiha: “Ang mga propeta managna sa kabakakan . . . Ug ang akong katawhan nahigugma nianang mga butanga.”—Jeremias 5:31; 20:6.
Samtang si Jehova wala magpadala niadtong bakak nga mga manalagna, ni siya mibalda kanila sa pagpakaylap sa mga mensahe, sama sa: “Kamo makabaton ug pakigdait” ug, “Walay kadaot ang modangat kaninyo.” (Jeremias 23:16, 17, 25-28, 32) Ang katawhan magpili—dawaton ang malisud apan matuod nga mga panagna nga gidala ni Jeremias o tugotan nga ang ilang kaugalingon malimbongan sa bakak, naghimo sa kaugalingong mga propeta, sama kang Ananias ug Semaias. (Jeremias 28:1-4, 11; 29:30-32) Tungod kay ang Diyos wala mopahunong niining malimbongong mga propeta, kini mahimong ikaingon kaniya: “Gilimbongan mo gayod sa hilabihan kining katawhan ug ang Jerusalem, nga miingon, ‘Ang pakigdait inyong mabatonan.’”
Diha sa nagkalahing hunahuna, si Jeremias nalimbongan. “Gilimbongan mo ako, O Jehova, ug ako nalimbongan. Ikaw kusgan kay kanako ug nakadaog. Ako nahimong kataw-anan sa tibuok nga adlaw; ang matag-usa nagbiaybiay kanako.”—Jeremias 20:7.
Si Pashur, ang prominenteng saserdote, midagmal kang Jeremias sa publiko ug nagbutang kaniya sa bilanggoan. Gikan sa tawhanong punto de bista, si Jeremias daw mibati nga miabot na ang iyang kataposan, nga siya wala nay kusog nga magpadayon diha sa pagkawalay pagtagad, pagkasinalikway, pagbiaybiay, ug pisikal nga kapintasan. Apan dili kana. Si Jehova migamit sa iyang kusog batok sa (o sukwahi sa) tawhanong inklinasyon ni Jeremias. Ang Diyos milimbong kang Jeremias sa paagi nga Iyang gigamit kining dili hingpit nga tawo sa pagpalampos kon unsa ang dili mabuhat sa propeta sa iyang kaugalingong kusog. Nalimbongan o natingala ingon sa mao ang gibati ni Jeremias, apan kini miresulta ngadto sa usa ka maayong sangpotanan: Kadtong nanaglutos kaniya gipakaulawan, ug ang mensahe sa Diyos namantala.—Jeremias 20:11.
Busa hisabtan sa iyang konteksto, nga ang Jeremias 4:10 ug
20:7 nahiuyon sa konklusyon ni Elihu: “Ang Diyos dili magbuhat sa kadaotan, ug dili balit-aron sa Makagagahom sa ngatanan ang hustisya.”—Job 34:12.