Yuna pa! Dihay naglihok sa duol—dako ug itom nga linalang. Kini nagpaduol ug girumbo siya niini. Kalit kining minganga ug gilamoy siya!

Daw mao na kadto ang iyang kataposan. Apan, dihay nabatyagan si Jonas nga talagsaon. Buhi pa siya! Wala siya maunsa. Katingalahan kaayo nga wala siya mamatay. Anam-anam nga mibatig kahingangha si Jonas. Sa walay duhaduha, ang iyang Diyos, si Jehova, maoy ‘nag-andam ug usa ka dakong isda aron molamoy kaniya.’c—Jonas 1:17.

Milabay ang mga minuto ug mga oras. Didto sa maong mangiob nga dapit, si Jonas nakapamalandong ug nag-ampo sa Diyos. Daghan kitag makat-onan sa iyang pag-ampo nga girekord diha sa kapitulo dos sa Jonas. Ang iyang pag-ampo nagpakita nga siya sinati kaayo sa Kasulatan tungod kay siya mikutlo sa makadaghan diha sa basahon sa mga Salmo. Dugang pa, makita usab nato nga si Jonas mapasalamaton—usa ka makapatandog nga hiyas. Si Jonas mihinapos: “Bahin kanako, ako maghalad kanimo uban sa tingog sa pagpasalamat. Kon unsa ang akong gipanaad, akong pagabayran. Ang kaluwasan iya ni Jehova.”—Jonas 2:9.

Nakat-onan ni Jonas nga si Jehova makaluwas kang bisan kinsa, bisan asa, ug bisan kanus-a. Bisan diha sa “kahiladmang mga bahin sa isda,” nakita ni Jehova ang iyang alagad nga naglisod ug iyang giluwas siya. (Jonas 1:17) Si Jehova lamang ang makapreserbar sa kinabuhi sa tawo sulod sa tulo ka adlaw ug tulo ka gabii sa tiyan sa dakong isda. Maayong hinumdoman nato karon nga si Jehova “ang Diyos kang kansang kamot anaa ang [atong] gininhawa.” (Daniel 5:23) Utang nato kaniya ang atong kinabuhi. Kita ba mapasalamaton kang Jehova? Dili ba angay nga mosunod kita sa Diyos?

Komosta sa bahin ni Jonas? Iya bang gipakita ang iyang pagpasalamat pinaagi sa pagsunod kang Jehova? Oo. Human sa tulo ka adlaw ug tulo ka gabii, gidala siya sa isda ngadto sa baybayon ug ‘gisuka siya ngadto sa mamala nga yuta.’ (Jonas 2:10) Hunahunaa ra—human nianang tanan, si Jonas dili na kinahanglang molangoy paingon sa baybayon! Apan, siyempre, kinahanglang tuoron ni Jonas ang dalan aron makaabot sa iyang adtoan. Apan, sa wala madugay, nasulayan ang iyang pagkamapasalamaton sa Diyos. Ang Jonas 3:1, 2, nag-ingon: “Unya ang pulong ni Jehova midangat kang Jonas sa ikaduhang higayon, nga nag-ingon: ‘Tindog, adto sa Nineve nga dakong siyudad, ug imantala kaniya ang mensahe nga akong gisulti kanimo.’” Unsay gibuhat ni Jonas?

Bisan dili mangilabot ang Diyos, usahay mahitabo ang kahibulongang mga butang. Pananglitan, niadtong 1758, diha konoy usa ka marinero nga nahulog sa barko diha sa Mediterranean Sea ug gilamoy siya sa usa ka iho. Apan, gipabuthag kanyon ang iho. Naigo kini ug gisuka niini ang tawo, mao nga siya naluwas ug wala ra maunsa. Kon tinuod kining estoryaha, lagmit maghunahuna kita nga talagsaon kini—apan dili milagro. Dili ba makahimo ang Diyos ug labaw pa niana?

Ang mga kritiko nag-ingon usab nga wala konoy tawo nga mabuhi sa tiyan sa isda sulod sa tulo ka adlaw tungod kay siya mahutdag gininhawa. Apan ang tawo makahimo sa pagbutang ug hangin diha sa mga tangke aron makaginhawa siya sa ilalom sa dagat sulod sa taas nga panahon. Ang Diyos dili kaha makagamit sa iyang walay kinutobang gahom ug kaalam aron tabangan si Jonas nga mabuhi sulod sa tulo ka adlaw? Ang tubag niana maoy ingon sa gisulti sa usa sa mga anghel ni Jehova ngadto sa inahan ni Jesus nga si Maria, nga “sa Diyos walay gipahayag nga dili mahitabo.”—Lucas 1:37.