“Tan-awa! Ang sulogoon ko nga akong pinili, akong pinalangga, nga nakapalipay sa akong kalag! Ipakunsad ko ang akong espiritu diha kaniya, ug ang hustisya iyang ipatin-aw sa kanasoran. Dili siya makiglalis, ni mosinggit, ug walay makadungog sa iyang tingog diha sa kadalanan. Dili gani siya mobali bisan sa nadugmok nang tangbo, ni mopalong siya sa pabilo nga nagpid-okpid-ok na, hangtod nga padaogon niya ang hustisya. Sa pagkatinuod, sa iyang ngalan managlaom ang kanasoran.”

Dugang pa, gidala ni Jesus ang iyang makalipay nga balita ngadto sa mga tawo nga sa mahulagwayon sama sa nadugmok nga tangbo, nga bawog ug ginatumban. Sama sila sa nagpid-okpid-ok nga pabilo, kansang kataposang pangidlap sa kinabuhi hapit nang mapalong. Si Jesus dili magabali sa nadugmok na nga tangbo o mopalong sa nagkaawop, nag-asong mitsa. Apan pinaagi sa kalumo ug gugma siya sa kahanas nagatuboy sa mga maaghop. Tinuod, si Jesus mao ang usa nga pagalaoman sa kanasoran! Mateo 12:15-21; Marcos 3:7-12; Isaias 42:1-4.