Sa pagtandi ni Jesus kang Jehova ngadto sa usa ka magbalantay, siya miingon: “Kon ang usa ka tawo adunay usa ka gatos ka karnero ug ang usa niini mahisalaag, dili ba niya biyaan ang kasiyamag-siyam diha sa kabukiran ug molakaw sa pagpangita sa usa nga nahisalaag? Ug kon makaplagan niya kini, ako tinong magaingon kaninyo, siya labaw nga malipay labot niini kay sa kasiyamag-siyam nga wala mahisalaag. Sa susama dili tilinguhaong butang sa akong Amahan nga anaa sa langit nga malaglag ang usa niining mga gagmay.” (Mateo 18:12-14) Susihon nato kon sa unsang paagi gihubit dinhi ni Jesus ang malumong kahingawa ni Jehova alang sa matag usa sa Iyang mga magsisimba.

Sa pagpatin-aw sa ilustrasyon, si Jesus miingon nga dili buot sa Diyos nga “malaglag ang usa niining mga gagmay.” Una pa niana, gipasidan-an ni Jesus ang iyang mga tinun-an nga dili nila angayng pandolon ang “usa niining mga gagmay nga nagbutang ug pagtuo [kaniya].” (Mateo 18:6) Nan, unsa may gitudlo kanato sa ilustrasyon ni Jesus mahitungod kang Jehova? Nagtudlo kini kanato nga siya usa ka Magbalantay nga nahingawa gayod sa matag usa sa iyang mga karnero, lakip na ang “mga gagmay”—kadtong morag walay bili sa panglantaw sa kalibotan. Oo, sa mga mata sa Diyos, linain ug bililhon ang matag usa sa iyang mga magsisimba.