15-17. (a) Unsay reaksiyon sa amahan sa pagkakita sa iyang anak? (b) Unsay gilarawan sa besti, singsing, ug sandalyas nga gipahatag sa amahan alang sa iyang anak? (c) Unsay gipasundayag sa paghikay sa amahan ug kombira?

¹⁵ ‘Samtang layo pa siya, nalantawan siya sa iyang amahan ug kini giabot ug kaluoy, ug siya midagan ug mihalog sa iyang liog ug mihalok nga mabination kaniya. Unya ang anak miingon kaniya, “Amahan, ako nakasala batok sa langit ug batok kanimo. Ako dili na takos nga tawgon pang imong anak. Himoa ako ingong usa sa imong sinuholang mga tawo.” Apan ang amahan miingon ngadto sa iyang mga ulipon, “Dali! pagpagawas ug usa ka besti, ang labing maayo, ug sul-obi siya niana, ug butangig singsing ang iyang kamot ug sandalyas ang iyang mga tiil. Ug dad-a ang gipatambok nga nating baka, ihawa kini ug mangaon kita ug maglipay sa atong kaugalingon, tungod kay kining akong anak nga lalaki patay na ug nabuhi pag-usab; siya nawala ug nakaplagan.” Ug sila misugod sa paglipaylipay.’​—Lucas 15:20-24.

¹⁷ Sa dihang nakaabot ang amahan sa iyang anak, iyang gihalog ang liog sa iyang anak ug mabinationg gihalokan siya. Dayon iyang gisugo ang iyang mga ulipon sa paghatag sa iyang anak ug besti, singsing, ug sandalyas. Kining bestiha dili maoy usa ka simpleng sapot, kondili “ang labing maayo”​—tingali nindot kaayong pagkabordang sapot sama sa matang sa sapot nga ipresentar ngadto sa usa ka pinasidunggang dinapit. Sanglit ang singsing ug sandalyas dili man kasagarang makita diha sa mga ulipon, gipatin-aw sa amahan nga ang iyang anak gidawat ug balik ingong tinuod gayod nga sakop sa pamilya. Apan adunay lain pa nga gihimo ang amahan. Siya nagpakombira sa pagsaulog sa pagbalik sa iyang anak. Matin-aw, wala pasayloa niining tawhana ang iyang anak nga daotan gihapon ug buot o napugos sa pagpasaylo tungod lamang sa pagbalik sa iyang anak; siya buot gayod mohatag ug pasaylo. Kini nakahatag kaniya ug kalipay.