Ugmara ang Espiritu sa Pagkamapasalamaton
GILUWAS sa usa ka doktor sa Estado sa New York ang kinabuhi ni Marie sa emerhensiya nga kahimtang. Apan ang 50-anyos nga si Marie wala gani mopasalamat sa doktor ni mobayad sa iyang mga bayranan. Pagkamaayo nga pananglitan sa pagkaingrato!
Ang Bibliya nag-asoy nga kas-a, sa dihang misulod sa usa ka balangay, si Jesus nakasugat ug napulo ka lalaki nga may makahahadlok nga sakit nga sanla. Sila misinggit ngadto kaniya sa makusog nga mga tingog: “Jesus, Maestro, kaluy-i kami!” Si Jesus nagsugo: “Lakaw ug ipakita ang inyong kaugalingon ngadto sa mga saserdote.” Gidawat sa mga sanlahon ang iyang gisugo, ug samtang sila mipaingon ngadto, sila nagsugod sa pagkakita ug pagkabati sa ilang napasig-uling panglawas.
Ang siyam sa naayong mga sanlahon nagpadayon sa ilang panaw. Apan ang usa ka sanlahon, usa ka Samaritano, mibalik sa pagpangita kang Jesus. Kining kanhing sanlahon naghimaya sa Diyos, ug sa iyang nakit-an si Jesus, siya mihapa sa iyang tiilan, nga nagpasalamat kaniya. Sa pagtubag si Jesus miingon: “Gihinloan ang napulo, dili ba? Nan, hain man ang ubang siyam? Wala bay nakaplagan nga mibalik aron mohatag ug himaya sa Diyos gawas niining tawo sa laing nasod?”—Lucas 17:11-19.
Usa ka hinungdanong leksiyon ang gipasabot sa pangutana: “Nan, hain man ang ubang siyam?” Sama kang Marie, ang siyam ka sanlahon adunay dakong kakulangan—sila wala magpakitag pagkamapasalamaton. Ang maong pagkaingrato naglabi kaayo karong adlawa. Unsay hinungdan niini?
Pangunang Hinungdan sa Pagkaingrato
Ang pagkaingrato sa paninugdan nagagikan sa pagkahakog. Palandonga ang atong unang tawhanong mga ginikanan, si Adan ug Eva. Gilalang sila ni Jehova nga may diyosnong mga hiyas ug mitagana sa tanang butang alang sa ilang kalipay, lakip sa usa ka matahom nga tanaman nga pinuy-anan, hingpit nga mga palibot, ug makahuloganon ug makatagbawng buluhaton. (Genesis 1:26-29; 2:16, 17) Bisan pa, tungod sa pag-ipit sa pagdani ni Satanas alang sa ilang kaugalingong-kaayohan, ingong magtiayon sila nadaog sa pagkadili-masinugtanon ug misanong nga matamayon sa pagkamaayo ni Jehova.—Genesis 3:1-5; Pinadayag 12:9.
Palandonga usab ang mga tawo sa karaang Israel, nga gipili sa Diyos nga mahimong iyang linain nga kabtangan. Pagkamapasalamaton tingali sa tanang Israelinhong mga ginikanan sa gabii sa Nisan 14, 1513 W.K.P.! Niadtong halandomong gabii, nagdalag kamatayon ang manulonda sa Diyos ngadto sa “tanang kamagulangang anak sa yuta sa Ehipto” apan misaylo sa hustong pagkamarkang mga balayng Israelinhon. (Exodo 12:12, 21-24, 30) Ug sa dihang giluwas gikan sa kasundalohan ni Paraon sa Pulang Dagat, uban sa mga kasingkasing nga puno sa pagkamapasalamaton, ‘si Moises ug ang mga anak sa Israel misugod sa pag-awit ngadto kang Jehova.’—Exodo 14:19-28; 15:1-21.
Bisan pa niana, mga semana pa lamang human migikan sa Ehipto, “ang tibuok katilingban sa mga anak sa Israel misugod sa pagbagulbol.” Pagkadali nilang nangabiktima sa pagkaingrato! Gimingaw sila “sa paglingkod tupad sa mga kulon sa mga karne . . . , sa pagkaon sa tinapay hangtod sa pagkabusog,” nga ilang gitagamtam sa Ehipto, ang yuta nga nag-ulipon kanila. (Exodo 16:1-3) Tin-aw, ang kahakog makababag sa pag-ugmad ug pagpakitag pagkamapasalamaton.
Sanglit mga kaliwat sa makasasalang Adan, ang tanang tawo nangatawo nga may kahakog nga naglataylatay sa dugo ug may kiling sa pagkaingrato. (Roma 5:12) Ang pagkadili-mapasalamaton maoy bahin usab sa hakog nga espiritu nga naggahom sa mga tawo niining kalibotana. Sama sa hangin nga atong ginahanggab, kana nga espiritu anaa bisan asa, ug kini nakaapektar kanato. (Efeso 2:1, 2) Nan, kinahanglang atong ugmaron ang mapasalamatong disposisyon. Sa unsang paagi maugmad nato kana?
Pagpalandong Hinungdanon!
Ang Webster’s Third New International Dictionary nagbatbat sa pagkamapasalamaton ingong “ang kahimtang sa pagkamapasalamaton: mainit ug mahigalaong pagbati ngadto sa maghahatag nga nagpukaw sa usa sa pagbayad sa utang-kabubut-on.” Ang pagbati dili mahimong pasigahon ug palongon sa mekanikal nga paagi; kini kinahanglang motungha nga kinabubut-on sulod sa usa ka tawo. Ang pagkamapasalamaton maoy labaw pa kay sa yanong pagpasundayag ug maayong pamatasan o usa ka matang sa lagda sa maayong pamatasan; kini nagatubod gikan sa kasingkasing.
Sa unsang paagi kita makakat-on sa pagbating mapasalamaton nga kinasingkasing? Gilangkit pag-ayo sa Bibliya ang atong bation sa atong pilion nga pagahunahunaon. (Efeso 4:22-24) Ang pagkakat-on sa pagbating mapasalamaton magsugod sa mapabilhong pagpalandong sa mga kalulot nga atong madawat. Nahiuyon niini, si Dr. Wayne W. Dyer, nga nagtrabaho sa natad sa mental nga panglawas, nag-ingon: “Ikaw dili mahimong mobati (emosyon) nga dili una maghunahuna.”
Tagda, pananglitan, ang butang bahin sa pagkamapasalamaton sa kalalangan sa atong palibot. Inigtan-aw nimo sa punog-bituon nga kalangitan sa walay panganod nga kagabhion, unsay imong gibati sa imong ginatagamtam? Gipahayag ni Haring David ang dakong kataha nga iyang gibati: “Inigkakita ko sa imong kalangitan, sa mga buhat sa imong mga tudlo, sa bulan ug sa mga bituon nga imong giandam, unsa ba ang tawo nga siya imo man kanunayng gihunahuna, ug ang anak sa tawo nga imo man siya nga giatiman?” Ug sa hilom nga kagabhion, ang mga bituon nagpadayag kang David, nga nag-aghat kaniya sa pagsulat: “Ang kalangitan nagapahayag sa himaya sa Diyos; ug ang hawan nagapadayag sa buhat sa iyang mga kamot.” Nganong ang punog-bituon nga kalangitan nakatandog pag-ayo kang David? Siya mismo nagtubag: “Ako nakapanghinuktok sa tanan mong kalihokan; ako andam sa pagpalandong kanunay sa buhat sa kaugalingon mong mga kamot.”—Salmo 8:3, 4; 19:1; 143:5.
Ang anak ni David nga si Solomon usab miapresyar sa bili sa paghunahuna bahin sa mga katingalahan sa kalalangan. Pananglitan, bahin sa papel nga gidula sa mga panganod nga nagadalag ulan sa pagrepresko sa atong yuta, siya nagsulat: “Ang tanang baha nagapaingon sa dagat, apan ang dagat mismo wala mapuno. Sa dapit diin ang mga baha nagapadulong, didto mobalik sila pag-usab.” (Ecclesiastes 1:7) Busa human makaulan ug ang mga suba nakarepresko sa yuta, ang mga tubig niini ginaresiklo ug balik gikan sa kadagatan balik ngadto sa mga panganod. Unsa kahay dagway sa yuta kon wala pa kining paghinlo ug pagresiklo sa tubig? Pagkamapasalamaton gayod tingali ang gibati ni Solomon sa dihang namalandong niini!
Ang tawong mapasalamaton usab nagpabili sa iyang mga relasyon uban sa mga sakop sa pamilya, mga higala, ug mga kaila. Ang ilang mga buhat sa kalulot nagdani sa iyang pagtagad. Samtang mapabilhon siyang namalandong sa ilang mga kaluoy, siya mibating mapasalamaton nga kinasingkasing.
Pagpahayag sa Pagkamapasalamaton
Pagkayano nga pulong ang “salamat!” Sayon kaayong bungaton kining pulonga. Ug daghan kaayo ang mga higayon sa pagbungat niini. Pagkamakapalipay ang usa ka mainit ug tim-os nga Salamat ngadto sa usa ka tawo nga naghawid sa pultahan nga bukas alang kanato o nagpunit sa usa ka butang nga atong nahulog! Ang pagkabati nianang ekspresyona maghimo sa trabaho sa usa ka klerk sa tindahan o silbidora sa restawran o sa kartero nga mas gaan ug mas magantihon.
Ang pagpadalag mga kard nga may pulong sa pasalamat maoy usa ka kombenyenteng paagi sa pagpahayag sa pagkamapasalamaton alang sa mga buhat sa kalulot. Ang kadaghanan sa mga kard nga mapalit sa mga tindahan nagpadayag sa mga pagbati sa matahom kaayong mga pulong. Apan dili ba mahigugmaon ang pagdugang ug personal nga mga pulong sa apresasyon nga isulat sa imong kaugalingong agi? Ang uban mopili gani sa dili paggamit ug kard nga mapalit, nga nagpadala hinuon ug mubong personal nga sulat.—Itandi ang Proverbio 25:11.
Lagmit, kadtong labing takos sa atong pagpasalamat mao kadtong kinasuoran kanato sa panimalay. Ang Bibliya nag-ingon bahin sa usa ka maayong asawa: “Ang iyang bana mobangon, ug siya magadayeg kaniya.” (Proverbio 31:28) Dili ba ang kinasingkasing nga mga ekspresyon sa bana sa pagpasalamat sa iyang asawa makatabang sa usa ka palibot sa panimalay nga malinawon ug matagbawon? Ug dili ba ang bana usab malipayng mopauli sa usa ka panimalay nga sugaton ug mainit ug mapabilhong pangomosta sa iyang asawa? Karong mga adlawa, daghan ang mga kalisod sa kaminyoon, ug sa dihang magkatumpitumpi ang kalisod, dali nga mosilaob ang mga kasuko. Ang tawong mapasalamaton ug disposisyon andam mohatag ug konsiderasyon ug dali nga mopalabay sa sayop ug mopasaylo.
Ang mga batan-on usab kinahanglang mahunahunaon sa pagtanyag sa ilang mga ginikanan ug kinasingkasing nga mga ekspresyon sa apresasyon. Siyempre, ang mga ginikanan dili mga hingpit, apan dili kana katarongan nga magmaingrato sa ilang nahimo alang kanimo. Ang gugma ug pagtagad nga ilang nahatag sukad nga natawo ka dili mapalit. Kon natudloan ka nila sa kahibalo sa Diyos, ikaw adunay dugang katarongan nga magmapasalamaton.
“Ang mga anak mao ang panulondon nga gikan ni Jehova,” nag-ingon ang Salmo 127:3. Busa ang mga ginikanan angay mangita ug mga higayon sa pagdayeg sa ilang mga anak imbes modangop sa pagyawyaw kanila labot sa gagmayng mga butang. (Efeso 6:4) Ug pagkadakong pribilehiyo ang ilang nabatonan sa pagtabang sa mga batan-on nga ilang ginaatiman sa pag-ugmad sa espiritu sa pagkamapasalamaton!—Itandi ang Proverbio 29:21.
Mapasalamaton Ngadto sa Diyos
Si Jehova nga Diyos mao ang Maghahatag sa “matag maayong gasa ug matag hingpit nga hatag.” (Santiago 1:17) Hinungdanon ilabina ang gasa sa kinabuhi, kay ang tanang butang nga atong nabatonan o planohon mahimong walay kapuslanan kon kita mawad-an ug kinabuhi. Ang Kasulatan nag-awhag kanato sa paghinumdom nga “[kang Jehova nga Diyos] anaa ang tuboran sa kinabuhi.” (Salmo 36:5, 7, 9; Buhat 17:28) Aron maugmad ang mapasalamatong kasingkasing ngadto sa Diyos, kita kinahanglang magpalandong sa iyang dagayang mga tagana nga maoy nagpabaskog sa atong pisikal ug espirituwal nga mga kinabuhi. (Salmo 1:1-3; 77:11, 12) Ang ingon niana nga kasingkasing magpukaw kanato sa pagpakitag apresasyon sa mga pulong ug sa mga buhat.
Ang pag-ampo maoy usa ka dayag nga paagi sa pagpahayag sa atong pagkamapasalamaton ngadto sa Diyos. Ang salmistang David nag-ingon: “Daghang butang ang nahimo mo, Oh Jehova nga akong Diyos, bisan ang imong katingalahang mga buhat ug ang imong mga hunahuna nganhi kanamo; walay usa ang ikatandi kanimo. Kon ako gustong mopahayag ug mosulti bahin kanila, daghan kaayo sila kay sa akong maihap.” (Salmo 40:5) Hinaot nga kita mapukaw nga sama niini.
Si David usab determinado sa pagpakita sa Diyos sa iyang apresasyon pinaagi sa mga pulong nga iyang gipamulong ngadto sa uban. Siya nag-ingon: “Dayegon ko ikaw, Oh Jehova, sa bug-os ko nga kasingkasing; ipahayag ko ang tanan nimong mga buhat nga katingalahan.” (Salmo 9:1) Ang pagsulti ngadto sa uban bahin sa Diyos, nga magpahayag sa atong kaugalingon pinaagi sa pagpakigbahin kanila sa kamatuoran gikan sa iyang Pulong, tingali mao ang kinamaayohang paagi sa pagpakita kaniya sa atong pagkamapasalamaton. Ug kini motabang kanato nga mas magmapasalamaton sa ubang mga bahin sa kinabuhi.
“Ang bisan kinsa nga maghalad sa iyang halad nagahimaya kanako; ug bahin kaniya nga nagamatngon sa dalan sa katul-iran, pakit-on ko siya ug kaluwasan,” nag-ingon si Jehova. Hinaot nga matagamtam mo ang kalipay nga nagatubod gikan sa imong pagpakitag kinasingkasing nga pagkamapasalamaton kaniya.—Salmo 50:23; 100:2.
[Hulagway sa panid 7]
Ang kinabuhi maoy usa ka gasa gikan sa Diyos. Paneguroang may nadugang nga personal nga mga pulong sa pagpasalamat