Pangutana Gikan sa mga Magbabasa

◼ Maalamon ba nga ang usa ka Kristohanon kansang kapikas namatay magpabiling tagsaanon sa paglaom nga ikaipon pag-usab sa umaabot?

Maayo gayod nga mahigugma pa ang usa ka Kristohanon sa iyang kapikas bisan pag patay na siya! Ang pipila niining kahimtanga nagpabiling tagsaanon, dili tungod kay kontento sa pagkatagsaanon, kondili kay nagalaom nga ipadayon ang kaminyoon tapos sa pagkabanhaw. Bisan tuod dili kay insensitibo sa tawhanong mga pagbati luyo niining mga paglaoma, amo silang ginadasig sa pagpalandong sa pila ka punto sa Bibliya.

Pananglitan, may kalabotan niana ang mga pulong ni apostol Pablo: “Ang asawa nabugkos sa iyang bana sa tanang panahon nga siya buhi. Apan kon ang iyang bana matulog sa kamatayon, siya may kagawasan sa pagpamana kang bisan kinsa nga buot niya, nga diha lamang sa Ginoo. Apan siya labi pang malipayon kon siya magpabiling ingon.” (1 Corinto 7:39, 40) Kini nagapakita nga ang bugkos sa panagtiayon mabugto inigkamatay sa usa ka kapikas. Usa ka kalulot nga ang Diyos magpahibalo niini sa mga Kristohanon, kay sa ingon ang mga biyuda ug biyudo makatulotimbang sa ilang emosyonal ug ubang panginahanglan sa paghukom kon kaha magminyo pag-usab; sila dili na nabugkos sa namatay.​—1 Corinto 7:8, 9.

Apan ang Bibliya nagapaila ba kon kaha ang mga binanhaw makahimo pa sa pagminyo o makapadayon sa nangaging kaminyoon nga natapos tungod sa kamatayon? Ang usa ka asoy daw maylabot niining pangutanaha. Kini naglangkit sa mga Saduseo si kinsa, bisan tuod wala magtuo sa pagkabanhaw, miduol kang Jesus sa pagsulay sa pagbitik kaniya. Ilang gipresentar kining sulirana nga naglangkit sa pagkaminyo sa bayaw: “Dihay pito ka magsoong lalaki; ug ang kamagulangan nangasawa ug namatay nga walay anak. Busa ang ikaduha, ug ang ikatulo nangasawa kaniya.a Maingon man ang pito: sila wala magbilin ug anak, kondili nangamatay. Sa kataposan, ang babaye namatay usab. Busa, sa pagkabanhaw, kang kinsa man siya maasawa?”​—Lucas 20:27-33; Mateo 22:23-28.

Ang mga Kristohanon dili ilalom sa Kasugoan, apan ang susamang suliran ikapatungha mahitungod kanila. Pananglitan: Si Brader ug Sister C—— naminyo ug nagbatog duha ka anak. Dayon ang bana namatay. Si Sister C—— nahigugma ug gimingaw kaayo kaniya, apan iyang gibati nga kinahanglan niya ang kauban, suportar nga salapi, seksuwal nga pagpahayag, ug tabang uban sa mga anak. Busa siya namana kang Brader M——, kang kansang kaminyoon Kasulatanhon sama ra sa nahauna. Sa ulahi ang bana nagsakit ug namatay. Kon banhawon ang kanhing mga kapikas ug posible ang pagminyo, kinsa may iyang pamanhon?

Palandonga ang tubag ni Jesus ngadto sa mga Saduseo: “Ang mga anak niining sistemaha sa mga butang nagapangasawa ug nagapamana, apan kadtong giisip nga takos sa pagbaton nianang sistemaha sa mga butang ug sa pagkabanhaw gikan sa mga patay dili magapangasawa ug magapamana. Sa pagkamatuod, sila dili na mamatay, kay sila mahisama unya sa mga manulonda, ug sila mga anak sa Diyos tungod kay mga anak sa pagkabanhaw. Apan nga ang mga patay pagabanhawon gipadayag bisan ni Moises . . . sa dihang iyang ginatawag si Jehova ‘ang Diyos ni Abraham ug ang Diyos ni Isaac ug ang Diyos ni Jacob.’ Siya mao ang Diyos, dili sa mga patay, kondili sa mga buhi, kay silang tanan buhi alang kaniya.”​—Lucas 20:34-38; Mateo 22:29-32.

Gibati sa pipila nga si Jesus dinhi nagtumong sa langitnong pagkabanhaw, apan adunay mga hinungdan sa pagtuo nga ang iyang tubag maoy bahin sa yutan-ong pagkabanhaw sa umaabot nga “sistema sa mga butang.” Unsang mga hinungdan ang nagapaluyo sa maong hunahuna? Kadtong nagsukna kang Jesus wala magtuo kaniya o mahibalo mahitungod sa langitnong pagkabanhaw. Sila nangutana mahitungod sa usa ka Hudiyong pamilya ilalom sa Kasugoan. Sa pagtubag si Jesus nagtumong kang Abraham, Isaac, ug kang Jacob, mga tawong naglaom nga mabuhi pag-usab sa yuta. (Genesis 42:38; Job 14:13-15; itandi ang Hebreohanon 11:19.) Kadtong mga patriarka, ug minilyon pang uban, kinsa banhawon sa yuta ug magamatinumanon mao unyay “sama sa mga manulonda.” Bisan pag himalatyon, sila dili na mamatay sa dihang ipahayag sila sa Diyos nga matarong alang sa kinabuhing walay kataposan.

Ang tawhanong mga pagbati karong adlawa tingali maghimo niini nga konklusyon nga lisod dawaton. Apan pagamatikdang sa bisan diin ang Bibliya wala mag-ingon nga ang pagbanhaw sa Diyos sa matinumanon nagkahulogan sa pagpasig-uli sa ilang minyong kahimtang. Busa, walay nagtuo nga kon si Aquila ug Prisca nagbatog kinabuhi sa langit, ilang gipadayon ang ilang kaminyoon. (Buhat 18:2) Ug si Jose ug si Maria lagmit magapuyo sa nagkalainlaing kalibotan​—si Jose sa yuta ug si Maria sa langit. (Juan 19:26; Buhat 1:13, 14) Sanglit walay mausa kanato ang nakapuyo sa langit, kita dili makasulti kon unsa kaha ang mga pagbati didto ni Aquila, Prisca, ug Maria, apan kita makatino nga sila nakakaplag sa bug-os nga katagbawan sa ilang langitnong pag-alagad.

Sa susama, kita wala pa gayod magkinabuhi ingong mga tawong hingpit. Sa ingon kita dili makatino kon unsay atong pagabation bahin sa nangaging mga relasyon kon ugaling ug sa panahong atong maangkon ang hingpit tawhanong kinabuhi sa paraiso. Maayong atong hinumdoman nga sa gipahayag ni Jesus kana siya usa ka tawong hingpit ug busa mas makaarang kay kanato sa pagpabili sa mga pagbati niadtong “giisip nga takos sa pagbaton nianang sistema sa mga butang.” Kita makasalig usab nga si Jesus makaarang sa ‘pagbati sa atong mga kahuyangan karon.’ (Hebreohanon 4:15) Busa kon ang usa ka Kristohanon malisdan sa pagdawat sa konklusyon nga ang mga binanhaw dili magminyo, siya makatino nga ang Diyos ug si Kristo masinabtanon. Ug siya yanong makapaabot sa pagtan-aw kon unsay mahitabo.

Walay katarongan karon sa pagpasiugdang sobra niining butanga. Ang salmista misulat: “Hibaloi nga si Jehova mao ang Diyos. Siya mao ang nagbuhat kanato, ug dili kita sa atong kaugalingon. Kita mao ang iyang katawhan ug ang mga karnero sa iyang sibsibanan . . . Magpasalamat kaniya, dayega ang iyang ngalan. Kay si Jehova maayo.” (Salmo 100:3-5) Ang atong maayong Diyos tinong motagana sa igo sa atong tinuod nga mga panginahanglan kon kita “giisip nga takos sa pagbaton nianang sistemaha sa mga butang.”​—Job 34:10-12; Salmo 104:28; 107:9.

Ang pagkamaayo sa Diyos gibanaag usab sa iyang pagpahibalo kanato nga ang kamatayon sa usa ka kapikas magtapos sa kaminyoon. (Roma 7:2) Sa ingon si bisan kinsa nga nawad-ag kapikas mahibalo nga siya may kagawasan sa pagminyo pag-usab karon kon kana gikinahanglan o labing maayo. Ang pipila naminyo pag-usab, sa ingon nagtabang sa pagtagana sa ilang kaugalingong mga panginahanglan karon ug ang iya sa ilang pamilya. (1 Corinto 7:36-38; Efeso 6:1-4) Busa, ang Kristohanon kansang kapikas namatay angay dili mobating obligado sa pagpabiling walay kapikas karon tungod sa pagdahom nga ang kanhing mga kapikas sa kaminyoon ikaipon pag-usab sa pagkabanhaw sa kinabuhi dinhi sa yuta sa umaabot nga sistema.

[Mga Potnote]