“Ang iyang mga ginikanan tig-adto sa Jerusalem tuig-tuig sa piyesta sa paskua.” (Lucas 2:41) Sumala sa Kasugoan sa Diyos, kinahanglang magpakita ang tanang lalaki sa Jerusalem alang sa mga piyesta. (Deuteronomio 16:16) Apan ang rekord nag-ingon nga ang “iyang mga ginikanan tig-adto” sa Jerusalem. Gidala ni Jose si Maria, ug hayan ang tanang pamilya, sa paglakbay ug kapin sa 60 ka milya (100 km) ngadto sa Jerusalem alang sa masadyaong okasyon. (Deuteronomio 16:6, 11) Ilang batasan kadto​—usa ka regular nga bahin sa ilang mga kinabuhi. Lain pa, dili lang kay salingkapaw nga pagpakita kadto; sila nagpabilin sa tanang adlaw sa piyesta.​—Lucas 2:42, 43.

Nakalimtan

Dihang bata-bata pa si Jesus, siya sa walay duhaduha nagsunodsunod sa iyang mga ginikanan niining tinuig nga mga pagpanaw ngadto sa dakong siyudad sa Jerusalem. Apan, dihang dako-dako na siya tingali gihatagan siya ug dugang kagawasan. Dihang nag-12 anyos na siya, duol na siya sa panuigon nga giisip sa mga Hudiyo nga importanteng milyahan sa dalan paingon sa pagkaulitawo. Tingali tungod niining normal ug natural nga kausaban, nahitabo ang pagkalimot dihang miabot ang panahon sa paggikan sa pamilya ni Jose sa Jerusalem ug sa pagpamauli. Ang asoy mabasa: “Sa pagpamauli nila, ang bata nga si Jesus mipabilin sa Jerusalem, ug ang iyang mga ginikanan wala makamatikod niini. Sanglit nagdahom sila nga siya kuyog ra sa panon nga nagbiyahe, sa nakabaktas na silag usa ka adlaw ilang gipangita siya sa ilang kaparyentihan ug mga kaila.”​—Lucas 2:43, 44.

Adunay mga bahin niining hitaboa nga mamatikdan sa mga ginikanan ug mga anak. Apan, adunay usa ka kalainan: Si Jesus hingpit. Sanglit masinundanong nagpailalom kang Jose ug Maria, dili nato mahanduraw nga wala siya mosunod sa pila ka kahikayan nga ilang gihimo diha kaniya. (Lucas 2:52) Wala lamang sila magkasinabot. Ang iyang mga ginikanan nagdahom nga nahauban si Jesus sa panon sa mga paryente ug mga kaila. (Lucas 2:44) Mahanduraw dayon nga, sa ilang pagdinalidali sa pagbiya sa Jerusalem, ilang atimanon pag-una ang ilang gagmayng mga anak ug nagdahom nga ang ilang kamagulangang anak, si Jesus, nahauban kanila.

Apan, nagtuo si Jesus nga nasayod ang iyang mga ginikanan kon hain siya. Kini ang gisugyot sa iyang ulahi nga tubag: “Nganong gipangita pa man ninyo ako? Wala ba diay kamo mahibalo nga kinahanglan anhi gayod ako sa balay sa akong Amahan?” Wala siya magpakitag pagkawalay pagtahod. Ang iyang pulong nagpakita lamang sa iyang katingala sa kamatuoran nga ang iyang mga ginikanan wala masayod kon asa siya pangitaon. Usa kadto ka tipikal nga kaso sa pagsipyat sa pagsabot nga masabtan sa daghang mga ginikanan sa nagatubong mga anak.​—Lucas 2:49.

Handurawa ang kabalaka ni Jose ug Maria sa kataposan nianang unang adlaw, dihang ilang nakita nga nawala si Jesus. Ug hunahunaa ang ilang nagkadakong kabalaka sa duha ka adlaw sa ilang pagpangita kaniya sa Jerusalem. Apan, nakitang nabaslan ang ilang pagbansay kang Jesus niining hitaboa. Wala mahauban si Jesus sa daotang panag-uban. Wala siya nakahatag kaulawan sa iyang mga ginikanan. Dihang ilang nakita si Jesus, siya “didto sa templo, naglingkod sa taliwala sa mga magtutudlo ug namati kanila ug nangutana kanila. Ug ang tanang namati kaniya natingala sa iyang pagpanabot ug sa iyang pagpanubag.”​—Lucas 2:46, 47.