BUKTON

Usa ka kasway sa lawas sa tawo. Ang Hebreohanon ug Gregong mga termino alang sa “bukton” (zerohʹaʽ; bra·khiʹon) sagad gigamit nga mahulagwayon diha sa Bibliya aron sa paghawas sa katakos sa paggamit ug kusog o gahom. (Gen 49:​24, ftn sa Rbi8; Job 22:​8, ftn sa Rbi8; itandi ang Luc 1:51.) Ang “bukton” ni Jehova nga Diyos hilabihan gayod ka gamhanan, nga makahimo ug kahibulongang mga buhat sa paglalang. (Jer 27:5; 32:17) Pinaagi sa iyang “bukton” si Jehova usab nagamando (Isa 40:10; Eze 20:33), nagaluwas niadtong anaa sa kasakitan (Sal 44:3; Isa 52:10), nagaluwas sa iyang katawhan (Ex 6:6; Isa 63:12; Buh 13:17), nagapaluyo ug nagaatiman kanila (Deu 33:27; Isa 40:11; Os 11:3), nagahukom (Isa 51:5), ug nagapatibulaag sa iyang mga kaaway (Sal 89:10; Luc 1:51). Ang pagbali sa bukton naghawas sa pagpukan sa gahom sa usa ka tawo. (Job 38:15; Sal 10:15; Jer 48:25) Pinaagi kang Jesu-Kristo, nga gihatagan ug awtoridad ug gahom ug nag-alagad ingong Maghuhukom ug Tigpahamtang ug silot, gipadayag ni Jehova ang Iyang gahom, nga gihawasan sa Iyang “bukton.”​—Isa 53:1; Ju 12:​37, 38.

Ang bukton nga unod, nga naghawas sa tawhanong gahom, gihubit sa Bibliya ingong dili-kasaligan ug magpahigawad sa usa nga nagasalig niini. Gipasidan-an ni Jehova ang iyang katawhan bahin sa pagkasayop ug sa katalagman nga modangat sa pagsalig sa bukton sa tawo. (2Cr 32:8; Jer 17:5) Iyang balion ang bukton sa daotan, nga gihubit ingong nagalupig sa ilang mga biktima.​—Job 35:9; 38:15; Sal 10:15.

Sa larawan nga nadamgohan ni Haring Nabucodonosor, ang dughan ug mga bukton nga plata naghawas sa Medo-Persia, ang gingharian nga mipuli sa Babilonya, ang ulo nga bulawan, ingong gahom sa kalibotan.​—Dan 2:​32, 39.