Si Jesus—Ang Magmamando “Kansang Sinugdanan Gikan pa sa Kanhing Kapanahonan”
NAGDAKO ang kahinam samtang imong gihulat ang pag-abot sa dugay nang wala igkitang paryente. Sa kataposan, imo siyang nahimamat ug natimbaya siyang mainiton. Naminaw ka pag-ayo samtang iyang gisugilon kanimo kon nganong ang iyang amahan nagpadala kaniya aron sa pagduaw kanimo. Dayon ang panahon sa iyang pagpauli daling miabot. Masub-anon kang nagpagikan kaniya. Ang kahaw-ang nga imong gibati sa iyang paglarga namenosan sa dihang midangat ang balita nga siya luwas nga nakaabot sa balay.
Sa ulahi, sa dihang nangukay sa pipila ka daang mga sinulat, imong namatikdan ang mga sulat nga naghisgot sa mubo sa mga kahimoan sa imong paryente dugay na una pa siya misugod sa iyang panaw sa pagpakigkita kanimo. Ang gisugilon sa maong mga sulat naghatag kanimo ug makaiikag nga mga kahibalo sa iyang kagikan ug nagpadako sa imong apresasyon sa iyang duaw ug sa iyang presenteng buluhaton.
“Gikan pa sa Kanhing Kapanahonan”
Lakip sa karaang mga dokumento nga nabatonan sa unang-siglong mga Hudiyo mao ang mga sinulat sa manalagna sa Diyos nga si Miqueas, nga natala duolag pito ka gatos ka tuig kanhi. Kini nagtumong sa yutang natawhan sa Mesiyas. “Ikaw, Oh Betlehem, Eprata, ang usa nga diyutay kaayo nga mahiapil taliwala sa mga linibo nga banay sa Juda, gikan kanimo dunay usa nga mogula nganhi kanako nga mahimong magmamando sa Israel, kansang sinugdanan gikan pa sa kanhing kapanahonan, gikan sa walay kataposan.” (Miqueas 5:2) Ingong katumanan niining mga pulonga, si Jesus nahimugso sa Hudiyohanong balangay sa Betlehem nga karon gitawag nga tuig 2 W.K.P. Apan sa unsang paagi ang iyang kagikan nahimong “gikan pa sa kanhing kapanahonan”?
Adunay una-tawhanong paglungtad si Jesus. Sa iyang sulat ngadto sa mga Kristohanon sa Colosas, si apostol Pablo naghubit kang Jesus ingong “ang larawan sa dili-makita nga Diyos, ang panganay sa tanang kalalangan.”—Colosas 1:15.
Si Jehova, ang Tinubdan sa kaalam, naglalang sa iyang unang Anak ingon nga iyang ‘labing unang kalamposan,’ sa paggamit sa dinasig nga pamulong nga gitala ni Haring Solomon sa basahon sa mga Proverbio. Human sa mubong pag-estar ni Jesus sa yuta ug sa iyang pagbalik sa langit, iyang gipamatud-an nga siya gayod mao “ang sinugdan sa kalalangan sa Diyos.” Ingong gipersonipikar nga kaalam, ang una-tawhanong si Jesus mipahayag: “Sa dihang giandam [ni Jehova] ang kalangitan didto na ako.”—Proverbio 8:22, 23, 27; Pinadayag 3:14.
Gikan sa sinugdanan, ang Anak sa Diyos nakadawat ug talagsaong asaynment, ingon nga “batid nga magbubuhat” duyog sa iyang Amahan. Pagkadakong kalipay ang gidulot niini kang Jehova! “Ako sa matag adlaw maoy kahimuot niya [Jehova],” nag-ingon ang Proverbio 8:30, nga midugang, “Nagakalipay ako sa kanunay sa iyang atubangan.”
Si Jehova sa ulahi nagdapit sa iyang panganay nga Anak sa pag-ambit sa paglalang sa tawo. “Buhaton nato ang tawo sumala sa atong dagway,” siya mipahayag, “ingon sa kasama nato.” (Genesis 1:26) Ingong resulta, ang laing kasuod naugmad. “Ang akong kahimuot,” misaysay ang una-tawhanong si Jesus, “maoy didto uban sa mga anak sa mga tawo.” (Proverbio 8:31) Sa sinugdanan sa iyang Ebanghelyo, si apostol Juan miila sa una-tawhanong papel ni Jesus sa paglalang: “Ang tanang butang mitungha pinaagi kaniya, ug bulag kaniya walay bisan usa ka butang nga mitungha.”—Juan 1:3.
Tigpamaba ni Jehova
Ang mga pulong ni Juan nagbutad sa pagtagad sa laing pribilehiyo nga gitagamtam sa Anak sa Diyos, nga mao, ingon nga tigpamaba. Gikan sa sinugdanan, siya nag-alagad ingong ang Pulong. Busa, sa dihang si Jehova nakigsulti kang Adan, ug sa ulahi sa dihang siya nakigsulti kang Adan uban kang Eva, siya lagmit nagbuhat sa ingon pinaagi sa Pulong. Ug kinsa pay mas kuwalipikado sa pagpaabot sa mga instruksiyon sa Diyos alang sa kaayohan sa katawhan kay sa usa nga may kahimuot kanila?—Juan 1:1, 2.
Pagkadako gayod sa kaguol nga gibati sa Pulong sa pagkakita kang Eva ug dayon kang Adan nga misupak sa ilang Maglalalang! Ug pagkadako sa iyang pangandoy nga alibyohan ang mga kadaot nga gipahinabo sa ilang pagkadi-masinugtanon ngadto sa ilang mga anak! (Genesis 2:15-17; 3:6, 8; Roma 5:12) Nakigsulti kang Satanas, kinsa nag-awhag kang Eva sa pagrebelde, si Jehova mipahayag: “Ibutang ko ang panagkaaway sa taliwala mo ug sa babaye ug sa taliwala sa imong binhi ug sa iyang binhi.” (Genesis 3:15) Kay nakasaksi sa nahitabo sa Eden, ang Pulong nakaamgo nga ingong pangunang bahin sa “binhi” sa babaye, siya mahimong tumong sa bangis nga pagdumot. Nasayod siyang si Satanas maoy usa ka mamumuno.—Juan 8:44.
Sa dihang si Satanas sa ulahi nagkuwestiyon sa integridad ni Job, ang Pulong lagmit nga napungot gayod sa mapasipalahong mga akusasyon nga gitumong batok sa iyang Amahan. (Job 1:6-10; 2:1-4) Sa pagkatinuod, sa iyang papel ingong arkanghel, ang Pulong nailhang si Miguel, kansang ngalan nagkahulogang “Kinsa ang Sama sa Diyos?” ug nagpakita kon sa unsang paagi siya nakig-away alang kang Jehova batok sa tanan kinsa naninguha sa pag-ilog sa pagkasoberano sa Diyos.—Daniel 12:1; Pinadayag 12:7-10.
Samtang gisugdan ang kasaysayan sa Israel, ang Pulong nakamatikod sa mga paningkamot ni Satanas sa pagpatipas sa mga tawo gikan sa putling pagsimba. Human sa Pagpamiya gikan sa Ehipto, giingnan sa Diyos ang Israel pinaagi ni Moises: “Ania karon gisugo ko ang usa ka manulonda sa atubangan nimo aron sa pagbantay kanimo sa dalan ug sa pagdala kanimo ngadto sa dapit nga akong gitagana. Magbantay ka sa atubangan niya ug magpatalinghog ka sa iyang tingog. Ayaw pagsupak kaniya, kay siya dili magapasaylo sa inyong paglapas; kay ang akong ngalan anaa kaniya.” (Exodo 23:20, 21) Kinsa kining manulondaa? Lagmit, ang una-tawhanong si Jesus.
Matinumanong Pagpasakop
Namatay si Moises niadtong 1473 W.K.P., ug ang iyang lawas gilubong “sa walog sa yuta sa Moab atbang sa Beth-Peor.” (Deuteronomio 34:5, 6) Tin-aw, buot gamiton ni Satanas ang patayng lawas, lagmit aron palamboon ang idolatriya. Si Miguel misupak niini apan mapasakopong nagtugyan sa awtoridad ngadto sa iyang Amahan, si Jehova. ‘Wala mangahas sa pagpakanaog ug hukom batok kang Satanas sa inabusar nga mga pulong,’ si Miguel nagpahimangno kang Satanas: “Hinaot si Jehova magbadlong kanimo.”—Judas 9.
Sunod gisugdan sa Israel ang pagpangdaog niini sa Yutang Saad sa Canaan. Duol sa siyudad sa Jerico, si Josue nakadawat na usab ug pasalig sa padayong pagdumala sa Pulong alang sa nasod. Didto iyang gikasugat ang usa ka lalaki nga nagbitbit ug espada nga inibot sa sakoban. Si Josue miduol sa estranyo ug misukna: “Kadapig ba ikaw namo kon sa among mga kaaway?” Hunahunaa ang kahingangha ni Josue sa dihang gipaila sa estranyo kon kinsa siya, nga nag-ingon: “Dili, apan ako—ingon nga prinsipe sa kasundalohan ni Jehova mianhi ako karon.” Dili ikatingala nga si Josue miyukbo atubangan niining binayaw nga hawas ni Jehova, nga sa walay duhaduha mao ang una-tawhanong si Jesus nga sa ulahi nahimong “Mesiyas ang Pangulo.”—Josue 5:13-15; Daniel 9:25.
Ang dugang pakigharongay kang Satanas nahitabo sa mga adlaw sa manalagna sa Diyos nga si Daniel. Niining higayona si Miguel misuportar sa iyang kaubang manulonda sa dihang ang demonyong prinsipe sa Persia ‘misupak’ sulod sa tulo ka semana. Ang manulonda misaysay: “Tan-awa! Si Miguel, nga usa sa mga labawng prinsipe, mianhi sa pagtabang kanako; ug ako, sa akong bahin, nagpabilin didto uban sa mga hari sa Persia.”—Daniel 10:13, 21.
Una-Tawhanon ug Tawhanong Himaya
Sa 778 W.K.P., ang tuig nga ang Hudiyong Haring Uzzias namatay, ang manalagna sa Diyos nga si Isaias nakakitag panan-awon ni Jehova diha sa iyang hataas nga trono. “Kinsa man ang akong ipadala, ug kinsay moadto alang kanamo?” si Jehova nangutana. Miboluntaryo si Isaias, apan si Jehova nagpasidaan kaniya nga ang iyang kaubang mga Israelinhon dili mosanong sa iyang mga pahayag. Si apostol Juan nagkomparar sa di-matinuohong mga Hudiyo sa unang siglo ngadto sa mga tawo sa adlaw ni Isaias, ug miingon: “Si Isaias miingon niining mga butanga tungod kay iyang nakita ang iyang himaya.” Kang kansang himaya? Kang Jehova ug sa una-tawhanong si Jesus tupad kaniya sa langitnong mga sawang.—Isaias 6:1, 8-10; Juan 12:37-41.
Pipila ka siglo sa ulahi miabot ang labing dakong asaynment ni Jesus hangtod nianang panahona. Si Jehova nagbalhin sa puwersa sa kinabuhi sa iyang hinigugmang Anak gikan sa langit ngadto sa tagoangkan ni Maria. Siyam ka bulan sa ulahi siya nanganak ug usa ka batang lalaki, si Jesus. (Lucas 2:1-7, 21) Sa mga pulong ni apostol Pablo: “Sa dihang ang bug-os nga kinutoban sa panahon miabot, ang Diyos nagpadala sa iyang Anak, nga mitungha gikan sa usa ka babaye.” (Galacia 4:4) Sa susama, si apostol Juan miila: “Ang Pulong nahimong unod ug mipuyo taliwala kanato, ug atong nakita ang iyang himaya, usa ka himayang ingon nianang iya sa bugtong-gianak nga anak gikan sa usa ka amahan; ug siya puno sa dili-takos nga kalulot ug kamatuoran.”—Juan 1:14.
Mitungha ang Mesiyas
Labing menos sa edad nga 12, nasabtan sa batan-ong si Jesus nga siya kinahanglang puliki sa pagbuhat sa buluhaton sa iyang langitnong Amahan. (Lucas 2:48, 49) Mga 18 ka tuig sa ulahi, si Jesus miadto kang Juan Bawtista sa Suba sa Jordan ug gibawtismohan. Samtang nag-ampo si Jesus, ang mga langit nabuksan, ug ang balaang espiritu mikunsad kaniya. Hunahunaa ang daghan kaayong handomanan nga misantop sa iyang hunahuna samtang iyang nahinumdoman ang di-maihap nga milenyo nga siya nag-alagad tapad sa iyang Amahan ingong batid nga magbubuhat, tigpamaba, prinsipe sa kasundalohan sa Diyos, ug ingong arkanghel, si Miguel. Dayon midangat ang kahinam sa pagkadungog sa tingog sa iyang Amahan nga nag-ingon kang Juan Bawtista: “Kini ang akong Anak, ang hinigugma, si kinsa akong giuyonan.”—Mateo 3:16, 17; Lucas 3:21, 22.
Si Juan Bawtista wala gayod magduhaduha sa una-tawhanong paglungtad ni Jesus. Sa dihang miduol si Jesus kaniya, si Juan mipahayag: “Tan-awa, ang Kordero sa Diyos nga nagakuha sa sala sa kalibotan!” Ug siya midugang: “Mao kini siya nga mahitungod kaniya ako nag-ingon, Sa akong luyo moabot ang usa ka tawo kinsa nahiuna na sa akong atubangan, tungod kay siya mitungha nga una kanako.” (Juan 1:15, 29, 30) Si apostol Juan nasayod usab sa unang paglungtad ni Jesus. “Siya nga gikan sa itaas maoy labaw sa tanan,” siya misulat, ug: “Siya nga gikan sa langit maoy labaw sa tanan. Kon unsay iyang nakita ug nadungog, labot niini siya nagapanaksi.”—Juan 3:31, 32.
Sa mga tuig 61 K.P., si apostol Pablo nag-awhag sa Hebreohanong mga Kristohanon sa pagpabili sa bug-os nga importansiya sa pag-abot sa Mesiyas sa yuta ug sa iyang buluhaton ingong Hataas nga Saserdote. Nagbutad sa pagtagad sa papel ni Jesus ingong Tigpamaba, si Pablo misulat: “Ang Diyos . . . sa kataposan niining mga adlawa namulong kanato pinaagi sa usa ka Anak . . . pinaagi kang kinsa iyang gihimo ang mga sistema sa mga butang.” Nagtumong man kini sa papel ni Jesus ingong “batid nga magbubuhat” sa paglalang o sa iyang kalangkitan sa mauswagong mga kahikayan sa Diyos alang sa kapasig-ulian sa tawo, si Pablo dinhi nagdugang sa iyang pamatuod sa una-tawhanong paglungtad ni Jesus.—Hebreohanon 1:1-6; 2:9.
Pagkamaunongon Gikan pa sa “Kanhing Kapanahonan”
Ngadto sa unang siglong mga Kristohanon sa Filipos, si Pablo nagtumong sa iyang tambag: “Hupti kini nga tinamdan sa pangisip diha kaninyo nga diha usab kang Kristo Jesus, kinsa, bisan tuod siya naglungtad diha sa dagway sa Diyos, wala mag-isip ug pagpangilog, nga mao, nga siya mahimong tupong sa Diyos. Wala, apan iyang gihaw-asan ang iyang kaugalingon ug mihupot sa dagway sa usa ka ulipon ug nahisama sa mga tawo. Labaw pa niana, sa dihang iyang nakaplagan ang iyang kaugalingon nga diha sa dagway sa usa ka tawo, siya mipaubos sa iyang kaugalingon ug nagmasinugtanon hangtod sa kamatayon, oo, kamatayon diha sa sakitanang estaka.” (Filipos 2:5-8) Mahigugmaong misanong si Jehova sa maunongong dalan ni Jesus pinaagi sa pagbanhaw kaniya ug dayon sa pagdawat kaniya balik sa pinuy-anan sa langit. Pagkamaayong panig-ingnan sa integridad latas sa way-kinutobang panahon nga gibilin ni Jesus alang kanato!—1 Pedro 2:21.
Pagkamapasalamaton nato sa mubong mga pagpadayag nga gitagana sa Bibliya bahin sa una-tawhanong paglungtad ni Jesus! Kini gayod nakapalig-on sa atong tinguha sa pagsundog sa iyang panig-ingnan sa maunongong pag-alagad, ilabina karon nga siya nagamando ingong Hari sa Mesiyanikong Gingharian sa Diyos. Atong dayegon ang “Prinsipe sa Pakigdait,” si Kristo Jesus, ang atong Gobernador ug Magmamando “kansang sinugdanan gikan pa sa kanhing kapanahonan”!—Isaias 9:6; Miqueas 5:2.
[Kahon sa panid 24]
Pamatuod sa Una-tawhanong Paglungtad
Ang mga pulong mismo ni Jesus, ingon sa makita sa ubos, dagayang nagpamatuod sa iyang una-tawhanong paglungtad:
◻ “Walay tawo nga nakasaka sa langit gawas niya nga nanaog gikan sa langit, ang Anak sa tawo.”—Juan 3:13.
◻ “Si Moises wala maghatag kaninyo sa tinapay gikan sa langit, apan ang akong Amahan nagahatag kaninyo sa matuod nga tinapay gikan sa langit. Kay ang tinapay sa Diyos mao ang usa nga nanaog gikan sa langit ug nagahatag ug kinabuhi sa kalibotan. . . . Ako nanaog gikan sa langit aron buhaton, dili ang akong kabubut-on, kondili ang kabubut-on niya nga nagpadala kanako.”—Juan 6:32, 33, 38.
◻ “Mao kini ang tinapay nga nanaog gikan sa langit, aron nga si bisan kinsa mahimong mokaon niini ug dili mamatay. Ako mao ang buhing tinapay nga nanaog gikan sa langit; kon may mokaon niini nga tinapay siya mabuhi hangtod sa hangtod.”—Juan 6:50, 51.
◻ “Nan, unsa kaha kon inyong makita ang Anak sa tawo nga mosaka ngadto sa diin siya kaniadto?”—Juan 6:62.
◻ “Ang akong pagsaksi matuod, tungod kay ako nahibalo kon diin ako gikan ug kon asa ako moadto. . . . Kamo gikan sa kasakopan sa ubos; ako gikan sa kasakopan sa itaas. Kamo gikan niining kalibotana; ako dili gikan niining kalibotana.”—Juan 8:14, 23.
◻ “Kon ang Diyos mao pa ang inyong Amahan, inyo akong higugmaon, kay sa Diyos ako naggikan ug naania dinhi. Ni ako mianhi sa ako ra gayong kaugalingong pagbuot, apan kana nga Usa nagpadala kanako.”—Juan 8:42.
◻ “Sa pagkamatuod gayod ako magaingon kaninyo, Sa wala pa molungtad si Abraham, ako mao na.”—Juan 8:58.
◻ “Amahan, himayaa ako uban kanimo sa himaya nga akong gibatonan uban kanimo sa wala pa ang kalibotan. Amahan, kon bahin sa imong gihatag kanako, buot ko nga, asa man ako, sila usab unta uban kanako, aron sila makakita sa akong himaya nga imong gihatag kanako, tungod kay ikaw nahigugma man kanako sa wala pa ang pagkatukod sa kalibotan.”—Juan 17:5, 24.
[Hulagway sa panid 23]
Nakigtagbo si Josue sa prinsipe sa kasundalohan ni Jehova