Ang termino nga “mga Samarianhon” unang makita sa Kasulatan human masakop ang napulo-ka-tribo nga gingharian sa Samaria niadtong 740 W.K.P.; kini gigamit alang niadtong nagpuyo sa amihanang gingharian una pa sa maong pagsakop aron mapalahi gikan sa mga langyaw nga sa ulahi gidala didto gikan sa ubang mga bahin sa Imperyo sa Asirya. (2Ha 17:29) Mopatim-aw nga ang mga Asiryanhon wala magbalhin sa tanang molupyo nga Israelinhon, sanglit ang asoy sa 2 Cronicas 34:6-9 (itandi ang 2Ha 23:​19, 20) nagpakita nga sa panahon sa paghari ni Haring Josias diha pay mga Israelinhon sa maong yuta. Sa ulahi, ang “mga Samarianhon” nagtumong sa mga kaliwat niadtong nahibilin sa Samaria ug sa mga tawong gidala sa mga Asiryanhon ngadto sa Samaria. Busa ang pipila niini sa walay duhaduha maoy mga anak sa mga pagminyoay sa mga dili parehog kagikan. Sa mas ulahi pa nga yugto, ang ngalan nakabaton ug relihiyosong kahulogan, inay nga may kalabotan sa rasa o politika. Ang “Samarianhon” nagtumong ngadto sa usa ka tawo nga sakop sa usa ka relihiyosong sekta nga milambo diha sa palibot sa karaang Sekem ug Samaria ug nangupot sa pipila ka pagtulon-an nga lahi kaayo sa Judaismo.​—Ju 4:9.

Giisip sa pipila nga ang pagtukod sa Samarianhong templo didto sa Bukid sa Gerizim, tingali sa ikaupat nga siglo W.K.P., ingong kaindig sa templo sa Jerusalem maoy timaan nga bug-os nang nasip-ak ang mga Hudiyo ug ang mga Samarianhon, bisan tuod gihunahuna sa pipila nga ang pagkaputol sa ilang relasyon nahitabo kapin sa usa ka siglo sa ulahi. Sa dihang gisugdan ni Jesus ang iyang ministeryo, ang kasungian tali sa duha ka pundok wala pa mahusay, bisan pag ang templo sa Gerizim nalaglag na mga usa ug tunga na ka siglo ang milabay. (Ju 4:9) Ang mga Samarianhon nagsimba pa gihapon didto sa Bukid sa Gerizim (Ju 4:20-23), ug ang mga Hudiyo ubos ug pagtamod kanila. (Ju 8:48) Tungod niining matamayong tinamdan, naaghat si Jesus nga ipasiugda ang usa ka kusganong punto diha sa iyang sambingay bahin sa matinabangong Samarianhon.​—Luc 10:29-37.