3. Sa unsang paagi ang mga pulong ni Jesus sa Juan 5:16, 17 nagpaila nga ang ikapitong adlaw wala pa matapos sa unang siglo?

³ Dunay duha ka katarongan kon nganong makaingon kita nga ang ikapitong adlaw nagpadayon gihapon sa unang siglo K.P. Una, tagda ang gitubag ni Jesus sa iyang mga magsusupak nga nagsaway kaniya tungod sa pagpang-ayo sa adlaw sa Igpapahulay, nga giisip nilang usa ka buluhaton. Ang Ginoo miingon kanila: “Ang akong Amahan nagpadayon sa pagbuhat hangtod karon, ug ako nagpadayon sa pagbuhat.” (Juan 5:16, 17) Unsay iyang gipasabot? Sama ra nga siya miingon: ‘Ako ug ang akong Amahan managsamag buluhaton. Sanglit ang akong Amahan nagpadayon sa pagbuhat sulod sa iyang Igpapahulay, nga mikabat nag libolibo ka katuigan, puwede ra sab kong makatrabaho bisan sa Igpapahulay.’ Busa, gipasabot ni Jesus nga maylabot sa yuta, ang dakong adlaw nga Igpapahulay sa Diyos nga mao ang ikapitong adlaw wala pa matapos sa panahon ni Jesus.a

5. Unsay katuyoan sa ikapitong adlaw, ug kanus-a bug-os matuman ang maong katuyoan?

⁵ Aron matubag kana, angay natong hinumdoman ang katuyoan sa ikapitong adlaw. Ang Genesis 2:3 nagpatin-aw: “Ang Diyos nagpanalangin sa ikapitong adlaw ug naghimo niining sagrado.” Ang maong adlaw ‘gihimong sagrado’—gibalaan, o gilain ni Jehova—aron bug-os matuman ang iyang katuyoan. Ang katuyoan maoy aron ang yuta puy-an sa masinugtanong katawhan nga mag-atiman niini ug sa tanang buhing linalang diha niini. (Gen. 1:28) Kanay hinungdan nga si Jehova nga Diyos ug si Jesu-Kristo, ang “Ginoo sa igpapahulay,” “nagpadayon sa pagbuhat hangtod karon.” (Mat. 12:8) Ang adlaw sa kapahulayan sa Diyos magpadayon hangtod bug-os matuman ang iyang katuyoan. Kini matapos human sa Usa ka Libo ka Tuig nga Pagmando ni Kristo.