Unsa ang kahulogan sa Juan 5:28, 29? Kini nagaingon: “Ang tanan nga anaa sa handomanang mga lubnganan makadungog sa iyang tingog ug manggula, silang nagbuhat ug maayong mga butang ngadto sa pagkabanhaw sa kinabuhi, silang nagbuhat ug daotang mga butang ngadto sa pagkabanhaw sa paghukom.” Ang giingon ni Jesus dinhi kinahanglang pagasabton sumala sa kahayag sa ulahing kapahayagan nga iyang gihatag kang Juan. (Tan-awang Pinadayag 20:12, 13, nga gikutlo sa panid 297.) Sila nga kanhi nagbuhat sa maayong mga butang ug silang kanhi nagbuhat sa daotang mga butang “hukman sa tinagsatagsa sumala sa ilang binuhatan.” Unsang mga buhata? Kon huptan ta ang panghunahuna nga ang mga tawo tunglohon pinasukad sa binuhatan sa ilang miaging kinabuhi, kana dili uyon sa Roma 6:7: “Siya nga patay na nakagawas na gikan sa iyang sala.” Mahimo usab nga dili makataronganon sa pagbanhaw sa mga tawo aron lamang sila pagalaglagon. Busa, sa Juan 5:28, 29a, gipunting ni Jesus ang pagkabanhaw sa umaabot; dayon, diha sa nahibiling bahin sa Ju 5 bersikulo 29, siya nagpatugbaw sa sangpotanan human sila makadangat sa tawhanong kahingpitan ug nahukman na.

Kinsa ang maapil diha sa yutan-ong pagkabanhaw?

Juan 5:28, 29: “Ayawg kahibulong niini, kay ang takna moabot nga silang tanan nga anaa sa handomanang mga lubnganan makadungog sa iyang tingog [ang tingog ni Jesus] ug manggula.” (Ang Gregong pulong nga gihubad “handomanang mga lubnganan” dili sa pormang plural sa taʹphos [lubong, indibiduwal nga lubnganan] o haiʹdes [lubnganan, ang komun nga lubnganan sa patayng katawhan] kondili maoy ‘plural dative form’ sa mne·meiʹon [paghandom, handomanang lubnganan]. Kana nagapasiugda sa pagsilsil sa hunahuna maylabot sa maong tawong namatay. Dili ang panumdoman niadtong giwagtang sa Gehenna tungod sa mga sala nga dili mapasaylo apan ang mga tawo nga hinumdoman sa Diyos pagabanhawon uban sa kahigayonan sa pagpuyo sa walay kataposan.—Mat. 10:28; Mar. 3:29; Heb. 10:26; Mal. 3:16.)