17. (a) Unsang dinaliang mensahe ang nadawat ni Jesus samtang nagwali sa Perea? (b) Unsay nagpakita nga si Jesus nahibalo sa katuyoan sa buhat nga iyang kinahanglang himoon ug sa pagtimaan sa panahon?

¹⁷ Ang dinaliang mensahe maoy gikan kang Marta ug Maria, mga igsoon ni Lazaro, nga nagpuyo sa Betania sa Judea. ‘Ginoo, tan-awa! ang tawo nga imong gimahal nagmasakiton,’ miingon ang mensahero. ‘Kining sakita dili mosangpot sa kamatayon,’ mitubag si Jesus, ‘kondili maoy alang sa kahimayaan sa Diyos, aron nga mahimaya ang Anak sa Diyos pinaagi niini.’ Aron kini mahimo, si Jesus mituyo sa pagpabilin ug duha ka adlaw sa dapit nga iyang nahimutangan. Dayon iyang giingnan ang iyang mga tinun-an: “Mangadto kita pag-usab sa Judea.” Wala makatuo, sila mitubag: “Rabbi, dili pa lang dugay ang mga Judeanhon nagtinguha sa pagbato kanimo, ug moadto ka na usab didto?” Apan nahibalo si Jesus nga ang nahibilin sa ‘mga takna sa adlaw,’ o ang panahon nga gitugot sa Diyos alang sa iyang yutan-ong ministeryo, mubo na lang. Siya nahibalo gayod kon unsay iyang kinahanglang himoon ug kon ngano.—Juan 11:1-10.

21. Pasiuna sa unsa ang milagro sa pagbanhaw kang Lazaro?

²¹ Busa pinaagi sa paglangan sa iyang pag-abot sa Betania, si Jesus nakahimog milagro nga walay tawo ang makasalikway. Gihatagag gahom sa Diyos, gibanhaw ni Jesus ang usa ka tawong namatay sulod sa upat na ka adlaw. Bisan ang dungganong Sanhedrin napugos sa pagkamatikod ug nagpakanaog ug sentensiya nga kamatayon sa Magbubuhat ug Milagro! Sa ingon ang milagro nagsilbing pasiuna sa usa ka hinungdanong kausaban sa ministeryo ni Jesus—usa ka pagbalhin gikan sa yugto sa dihang ang “iyang takna wala pa man moabot” ngadto sa panahon sa dihang “ang takna miabot na.”