Paglaom Gipanig-ingon sa Angkla

10, 11. Sa unsa gipanig-ingon ni Pablo ang atong paglaom, ug nganong ang maong pagtandi nahiangay?

¹⁰ Gipunting ni Pablo nga si Jehova misaad ug mga panalangin nga moabot pinaagi kang Abraham. Unya ang apostol misaysay: “Ang Diyos . . . nangilabot uban ang usa ka panumpa, aron nga, pinaagi sa duha ka dili-mausab nga butang [iyang pulong ug iyang panumpa] nga niini imposible sa Diyos nga mamakak, kita kinsa nakakalagiw na ngadto sa dalangpanan makabaton ug kusganong pagdasig nga mangupot sa paglaom nga gipahimutang atubangan kanato. Kini nga paglaom atong ginabatonan ingong angkla alang sa kalag, nga seguro ug lig-on.” (Hebreohanon 6:17-19; Genesis 22:16-18) Ang paglaom nga gibutang sa atubangan sa dinihogang mga Kristohanon mao ang walay-kamatayong kinabuhi sa langit. Karong adlawa, ang kinabag-an sa mga alagad ni Jehova nakabaton sa labing talagsaong paglaom sa walay-kataposang kinabuhi diha sa usa ka paraisong yuta. (Lucas 23:43) Kon wala kanang paglaoma, ang usa dili makabaton ug pagtuo.

¹¹ Ang usa ka angkla maoy kusganong kasangkapan sa kahilwasan, nga labing hinungdanon sa pagpapondo sa usa ka sakayan ug pagpugong niana nga maanod. Dili mangahas ang marinero sa paglawig kon walay angkla. Sanglit si Pablo nalunod sa makadaghan, siya nahibalo gikan sa kasinatian nga ang kinabuhi sa mga maglalawig sagad nagdepende sa mga angkla sa ilang sakayan. (Buhat 27:29, 39, 40; 2 Corinto 11:25) Sa unang siglo, ang sakayan walay makina nga makapaarang sa kapitan sa pagmaniobra sumala sa iyang gusto. Gawas sa mga sakayang panggubat nga gipadagan sa mga bugsay, ang mga sakayan nagdepende ilabina sa hangin aron makalawig. Kon ang iyang sakayan mameligro nga mahibangga sa kabatoan, ang bugtong kapaingnan sa kapitan mao ang paghulog sa angkla ug magpalabay sa bagyo, nga magsalig nga ang angkla mohawid sa salog sa dagat. Busa si Pablo nagpanig-ingon sa paglaom sa usa ka Kristohanon ngadto sa “usa ka angkla alang sa kalag, nga tino ug malig-on.” (Hebreohanon 6:19) Kon kita atakehon sa mga bagyo sa pagsupak o makasinatig ubang mga pagsulay, ang atong kahibulongang paglaom maoy sama sa angkla nga magpalig-on kanato ingong buhing mga kalag, mao nga ang atong sakayan sa pagtuo dili ianod ngadto sa makuyawng kamabwan sa pagduhaduha o sa makadaot nga kabatoan sa apostasya.​—Hebreohanon 2:1; Judas 8-13.

12. Sa unsang paagi makalikay kita sa pagpahilayo kang Jehova?

¹² Si Pablo nagpasidaan sa Hebreohanong mga Kristohanon: “Pagbantay, mga igsoon, kay basin ug may maugmad diha kang bisan kinsa kaninyo nga usa ka tuman-kadaotang kasingkasing nga walay pagtuo pinaagi sa pagpahilayo gikan sa buhi nga Diyos.” (Hebreohanon 3:12) Sa Gregong teksto, ang “pagpahilayo” sa literal nagpasabot nga “pagtindog sa layo,” nga mao, pagbulag. Apan makalikay kita sa maong bug-os nga pagkalunod. Ang pagtuo ug paglaom makapaarang nato sa pagpabilin kang Jehova bisan pa sa panahon sa kinagrabehang mga bagyo sa pagsulay. (Deuteronomio 4:4; 30:19, 20) Ang atong pagtuo dili mahisama sa usa ka sakayan nga gitugpotugpo sa kahanginan sa apostatang pagtulon-an. (Efeso 4:13, 14) Ug tungod sa paglaom isip atong angkla, makaarang kita sa pagsagubang sa mga bagyo sa kinabuhi isip mga alagad ni Jehova.

Abante Paingon sa Atong Destinasyon!

18. Unsay makapaarang nato sa pag-agwanta sa umaabot nga mga pagsulay sa atong pagtuo?

¹⁸ Ang atong pagtuo ug gugma mahimong grabeng sulayan sa dili pa kita makaabot sa bag-ong sistema sa mga butang. Apan si Jehova nagtagana kanatog usa ka angkla nga “seguro ug malig-on”​—ang atong kahibulongang paglaom. (Hebreohanon 6:19; Roma 15:4, 13) Sa dihang batibatihon kita sa pagsupak o sa ubang mga pagsulay, kita makaagwanta kon kita hugot nga naangkla pinaagi sa atong paglaom. Inigkalma sa usa ka bagyo apan sa dili pa mohuros ang lain, ihukom nato nga himoong kusganon ang atong paglaom ug palig-onon ang atong pagtuo.