¹ Usa ka panahon sa paghusay nagakaduol na alang sa tanang katawhan. Kini ang panahon nga ipahamtang ang balaang paghukom batok sa mga daotan; kini usab usa ka panahon sa kaluwasan alang sa mga matarong. Ang tanang tawo unya nga buhi magapanubag sa paagi sa ilang pagkinabuhi sa ilang mga kinabuhi. Uban sa maong panghunahuna, si Pedro nagapangutana: “Unsa gayong matanga sa mga tawo angay kamo”? Iyang gipasiugda ang kahinungdanon sa ‘balaang mga buhat sa panggawi, mga buhat sa diyosnong pagkamahinalaron, ug kanunayng ginahuptan nga duol sa hunahuna ang pagkaanaa sa adlaw ni Jehova,’ maingon man usab ang panginahanglan nga mahimong ‘walay-buling, walay-lama, ug anaa sa pakigdait.’​—2 Ped. 3:11-14.

⁵ Walay-buling, Walay-lama, ug Anaa sa Pakigdait: Ingong bahin sa dakong panon, ato nang ‘gilabhan ang atong taas-nga-bisti ug nagpaputi niini sa dugo sa kordero.’ (Pin. 7:14) Ang pagka “walay-buling” nagapasabot nga kita nagapanalipod sa atong hinlo, dedikadong mga kinabuhi nga dili masabwagan sa mga hugaw gikan sa kalibotan. Kita padayong nagahupot nga “walay-lama” pinaagi sa dili pagtugot sa di-diyosnon, materyalistikanhong pangagpas nga magdaot sa atong Kristohanong personalidad. (Sant. 1:27; 1 Juan 2:15-17) Atong ginapakita nga kita nagakinabuhi nga “anaa sa kalinaw” pinaagig pagbanaag sa “kalinaw sa Diyos” sa tanan natong mga pakiglabot sa uban.​—Filip. 4:7; Roma 12:18; 14:19.