Kini nga ulohan dili bag-o taliwala sa mga Kristohanon sa dihang gisulat ni Juan ang iyang mga sulat (mga 98 K.P.). Ang 1 Juan 2:18 nag-ingon: “Mga anak, mao na kini ang kataposang takna, ug, ingon sa inyong nadungog nga ang antikristo [Gr., an·tiʹkhri·stos] moabot, bisan gani karon adunay daghang mitungha nga mga antikristo; nga tungod niini kita nahibalo nga mao na kini ang kataposang takna.” Ang pahayag ni Juan nagpakita nga adunay daghang indibiduwal nga mga antikristo, bisan tuod silang tanan sa tingob maoy usa ka linangkob nga tawo nga gitawag nga “ang antikristo.” (2Ju 7) Ang paggamit sa ekspresyon nga “takna” sa pagtumong sa usa ka yugto sa panahon, sa daklit lamang o sa dili-matinong yugto sa panahon, gipakita diha sa ubang mga sinulat ni Juan. (Tan-awa ang Ju 2:4; 4:21-23; 5:​25, 28; 7:30; 8:20; 12:​23, 27.) Busa, wala niya kutohi nga ang pagtungha, paglungtad, ug kalihokan sa maong antikristo mahitabo sa umaabot nga panahon lamang apan iyang gipakita nga ang antikristo naglungtad na niadtong higayona ug magpadayon sa paglungtad.​—1Ju 4:3.

Si Juan espesipikong naghisgot sa mga apostata ingong lakip niadtong antikristo pinaagi sa paghisgot niadtong kinsa “namahawa gikan kanato,” nga mibiya sa Kristohanong kongregasyon. (1Ju 2:​18, 19) Busa kini naglakip sa “tawo sa kalapasan” o “anak sa kalaglagan” nga gihubit ni Pablo, ingon man sa ‘mini nga mga magtutudlo’ nga mahukmanong gisaway ni Pedro tungod sa pagmugnag malaglagong mga sekta ug nga “magalimod pa gani sa tag-iya nga nagpalit kanila.”​—2Te 2:3-5; 2Pe 2:1; tan-awa ang TAWO SA KALAPASAN.