Usa ka Kinabuhi nga Walay Sakit?

Atubangan sa maong masakit nga kamatuoran, daw hinanali ang paghisgot sa posibilidad sa kinabuhi nga walay sakit. Busa, ang ginaingon sa Bibliya daw layo nga mahitabo, nga mao: ‘Ang [Diyos] magapahid sa matag luha sa ilang mga mata . . . wala na unyay pagbangutan ni pagtiyabaw ni may kasakit pa.’​—Pinadayag 21:4.

Bisan pa, ang posibilidad sa kinabuhi nga walay bationg sakit dili halayo nga mahitabo. Apan hunahunaa makadiyut. Unsa gayoy gipasabot sa maong kasulatan? Adunay mga tawo karong adlawa nga dili mobatig sakit. Sila gipanganak nga wala niana. Angay ba sila nga kasinahan? Ang anatomista nga si Allan Basbaum miingon: “Ang pagkadili-mobatig sakit maoy usa ka katalagman.”

Kon dili ka mobatig sakit, tingali dili ka makamatikod nga ikaw aduna nay butoybutoy hangtod nga kini nahimong usa ka nagnangnang nga hubag. Sumala sa usa ka taho, ang mga ginikanan sa usa ka batang babaye nga dili mobatig sakit “makapanimaho usahay ug nasunog nga unod ug makita siya nga wala lang sa buut nga nagsandig sa sug-ang.” Busa, ang sakit maoy labaw pa kay sa mapintas nga kaaway. Kini mahimong usa usab ka panalangin.

Nan, unsay ikasulti bahin sa saad sa Bibliya: “Wala na unyay . . . kasakit pa”? Kini ba usa ka saad nga buot gayod nato nga matuman?

Usa ka Kinabuhi nga Walay mga Luha?

Matikdi nga ang konteksto usab niini nga bersikulo nag-ingon: ‘Ang [Diyos] magapahid sa matag luha sa ilang mga mata.’ (Pinadayag 21:4) Kini makahuloganon, sanglit ang mga luha hinungdanon. Kini nagsilbing panalipod kanato, sama sa pagbati sa sakit.

Ang mga luha magpahumod sa atong mga mata ug magsanta nga mabag-id ang mata ug ang pilok. Kini mohugas usab sa mga puling gikan sa atong mga mata. Dugang pa, kini adunay igpapatay sa kagaw nga gitawag lysozyme, nga maghinlo sa mga mata ug magsanta sa impeksiyon. Busa ang katakos sa pagpatulo ug luha sa ingon maoy usa ka talagsaong bahin sa atong kahibulongang pagkadesinyo nga mga lawas, sama sa atong pagbati sa sakit.​—Salmo 139:14.

Ugaling, ang mga luha suod usab nga nalangkit sa kaguol, kasubo, ug kabalaka. “Sa tibuok nga gabii gipasanapan ko ang akong higdaanan,” mituaw si Haring David sa panahon sa Bibliya. “Ang akong kama natumog sa akong mga luha.” (Salmo 6:6) Bisan si Jesus ‘nagpaagay ug mga luha’ sa dihang namatay ang usa ka higala. (Juan 11:35) Dili katuyoan sa Diyos sa sinugdan nga ang mga tawo magpatulo ug mga luha sa kasubo. Ang sala sa unang tawo, si Adan, mao ang nakaingon sa dili-hingpit, himalatyong kahimtang sa tawhanong pamilya. (Roma 5:12) Busa, ang mga luha nga resulta sa atong pagkadili-hingpit, himalatyong kahimtang ang mawala na unya.

Sanglit ang Bibliya naghisgot ug usa ka matang sa mga luha nga pagawad-on, sa unsang paagi matuman ang saad nga ang sakit mawala na? Dili ba ang mga tawo, sa labing menos may mga panahon, mag-antos sa sakit nga mopahinabog kasubo ug paghilak?

Ang Sakit nga Mawala na Unya

ANG sakit nga pagawad-on sa katumanan sa saad sa Bibliya mao ang sakit nga nasinati ingong resulta sa pagkadili-hingpit sa unang tawo. Kini nga sakit nagalakip sa mahubit ingong dukot nga sakit.