Wprowadzenie

Bóg łe nas pamiãtô i dbô (1 Lest Piotra 5:6, 7)

Bóg, co nas stłerzył, baro łe nas dbô. Kłeźdy môndry i dobry łejc ùci słeje dzece i tak samłe Bóg płekazeje ledzom na calim swiece nôlepśô droga.

Płekazeje nama, jak naprôwda bec śćãslewyme.

Jak bãdześ słechôł Błega, Łen bãdze ce prowadzeł, chronił i wiedno ce płemôźe.

Ale to ni wśestkłe — bãdześ mógł źec wiećno!

Bóg do nas gôdô: ‛Słechôjta, a bãdzeta źec’ (Ksãga Izajasza 55:3)