31 Ze namen Jozefs gewaad, slachtten een geitenbok en doopten het gewaad in het bloed. 32 Daarna lieten ze het speciale gewaad naar hun vader brengen met de boodschap: ‘Dit hebben we gevonden. Wilt u eens kijken of dit het gewaad van uw zoon is?’+ 33 Jakob bekeek het en riep uit: ‘Dit is het gewaad van mijn zoon! Hij moet verslonden zijn door een wild dier! Jozef is vast in stukken gescheurd!’ 34 Toen scheurde Jakob zijn kleren, deed een zak om zijn middel en rouwde lange tijd om zijn zoon.

20 We zeiden dus: “Ja heer, we hebben een bejaarde vader en nog een broer, de jongste.+ Hij is geboren toen onze vader al oud was. Maar zijn broer is dood,+ zodat hij als enige zoon van zijn moeder is overgebleven,+ en zijn vader houdt heel veel van hem.”