8 Ik bleef alleen achter. Toen ik dat grootse visioen zag, bleef er geen kracht in me over. Ik werd lijkbleek* en verloor al mijn kracht.+ 9 Vervolgens hoorde ik hem spreken. Maar terwijl ik hem hoorde spreken, viel ik in een diepe slaap, met mijn gezicht op de grond.+ 10 Toen raakte een hand me aan+ en schudde me wakker. Ik kwam omhoog op mijn handen en knieën.

7 Maar ineens stond Jehovah’s* engel daar,+ en er scheen een licht in de cel. Hij stootte Petrus in zijn zij om hem wakker te maken en zei: ‘Sta vlug op!’ En de kettingen vielen van zijn handen.+