Als je overweegt een huis te kopen, wil je het waarschijnlijk in het echt zien. Misschien zelfs elk element, elke dimensie. Eigenlijk kun je hetzelfde doen als je de Bijbel leest en bestudeert. Als je het gewoon snel leest, leer je misschien alleen de basisfeiten, ‘de basisprincipes van de heilige uitspraken van God’ (Hebr. 5:12). Je moet dus net als bij het huis ‘naar binnen gaan’ om elke hoek te verkennen. Hoe kun je dat met je studie van de Bijbel doen? Een uitstekende manier is onderzoeken hoe de verschillende elementen van de boodschap met elkaar in verband staan. Probeer te begrijpen wat je gelooft en waarom je het gelooft. Om Gods Woord in al zijn dimensies te begrijpen, moet je de diepe waarheden erin leren kennen. Paulus spoorde zijn broeders en zusters aan Gods Woord grondig te bestuderen zodat ze konden bevatten wat ‘de breedte en lengte en hoogte en diepte’ van de waarheid is. Dan zouden ze nog beter ‘geworteld en gefundeerd’ zijn in hun geloof (Ef. 3:14-19). w23.10 18 ¶1-3

In de Bijbel staan veel voorbeelden van personen die geduldig waren. Neem David, die op jonge leeftijd tot koning werd gezalfd maar jarenlang op de troon moest wachten. Of Simeon en Anna, die trouw Jehovah aanbaden terwijl ze op de beloofde Messias wachtten (Luk. 2:25, 36-38). Waarom zou je van zulke voorbeelden geen studieproject maken? Als je hun verhalen bestudeert, vraag je dan af: Wat heeft de persoon geholpen geduldig te zijn? Wat heeft hij aan geduld gehad? Hoe kan ik hem navolgen? Het kan ook leerzaam zijn een studie te maken van iemand die geen geduld had (1 Sam. 13:8-14). Vraag je dan af wat hem ongeduldig maakte en wat de gevolgen waren. w23.08 24 ¶15

Petrus bleef Jezus loyaal volgen. Niets kon hem daarvan afhouden. Denk maar aan die keer dat Jezus iets zei waar zijn discipelen niet veel van begrepen (Joh. 6:68). Velen gaven het op Jezus te volgen, zonder een uitleg af te wachten. Maar niet Petrus. Hij zei loyaal dat alleen Jezus ‘woorden van eeuwig leven’ had. Jezus wist dat Petrus en de andere apostelen hem in de steek zouden laten. Toch sprak hij het vertrouwen uit dat Petrus zich zou herpakken en trouw zou blijven (Luk. 22:31, 32). Jezus wist dat ‘de geest (...) gewillig maar het vlees zwak is’ (Mark. 14:38). Daarom schreef hij Petrus niet af, ook niet toen hij had gezegd dat hij Jezus niet kende. Jezus verscheen na zijn opstanding aan Petrus, kennelijk waar niemand anders bij was (Mark. 16:7; Luk. 24:34; 1 Kor. 15:5). Dat moet de ontmoedigde apostel enorm hebben opgebouwd! w23.09 22 ¶9-10