Ησαΐας
21 Ἡ κατὰ τῆς ἐρήμου τῆς θαλάσσης ὄρασις.
Καθὼς οἱ διαβαίνοντες ἀνεμοστρόβιλοι τῆς μεσημβρίας, οὕτως ἔρχεται ἀπὸ τῆς ἐρήμου, ἀπὸ γῆς τρομερᾶς. 2 Σκληρὸν ὄραμα ἐφανερώθη εἰς ἐμέ· ὁ καταδυναστεύων καταδυναστεύει καὶ ὁ πορθῶν πορθεῖ. ᾿Ανάβηθι, ᾿Ελάμ· πολιόρκησον, Μηδία· ἔπαυσα πάσας τὰς καταδυναστείας αὐτῆς. 3 Διὰ τοῦτο ἡ ὀσφὺς μου εἶναι πλήρης ὀδύνης· πόνοι μὲ ἐκυρίευσαν, ὡς οἱ πόνοι τῆς τικτούσης· ἐκυρτώθην εἰς τὴν ἀκρόασιν αὐτοῦ· συνεταράχθην εἰς τὴν θέαν αὐτοῦ. 4 Ἡ καρδία μου κλονίζεται· τρόμος μὲ ἐξέπληξεν· ἡ νὺξ τῆς εὐφροσύνης μου εἰς φρίκην μετεβλήθη ἐν ἐμοί. 5 Ἑτοιμάζεται ἡ τράπεζα· φυλάττουσι σκοπιάν, τρώγουσι, πίνουσι· σηκώθητε, στρατάρχαι, ἑτοιμάσατε ἀσπίδας. 6 Διότι ὁ Κύριος εἶπεν οὕτω πρὸς ἐμέ· Ὕπαγε, στῆσον σκοπευτήν, διὰ νὰ ἀναγγέλλῃ ὅ, τι βλέπει. 7 Καὶ εἶδεν ἀναβάτας δύο ἱππεῖς, ἀναβάτην ὄνου καὶ ἀναβάτην καμήλου· καὶ ἐπρόσεξεν ἐπιμελῶς μετὰ πολλῆς προσοχῆς. 8 Καὶ ἐφώναξεν ὡς λέων, ᾿Ακαταπαύστως, κύριέ μου, ἵσταμαι ἐν τῇ σκοπιᾷ τὴν ἡμέραν καὶ φυλάττω πάσας τὰς νύκτας· 9 καὶ ἰδού, ἔρχονται ἐδὼ ἀναβάται ἄνδρες δύο ἱππεῖς. Καὶ ἀπεκρίθη καὶ εἶπεν, Ἔπεσεν, ἔπεσεν ἡ Βαβυλών, καὶ πᾶσαι αἱ γλυπταὶ εἰκόνες τῶν θεῶν αὐτῆς συνετρίφθησαν κατὰ γῆς. 10 Ἁλώνισμά μου καὶ σίτε τοῦ ἁλωνίου μου, ἐφανέρωσα εἰς ἐσᾶς ἐκεῖνο, τὸ ὁποῖον ἤκουσα παρὰ τοῦ Κυρίου τῶν δυνάμεων, τοῦ Θεοῦ τοῦ Ἰσραήλ.
11 Ἡ κατὰ Δουμὰ ὄρασις.
Πρὸς ἐμὲ φωνάζει ἀπὸ Σηείρ, Φρουρέ, τί περὶ τῆς νυκτός; φρουρέ, τί περὶ τῆς νυκτός; 12 Ὁ φρουρὸς εἶπε, Τὸ πρωΐ ἦλθεν, ἔτι καὶ ἡ νύξ· ἄν θέλητε νὰ ἐρωτήσητε, ἐρωτᾶτε· ἐπιστρέψατε, ἔλθετε.
13 Ἡ κατὰ ᾿Αραβίας ὄρασις.
᾿Εν τῷ δάσει τῆς ᾿Αραβίας θέλετε διανυκτερεύσει, συνοδίαι τῶν Δαιδανιτῶν. 14 Φέρετε ὕδωρ εἰς συνάντησιν τοῦ διψῶντος, κάτοικοι τῆς γῆς Θαιμάν· προϋπαντᾶτε μὲ ἄρτους τὸν φεύγοντα. 15 Διότι φεύγουσιν ἀπὸ προσώπου τῶν ξιφῶν, ἀπὸ προσώπου τοῦ γεγυμνωμένου ξίφους καὶ ἀπὸ προσώπου τοῦ ἐντεταμένου τόξου καὶ ἀπὸ προσώπου τῆς ὁρμῆς τοῦ πολέμου. 16 Διότι ὁ Κύριος εἶπεν οὕτω πρὸς ἐμέ· ᾿Εντὸς ἑνὸς ἔτους, ὡς εἶναι τὰ ἔτη τοῦ μισθωτοῦ, θέλει ἐκλείψει βεβαίως πᾶσα ἡ δόξα τῆς Κηδάρ· 17 καὶ τὸ ὑπόλοιπον τοῦ ἀριθμοῦ τῶν ἰσχυρῶν τοξοτῶν ἐκ τῶν υἱῶν τοῦ Κηδάρ θέλουσιν ἐλαττωθῆ· διότι Κύριος ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ ἐλάλησε.