1 Κορινθίους

13 Αν μιλώ στις γλώσσες των ανθρώπων και των αγγέλων αλλά δεν έχω αγάπη, έχω γίνει ένα ηχηρό μπρούντζινο [κομμάτι] ή ένα κρουστό κύμβαλο. 2 Και αν έχω το χάρισμα της προφητείας και γνωρίζω όλα τα ιερά μυστικά και όλη τη γνώση, και αν έχω όλη την πίστη ώστε να μετατοπίζω βουνά, αλλά δεν έχω αγάπη, δεν είμαι τίποτα. 3 Και αν δώσω όλα τα υπάρχοντά μου για να θρέψω άλλους και αν παραδώσω το σώμα μου, ώστε να καυχηθώ, αλλά δεν έχω αγάπη, δεν ωφελούμαι καθόλου.

4 Η αγάπη είναι μακρόθυμη και δείχνει καλοσύνη. Η αγάπη δεν ζηλεύει, δεν κομπάζει, δεν φουσκώνει [από υπερηφάνεια], 5 δεν συμπεριφέρεται άπρεπα, δεν ζητάει τα δικά της συμφέροντα, δεν εξάπτεται. Δεν κρατάει λογαριασμό για το κακό. 6 Δεν χαίρεται για την αδικία, αλλά χαίρεται με την αλήθεια. 7 Ανέχεται τα πάντα, πιστεύει τα πάντα, ελπίζει τα πάντα, υπομένει τα πάντα.

8 Η αγάπη ποτέ δεν αποτυχαίνει. Αλλά είτε υπάρχουν [χαρίσματα] προφητείας, θα καταργηθούν· είτε υπάρχουν γλώσσες, θα πάψουν· είτε υπάρχει γνώση, θα καταργηθεί. 9 Διότι έχουμε μερική γνώση και προφητεύουμε εν μέρει· 10 αλλά όταν έρθει αυτό που είναι πλήρες, αυτό που είναι μερικό θα καταργηθεί. 11 Όταν ήμουν νήπιο, μιλούσα ως νήπιο, σκεφτόμουν ως νήπιο, συλλογιζόμουν ως νήπιο· αλλά τώρα που έχω γίνει άντρας, έχω καταργήσει τα [γνωρίσματα] του νηπίου. 12 Διότι προς το παρόν βλέπουμε μια θαμπή εικόνα μέσω μεταλλικού καθρέφτη, αλλά τότε θα βλέπουμε πρόσωπο προς πρόσωπο. Προς το παρόν γνωρίζω εν μέρει, αλλά τότε θα γνωρίζω ακριβώς, όπως μάλιστα γνωρίζομαι ακριβώς. 13 Ωστόσο, τώρα μένει η πίστη, η ελπίδα, η αγάπη, αυτά τα τρία· αλλά το μεγαλύτερο από αυτά είναι η αγάπη.