Πράξεις
11 Οι απόστολοι, λοιπόν, και οι αδελφοί που ήταν στην Ιουδαία άκουσαν ότι και εθνικοί είχαν δεχτεί το λόγο του Θεού. 2 Έτσι λοιπόν, όταν ο Πέτρος ανέβηκε στην Ιερουσαλήμ, οι [υποστηρικτές] της περιτομής άρχισαν να φιλονικούν μαζί του, 3 λέγοντας ότι είχε μπει στο σπίτι αντρών που δεν ήταν περιτμημένοι και είχε φάει μαζί τους. 4 Τότε ο Πέτρος άρχισε να τους εξηγεί τα καθέκαστα, λέγοντας:
5 «Εγώ ήμουν στην πόλη της Ιόππης και προσευχόμουν, και είδα σε έκσταση ένα όραμα, κάποιο είδος σκεύους να χαμηλώνει σαν μεγάλο λινό σεντόνι και να κατεβαίνει από τον ουρανό, πιασμένο από τις τέσσερις άκρες του, και ήρθε κατευθείαν σε εμένα. 6 Ατενίζοντάς το, παρατήρησα και είδα τετράποδα της γης και θηρία και ερπετά και πουλιά του ουρανού. 7 Επίσης, άκουσα μια φωνή να μου λέει: ‘Σήκω, Πέτρο, σφάξε και φάε!’ 8 Αλλά εγώ είπα: ‘Αποκλείεται, Κύριε, επειδή μολυσμένο ή ακάθαρτο πράγμα δεν έχει μπει ποτέ στο στόμα μου’. 9 Τη δεύτερη φορά η φωνή από τον ουρανό απάντησε: ‘Σταμάτα να αποκαλείς εσύ μολυσμένα αυτά που καθάρισε ο Θεός’. 10 Αυτό συνέβη και τρίτη φορά, και όλα πάρθηκαν πάλι στον ουρανό. 11 Και να! εκείνη τη στιγμή τρεις άντρες στάθηκαν στο σπίτι στο οποίο ήμασταν, οι οποίοι ήταν σταλμένοι από την Καισάρεια σε εμένα. 12 Το πνεύμα, λοιπόν, μου είπε να πάω μαζί τους χωρίς να αμφιβάλλω καθόλου. Αλλά και αυτοί οι έξι αδελφοί πήγαν μαζί μου, και μπήκαμε στο σπίτι εκείνου του άντρα.
13 »Εκείνος μας ανέφερε πώς είδε τον άγγελο να στέκεται στο σπίτι του και να λέει: ‘Στείλε άντρες στην Ιόππη και κάλεσε τον Σίμωνα που επονομάζεται Πέτρος, 14 και αυτός θα σου πει τα πράγματα εκείνα με τα οποία μπορείς να σωθείς εσύ και όλο το σπιτικό σου’. 15 Αλλά όταν άρχισα να μιλώ, το άγιο πνεύμα ήρθε πάνω σε αυτούς όπως ακριβώς ήρθε και πάνω σε εμάς στην αρχή. 16 Τότε θυμήθηκα τα λόγια του Κυρίου, ότι έλεγε: ‘Ο Ιωάννης μεν βάφτισε με νερό, αλλά εσείς θα βαφτιστείτε σε άγιο πνεύμα’. 17 Αν, λοιπόν, ο Θεός έδωσε σε αυτούς την ίδια δωρεά όπως έδωσε και σε εμάς που έχουμε πιστέψει στον Κύριο Ιησού Χριστό, ποιος ήμουν εγώ που θα μπορούσα να παρεμποδίσω τον Θεό;»
18 Τώρα, όταν άκουσαν αυτά τα πράγματα, τα αποδέχτηκαν ήσυχα και δόξασαν τον Θεό, λέγοντας: «Ώστε λοιπόν, ο Θεός παραχώρησε και σε εθνικούς μετάνοια με σκοπό τη ζωή».
19 Εκείνοι, λοιπόν, που είχαν διασκορπιστεί από τη θλίψη η οποία έγινε εξαιτίας του Στεφάνου έφτασαν ως τη Φοινίκη και την Κύπρο και την Αντιόχεια, αλλά δεν ανάγγελλαν το λόγο σε κανέναν παρά μόνο στους Ιουδαίους. 20 Ωστόσο, υπήρχαν από αυτούς μερικοί άντρες από την Κύπρο και την Κυρήνη που ήρθαν στην Αντιόχεια και άρχισαν να μιλούν στους ελληνόφωνους, διακηρύσσοντας τα καλά νέα για τον Κύριο Ιησού. 21 Επιπλέον, το χέρι του Ιεχωβά ήταν μαζί τους, και μεγάλος αριθμός ανθρώπων που έγιναν πιστοί στράφηκε στον Κύριο.
22 Η είδηση για αυτούς έφτασε στα αφτιά της εκκλησίας που ήταν στην Ιερουσαλήμ, και έστειλαν τον Βαρνάβα ως την Αντιόχεια. 23 Όταν εκείνος έφτασε και είδε την παρ’ αξία καλοσύνη του Θεού, χάρηκε και άρχισε να τους ενθαρρύνει όλους να παραμένουν στον Κύριο [έχοντας αυτό] ως σκοπό της καρδιάς τους· 24 διότι ήταν άντρας αγαθός και γεμάτος άγιο πνεύμα και πίστη. Και αρκετά μεγάλο πλήθος προστέθηκε στον Κύριο. 25 Εκείνος, λοιπόν, έφυγε στην Ταρσό για να αναζητήσει επισταμένα τον Σαύλο 26 και, αφού τον βρήκε, τον έφερε στην Αντιόχεια. Το αποτέλεσμα, λοιπόν, ήταν να συναθροίζονται επί έναν ολόκληρο χρόνο μαζί τους στην εκκλησία και να διδάσκουν ένα αρκετά μεγάλο πλήθος, και στην Αντιόχεια ήταν που για πρώτη φορά οι μαθητές ονομάστηκαν με θεϊκή πρόνοια Χριστιανοί.
27 Αυτές, λοιπόν, τις ημέρες κατέβηκαν στην Αντιόχεια προφήτες από την Ιερουσαλήμ. 28 Ένας από αυτούς, ονόματι Άγαβος, εγέρθηκε και άρχισε να επισημαίνει μέσω του πνεύματος ότι επρόκειτο να πέσει μεγάλη πείνα σε ολόκληρη την κατοικημένη γη· η οποία και έγινε τον καιρό του Κλαύδιου. 29 Εκείνοι, λοιπόν, που ήταν μαθητές αποφάσισαν, ο καθένας τους σύμφωνα με ό,τι μπορούσε να διαθέσει, να στείλουν βοήθεια ως διακονία στους αδελφούς που κατοικούσαν στην Ιουδαία· 30 και αυτό έκαναν, στέλνοντάς την στους πρεσβυτέρους με το χέρι του Βαρνάβα και του Σαύλου.