Αποκάλυψη
1 Αποκάλυψη από τον Ιησού Χριστό, την οποία του έδωσε ο Θεός, για να δείξει στους δούλους του όσα πρέπει να γίνουν σύντομα. Και απέστειλε τον άγγελό του και [την] παρουσίασε με σημεία μέσω αυτού στο δούλο του Ιωάννη, 2 ο οποίος έδωσε μαρτυρία για το λόγο που έδωσε ο Θεός και για τη μαρτυρία που έδωσε ο Ιησούς Χριστός, ναι, για όλα όσα είδε. 3 Ευτυχισμένος είναι αυτός που διαβάζει μεγαλόφωνα και εκείνοι που ακούν τα λόγια αυτής της προφητείας, και οι οποίοι τηρούν όσα είναι γραμμένα σε αυτήν· διότι ο προσδιορισμένος καιρός πλησιάζει.
4 Ο Ιωάννης προς τις εφτά εκκλησίες που βρίσκονται στην [περιφέρεια της] Ασίας:
Είθε να έχετε παρ’ αξία καλοσύνη και ειρήνη από «Εκείνον που είναι και που ήταν και που έρχεται», και από τα εφτά πνεύματα που είναι μπροστά στο θρόνο του, 5 και από τον Ιησού Χριστό, «τον Πιστό Μάρτυρα», «Τον πρωτότοκο από τους νεκρούς» και «Τον Άρχοντα των βασιλιάδων της γης».
Σε αυτόν που μας αγαπάει και που μας έλυσε από τις αμαρτίες μας μέσω του δικού του αίματος— 6 και μας έκανε να είμαστε βασιλεία, ιερείς στον Θεό και Πατέρα του—ναι, σε αυτόν ας είναι η δόξα και η κραταιότητα στους αιώνες. Αμήν.
7 Να! Έρχεται με τα σύννεφα, και θα τον δει κάθε μάτι, καθώς και εκείνοι που τον τρύπησαν [με λόγχη]· και όλες οι φυλές της γης θα χτυπούν τον εαυτό τους από λύπη εξαιτίας του. Ναι, Αμήν.
8 «Εγώ είμαι το Άλφα και το Ωμέγα», λέει ο Ιεχωβά Θεός, «Εκείνος που είναι και που ήταν και που έρχεται, ο Παντοδύναμος».
9 Εγώ ο Ιωάννης, ο αδελφός σας και συμμέτοχος με εσάς στη θλίψη και στη βασιλεία και στην υπομονή μαζί με τον Ιησού, βρέθηκα στο νησί που ονομάζεται Πάτμος, επειδή μιλούσα για τον Θεό και έδινα μαρτυρία για τον Ιησού. 10 Μέσω έμπνευσης βρέθηκα στην ημέρα του Κυρίου, και άκουσα πίσω μου μια δυνατή φωνή σαν από σάλπιγγα, 11 η οποία έλεγε: «Ό,τι βλέπεις γράψε το σε ρόλο και στείλε το στις εφτά εκκλησίες: στην Έφεσο και στη Σμύρνη και στην Πέργαμο και στα Θυάτειρα και στις Σάρδεις και στη Φιλαδέλφεια και στη Λαοδίκεια».
12 Και στράφηκα να δω τη φωνή που μιλούσε μαζί μου, και, αφού στράφηκα, είδα εφτά χρυσούς λυχνοστάτες, 13 και ανάμεσα στους λυχνοστάτες κάποιον όμοιο με γιο ανθρώπου, ντυμένο με ένδυμα που έφτανε μέχρι κάτω στα πόδια και περιζωσμένο στα στήθη με χρυσή ζώνη. 14 Επιπλέον, το κεφάλι του και τα μαλλιά του ήταν λευκά σαν λευκό μαλλί, σαν χιόνι, και τα μάτια του σαν πύρινη φλόγα· 15 και τα πόδια του ήταν όμοια με εξαίρετο χαλκό πυρακτωμένο σε καμίνι· και η φωνή του ήταν σαν τον ήχο πολλών νερών. 16 Και είχε στο δεξί του χέρι εφτά άστρα, και από το στόμα του έβγαινε ένα κοφτερό, μακρύ δίκοπο σπαθί, και η όψη του ήταν σαν τον ήλιο όταν λάμπει με τη δύναμή του. 17 Και όταν τον είδα, έπεσα σαν νεκρός στα πόδια του.
Και αυτός έβαλε το δεξί του χέρι πάνω μου και είπε: «Μη φοβάσαι. Εγώ είμαι ο Πρώτος και ο Τελευταίος, 18 και ο ζωντανός· και έγινα νεκρός, αλλά να! είμαι ζωντανός στους αιώνες των αιώνων, και έχω τα κλειδιά του θανάτου και του Άδη. 19 Γράψε, λοιπόν, όσα είδες και όσα είναι και όσα θα συμβούν έπειτα από αυτά. 20 Όσο για το ιερό μυστικό των εφτά άστρων που είδες πάνω στο δεξί μου χέρι, και των εφτά χρυσών λυχνοστατών: Τα εφτά άστρα σημαίνουν τους αγγέλους των εφτά εκκλησιών, και οι εφτά λυχνοστάτες σημαίνουν εφτά εκκλησίες.