Εβραίους
8 Τώρα, όσο για τα πράγματα για τα οποία γίνεται λόγος, αυτό είναι το κύριο σημείο: Έχουμε έναν τέτοιον αρχιερέα, και αυτός έχει καθήσει στα δεξιά του θρόνου της Μεγαλειότητας στους ουρανούς, 2 δημόσιος υπηρέτης του αγίου χώρου και της αληθινής σκηνής, την οποία ανήγειρε ο Ιεχωβά, και όχι άνθρωπος. 3 Διότι κάθε αρχιερέας διορίζεται να προσφέρει και δώρα και θυσίες· άρα ήταν αναγκαίο να έχει και αυτός κάτι να προσφέρει. 4 Αν, λοιπόν, ήταν πάνω στη γη, δεν θα ήταν ιερέας, καθόσον υπάρχουν [άντρες] που προσφέρουν τα δώρα σύμφωνα με το Νόμο, 5 οι οποίοι όμως αποδίδουν ιερή υπηρεσία μέσα σε μια συμβολική απεικόνιση και σκιά των ουράνιων πραγμάτων· ακριβώς όπως ο Μωυσής, όταν επρόκειτο να αποπερατώσει τη σκηνή, έλαβε τη θεϊκή εντολή: Διότι λέει εκείνος: «Κοίταξε να κάνεις τα πάντα σύμφωνα με το υπόδειγμά [τους] το οποίο σου δείχτηκε στο βουνό». 6 Αλλά τώρα [ο Ιησούς] έχει αποκτήσει εξοχότερη δημόσια υπηρεσία, ώστε είναι επίσης ο μεσίτης μιας αντίστοιχα καλύτερης διαθήκης, η οποία έχει εδραιωθεί νομικά πάνω σε καλύτερες υποσχέσεις.
7 Διότι αν εκείνη η πρώτη διαθήκη ήταν χωρίς σφάλμα, δεν θα επιζητούνταν τόπος για δεύτερη· 8 διότι εκείνος πράγματι βρίσκει σφάλμα στο λαό όταν λέει: «‘Να! Έρχονται ημέρες’, λέει ο Ιεχωβά, ‘και θα συνάψω με τον οίκο Ισραήλ και με τον οίκο Ιούδα μια νέα διαθήκη· 9 όχι σύμφωνα με τη διαθήκη την οποία έκανα με τους προπάτορές τους την ημέρα που τους έπιασα από το χέρι για να τους βγάλω από τη γη της Αιγύπτου, επειδή εκείνοι δεν ενέμειναν στη διαθήκη μου, ώστε εγώ σταμάτησα να τους φροντίζω’, λέει ο Ιεχωβά».
10 «‘Διότι αυτή είναι η διαθήκη την οποία θα κάνω με τον οίκο Ισραήλ ύστερα από εκείνες τις ημέρες’, λέει ο Ιεχωβά. ‘Θα βάλω τους νόμους μου στη διάνοιά τους, και στις καρδιές τους θα τους γράψω. Και εγώ θα γίνω Θεός τους, και αυτοί οι ίδιοι θα γίνουν λαός μου.
11 »Και δεν πρόκειται να διδάξουν ο καθένας το συμπολίτη του και ο καθένας τον αδελφό του, λέγοντας: «Γνώρισε τον Ιεχωβά!» Διότι όλοι θα με γνωρίζουν, από τον μικρότερο ως τον μεγαλύτερό τους. 12 Διότι θα είμαι ελεήμων όσον αφορά τις άδικες πράξεις τους, και δεν πρόκειται να θυμηθώ πια τις αμαρτίες τους’».
13 Με το να λέει «μια νέα [διαθήκη]» έχει κάνει παλιά την προγενέστερη. Τώρα, αυτό που έχει παλιώσει και γερνάει πλησιάζει στον αφανισμό.