Λουκάς
14 Και σε μια περίπτωση, όταν μπήκε στο σπίτι κάποιου από τους άρχοντες των Φαρισαίων το σάββατο για να γευματίσει, αυτοί τον παρατηρούσαν προσεκτικά. 2 Και να! μπροστά του ήταν ένας άνθρωπος που είχε υδρωπικία. 3 Αποκρίθηκε, λοιπόν, ο Ιησούς και μίλησε προς εκείνους που ήταν ειδήμονες στο Νόμο και προς τους Φαρισαίους, λέγοντας: «Είναι νόμιμο να θεραπεύει κανείς στη διάρκεια του σαββάτου ή όχι;» 4 Αλλά αυτοί έμειναν σιωπηλοί. Τότε εκείνος έπιασε [τον άνθρωπο], τον γιάτρεψε και [του] είπε να φύγει. 5 Και τους είπε: «Ποιος από εσάς, αν ο γιος του ή ο ταύρος του πέσει σε πηγάδι, δεν θα τον τραβήξει αμέσως έξω την ημέρα του σαββάτου;» 6 Και δεν μπόρεσαν να αποκριθούν σε αυτά.
7 Κατόπιν άρχισε να λέει στους προσκαλεσμένους μια παραβολή, όταν πρόσεξε πώς διάλεγαν τις πιο εξέχουσες θέσεις, λέγοντάς τους: 8 «Όταν προσκληθείς από κάποιον σε γαμήλιο συμπόσιο, μην ξαπλώσεις στην πιο εξέχουσα θέση. Ίσως να έχει προσκληθεί τότε από αυτόν κάποιος πιο διακεκριμένος από εσένα, 9 και να έρθει αυτός που προσκάλεσε εσένα και εκείνον και να σου πει: ‘Δώσε τη θέση σε αυτόν’. Και τότε θα φύγεις με ντροπή για να καθήσεις στην κατώτατη θέση. 10 Αλλά όταν προσκληθείς, πήγαινε και πλάγιασε στην κατώτατη θέση, ώστε όταν έρθει αυτός που σε προσκάλεσε, να σου πει: ‘Φίλε, πήγαινε πιο πάνω’. Τότε θα έχεις τιμή ενώπιον όλων των άλλων φιλοξενουμένων. 11 Διότι ο καθένας που εξυψώνει τον εαυτό του θα ταπεινωθεί και αυτός που ταπεινώνει τον εαυτό του θα εξυψωθεί».
12 Στη συνέχεια άρχισε να λέει και σε αυτόν που τον προσκάλεσε: «Όταν παραθέτεις γεύμα ή δείπνο, μη φωνάζεις τους φίλους σου ή τους αδελφούς σου ή τους συγγενείς σου ή πλούσιους γείτονες. Ίσως κάποτε σε αντικαλέσουν και αυτοί και σου γίνει ανταπόδοση. 13 Αλλά όταν παραθέτεις συμπόσιο, να προσκαλείς φτωχούς, αναπήρους, κουτσούς, τυφλούς· 14 και θα είσαι ευτυχισμένος, επειδή αυτοί δεν έχουν τίποτα με το οποίο να σου ανταποδώσουν. Διότι θα σου γίνει ανταπόδοση στην ανάσταση των δικαίων».
15 Ακούγοντάς τα αυτά, κάποιος από τους άλλους φιλοξενουμένους τού είπε: «Ευτυχισμένος είναι όποιος φάει ψωμί στη βασιλεία του Θεού».
16 [Ο Ιησούς] τού είπε: «Κάποιος άνθρωπος παρέθετε ένα μεγάλο δείπνο και προσκάλεσε πολλούς. 17 Και έστειλε το δούλο του την ώρα του δείπνου να πει στους προσκαλεσμένους: ‘Ελάτε, επειδή τα πράγματα είναι τώρα έτοιμα’. 18 Όλοι ανεξαιρέτως, όμως, άρχισαν να ζητούν να απαλλαγούν. Ο πρώτος τού είπε: ‘Αγόρασα αγρό και χρειάζεται να βγω και να τον δω· σε παρακαλώ, θεώρησέ με δικαιολογημένο’. 19 Και άλλος είπε: ‘Αγόρασα πέντε ζευγάρια βόδια και πηγαίνω να τα εξετάσω· σε παρακαλώ, θεώρησέ με δικαιολογημένο’. 20 Άλλος πάλι είπε: ‘Μόλις παντρεύτηκα γυναίκα και γι’ αυτόν το λόγο δεν μπορώ να έρθω’. 21 Ο δούλος, λοιπόν, ήρθε και τα ανέφερε αυτά στον κύριό του. Τότε ο οικοδεσπότης οργίστηκε και είπε στο δούλο του: ‘Βγες γρήγορα στους πλατιούς δρόμους και στα στενά της πόλης, και φέρε εδώ τους φτωχούς και αναπήρους και τυφλούς και κουτσούς’. 22 Αργότερα, ο δούλος είπε: ‘Κύριε, έγινε αυτό που πρόσταξες και ακόμη υπάρχει χώρος’. 23 Και ο κύριος είπε στο δούλο: ‘Βγες στους δρόμους και στους περιφραγμένους τόπους, και ανάγκασέ τους να μπουν, για να γεμίσει το σπίτι μου. 24 Διότι σας λέω: Κανείς από τους άντρες που προσκλήθηκαν δεν θα γευτεί το δείπνο μου’».
25 Μεγάλα, λοιπόν, πλήθη ταξίδευαν μαζί του, και αυτός στράφηκε και τους είπε: 26 «Αν κανείς έρχεται σε εμένα και δεν μισεί τον πατέρα και τη μητέρα και τη γυναίκα και τα παιδιά και τους αδελφούς και τις αδελφές του, ναι, ακόμη και την ίδια του την ψυχή, δεν μπορεί να είναι μαθητής μου. 27 Όποιος δεν βαστάζει το ξύλο του βασανισμού του και δεν έρχεται πίσω μου δεν μπορεί να είναι μαθητής μου. 28 Παραδείγματος χάρη, ποιος από εσάς που θέλει να χτίσει πύργο δεν κάθεται πρώτα και υπολογίζει τη δαπάνη, προκειμένου να δει αν έχει αρκετά για να τον αποπερατώσει; 29 Αλλιώς, ίσως βάλει το θεμέλιό του, αλλά δεν μπορέσει να τον τελειώσει, και όλοι όσοι τον βλέπουν ίσως αρχίσουν να τον χλευάζουν, 30 λέγοντας: ‘Αυτός ο άνθρωπος άρχισε να χτίζει, αλλά δεν μπόρεσε να τελειώσει’. 31 Ή ποιος βασιλιάς, που προελαύνει για να συγκρουστεί με κάποιον άλλον βασιλιά σε πόλεμο, δεν κάθεται πρώτα και κάνει συμβούλιο [για να διαπιστώσει] αν μπορεί με δέκα χιλιάδες στρατιώτες να αντιμετωπίσει αυτόν που έρχεται εναντίον του με είκοσι χιλιάδες; 32 Αν, πράγματι, δεν μπορεί να το κάνει αυτό, τότε, ενώ ο άλλος είναι ακόμη πολύ μακριά, στέλνει ένα σώμα πρεσβευτών και ζητάει ειρήνη. 33 Έτσι λοιπόν, να είστε σίγουροι ότι όποιος από εσάς δεν αποχαιρετάει όλα τα υπάρχοντά του δεν μπορεί να είναι μαθητής μου.
34 »Το αλάτι, ασφαλώς, είναι καλό. Αλλά αν ακόμη και το αλάτι χάσει τη δύναμή του, με τι θα καρυκευτεί; 35 Δεν είναι κατάλληλο ούτε για χώμα ούτε για κοπριά. Το πετούν έξω. Αυτός που έχει αφτιά για να ακούει, ας ακούει».