31 Τότε ο λαός πίστεψε.+ Όταν άκουσαν ότι ο Ιεχωβά είχε στρέψει την προσοχή του+ στους γιους του Ισραήλ και ότι είχε δει την ταλαιπωρία τους,+ τότε προσκύνησαν και πρόσπεσαν.+

11 Και έκανε μια ευχή+ και είπε: «Ιεχωβά των στρατευμάτων, αν όντως προσέξεις την ταλαιπωρία της δούλης σου+ και με θυμηθείς,+ και αν δεν ξεχάσεις τη δούλη σου και δώσεις στη δούλη σου αρσενικό απόγονο, εγώ θα τον δώσω στον Ιεχωβά όλες τις ημέρες της ζωής του και ξυράφι δεν θα ανεβεί στο κεφάλι του».+

12 Ίσως ο Ιεχωβά δει+ με τα μάτια του και αποκαταστήσει ο Ιεχωβά σε εμένα αγαθότητα αντί της κατάρας που μου δίνει αυτός σήμερα».+

9 Σε όλες τις στενοχώριες τους αυτός στενοχωριόταν.+ Και ο προσωπικός του αγγελιοφόρος τους έσωσε.+ Με την αγάπη του και τη συμπόνια του αυτός τους εξαγόρασε+ και τους σήκωσε και τους βάσταξε όλες τις ημέρες της αρχαιότητας.+