15 Αν, λοιπόν, έτσι πρόκειται να ενεργείς προς εμένα, σε παρακαλώ, θανάτωσέ με τελείως,+ αν βρήκα εύνοια στα μάτια σου, ώστε να μη βλέπω τη συμφορά μου».

4 Κατόπιν μπήκε στην έρημο και, αφού διένυσε δρόμο μιας ημέρας, τελικά πήγε και κάθησε κάτω από κάποιο σπάρτο.+ Και άρχισε να ζητάει να πεθάνει η ψυχή του και να λέει: «Αρκεί! Τώρα, Ιεχωβά, αφαίρεσε την ψυχή μου,+ γιατί δεν είμαι εγώ καλύτερος από τους προπάτορές μου».

18 Γιατί βγήκα από τη μήτρα+ ώστε να βλέπω σκληρή εργασία και λύπη+ και να τελειώσουν οι ημέρες μου μέσα στην ντροπή;+

3 Και τώρα, Ιεχωβά, αφαίρεσε, σε παρακαλώ, την ψυχή+ μου από εμένα, γιατί είναι καλύτερα να πεθάνω παρά να ζω».+

20 Διότι η δημιουργία υποτάχθηκε στη ματαιότητα,+ όχι με τη θέλησή της, αλλά μέσω εκείνου που την υπέταξε, με βάση την ελπίδα+