Εκκλησιαστής
7 Το όνομα είναι καλύτερο από το καλό λάδι+ και η ημέρα του θανάτου από την ημέρα της γέννησης.+ 2 Καλύτερα να πάει κανείς σε σπίτι πένθους παρά να πάει σε σπίτι συμποσίου,+ επειδή αυτό είναι το τέλος όλων των ανθρώπων· και ο ζωντανός πρέπει να το βάλει στην καρδιά του. 3 Καλύτερα στενοχώρια παρά γέλιο,+ γιατί με τη σκυθρωπότητα του προσώπου η καρδιά γίνεται καλύτερη.+ 4 Η καρδιά των σοφών βρίσκεται σε σπίτι πένθους,+ αλλά η καρδιά των αφρόνων βρίσκεται σε σπίτι χαράς.+
5 Καλύτερα να ακούει κανείς την επίπληξη κάποιου σοφού+ παρά να είναι ένας άνθρωπος που ακούει το τραγούδι των αφρόνων.+ 6 Διότι όπως ο ήχος που κάνουν τα αγκάθια κάτω από το τσουκάλι, έτσι είναι το γέλιο του άφρονα·+ και αυτό επίσης είναι ματαιότητα. 7 Διότι η καταδυνάστευση μπορεί να κάνει τον σοφό να ενεργεί παράλογα,+ και το δώρο+ μπορεί να καταστρέψει την καρδιά.+
8 Καλύτερο το τέλος ενός ζητήματος παρά η αρχή του.+ Καλύτερος είναι ο υπομονετικός παρά αυτός που έχει υπεροπτικό πνεύμα.+ 9 Μη βιάζεσαι στο πνεύμα σου να θίγεσαι,+ γιατί η ευθιξία αναπαύεται στον κόρφο των αφρόνων.+
10 Μην πεις: «Γιατί ήταν οι παλιότερες ημέρες καλύτερες από αυτές;»+ διότι δεν είναι η σοφία+ που σε έκανε να το ρωτήσεις αυτό.
11 Η σοφία μαζί με κληρονομιά είναι καλή και αποτελεί πλεονέκτημα για όσους βλέπουν τον ήλιο.+ 12 Διότι η σοφία είναι για προστασία,+ όπως και τα χρήματα είναι για προστασία·+ αλλά το πλεονέκτημα της γνώσης είναι ότι η σοφία διατηρεί στη ζωή τους κατόχους της.+
13 Δες το έργο+ του αληθινού Θεού, γιατί ποιος μπορεί να ισιώσει αυτό που εκείνος έκανε στραβό;+ 14 Σε καλή ημέρα να δείχνεις καλοσύνη+ και σε ημέρα συμφοράς να βλέπεις ότι ο αληθινός Θεός έκανε και αυτήν ακριβώς όπως και εκείνη,+ ώστε οι άνθρωποι να μην ανακαλύψουν τίποτα απολύτως έπειτα από αυτούς.+
15 Έχω δει τα πάντα στη διάρκεια των μάταιων ημερών μου.+ Υπάρχει δίκαιος που αφανίζεται μέσα στη δικαιοσύνη του+ και υπάρχει πονηρός που μακροημερεύει μέσα στην κακία του.+
16 Μη γίνεσαι πάρα πολύ δίκαιος+ ούτε να παρουσιάζεσαι υπερβολικά σοφός.+ Γιατί να φέρεις ερήμωση στον εαυτό σου;+ 17 Μην είσαι πάρα πολύ πονηρός+ ούτε να γίνεσαι ανόητος.+ Γιατί να πεθάνεις ενώ δεν είναι ο καιρός σου;+ 18 Καλύτερα να κρατάς το ένα, αλλά και από το άλλο μην τραβάς το χέρι σου·+ διότι αυτός που φοβάται τον Θεό θα προχωρεί απαλλαγμένος από όλα αυτά.+
19 Η σοφία είναι για τον σοφό ισχυρότερη από δέκα άντρες με εξουσία που βρίσκονται σε μια πόλη.+ 20 Διότι δεν υπάρχει άνθρωπος δίκαιος στη γη που να κάνει συνεχώς το καλό και να μην αμαρτάνει.+
21 Επίσης, μη δώσεις την καρδιά σου σε όλα τα λόγια που μπορεί να πουν οι άνθρωποι,+ μήπως και ακούσεις τον υπηρέτη σου να σε καταριέται.+ 22 Διότι πολλές φορές η καρδιά σου γνωρίζει καλά ότι και εσύ έχεις καταραστεί άλλους.+
23 Όλα αυτά τα δοκίμασα με σοφία. Είπα: «Θα γίνω σοφός». Αλλά κάτι τέτοιο ήταν μακριά μου.+ 24 Ό,τι έχει γίνει βρίσκεται πολύ μακριά και είναι εξαιρετικά βαθύ. Ποιος μπορεί να το ανακαλύψει;+ 25 Εγώ στράφηκα, καθώς και η καρδιά μου,+ για να γνωρίσω και να εξερευνήσω και να αναζητήσω τη σοφία+ και την αιτία των πραγμάτων+ και για να μάθω για την πονηρία της αφροσύνης και την ανοησία της παραφροσύνης·+ 26 και ανακάλυπτα το εξής: Πικρότερη από το θάνατο+ βρήκα τη γυναίκα που η ίδια είναι σαν κυνηγετικά δίχτυα και η καρδιά της είναι σαν συρόμενα δίχτυα και τα χέρια της είναι δεσμά.+ Αγαθός ενώπιον του αληθινού Θεού είναι όποιος ξεφεύγει από αυτήν, αλλά όποιος αιχμαλωτίζεται από αυτήν αμαρτάνει.+
27 «Δείτε! Αυτό βρήκα», είπε ο συναθροιστής,+ «αφού εξέτασα τα πράγματα ένα προς ένα, για να ανακαλύψω το συμπέρασμα+ 28 που η ψυχή μου διαρκώς αναζητούσε αλλά το οποίο δεν βρήκα. Έναν άντρα μεταξύ χιλίων βρήκα+ αλλά μια γυναίκα μεταξύ όλων αυτών δεν βρήκα.+ 29 Δείτε! Αυτό μόνο βρήκα: ότι ο αληθινός Θεός έκανε τους ανθρώπους ευθείς+ αλλά εκείνοι επιζήτησαν πολλά σχέδια».+