Μάρκος
8 Εκείνες τις ημέρες, όταν υπήρχε πάλι ένα μεγάλο πλήθος και δεν είχαν τίποτα να φάνε, κάλεσε τους μαθητές και τους είπε:+ 2 «Σπλαχνίζομαι+ το πλήθος, επειδή είναι ήδη τρεις ημέρες που παραμένουν κοντά μου και δεν έχουν τίποτα να φάνε· 3 και αν τους στείλω στα σπίτια τους νηστικούς, θα εξαντληθούν στο δρόμο. Μερικοί μάλιστα από αυτούς είναι από μακριά». 4 Αλλά οι μαθητές του τού απάντησαν: «Από πού θα μπορέσει κανείς να χορτάσει αυτούς τους ανθρώπους με ψωμιά εδώ, σε έναν απομονωμένο τόπο;»+ 5 Εντούτοις, εκείνος τους ρώτησε: «Πόσα ψωμιά έχετε;» Αυτοί είπαν: «Εφτά».+ 6 Και έδωσε οδηγίες στο πλήθος να πλαγιάσουν στο έδαφος, πήρε τα εφτά ψωμιά, είπε μια ευχαριστήρια προσευχή,+ τα έσπασε και άρχισε να τα δίνει στους μαθητές του για να τα προσφέρουν, και αυτοί τα πρόσφεραν στο πλήθος.+ 7 Είχαν και λίγα μικρά ψάρια· και, αφού τα ευλόγησε, τους είπε να τα προσφέρουν και αυτά.+ 8 Έφαγαν, λοιπόν, και χόρτασαν, και σήκωσαν περισσεύματα από τα κομμάτια, εφτά γεμάτα καλάθια τροφίμων.+ 9 Ήταν δε περίπου τέσσερις χιλιάδες άντρες. Τελικά, τους είπε να φύγουν.+
10 Και αμέσως επιβιβάστηκε στο πλοιάριο με τους μαθητές του και ήρθε στα μέρη της Δαλμανουθά.+ 11 Και οι Φαρισαίοι βγήκαν και άρχισαν να λογομαχούν μαζί του, ζητώντας από αυτόν σημείο από τον ουρανό, για να τον βάλουν σε πειρασμό.+ 12 Αυτός, λοιπόν, στέναξε βαθιά+ με το πνεύμα του και είπε: «Γιατί ζητάει σημείο αυτή η γενιά; Αληθινά λέω: Σημείο δεν θα δοθεί σε αυτή τη γενιά».+ 13 Τότε τους άφησε, επιβιβάστηκε πάλι, και έφυγε για την απέναντι παραλία.
14 Ξέχασαν, όμως, να πάρουν ψωμιά και, εκτός από ένα ψωμί, δεν είχαν τίποτα μαζί τους στο πλοιάριο.+ 15 Και άρχισε να τους προστάζει ρητά και να λέει: «Να έχετε τα μάτια σας ανοιχτά, να προσέχετε από το προζύμι των Φαρισαίων και το προζύμι του Ηρώδη».+ 16 Αυτοί, λοιπόν, άρχισαν να συζητούν μεταξύ τους για το ότι δεν είχαν ψωμιά.+ 17 Παρατηρώντας το, τους είπε: «Γιατί συζητάτε για το ότι δεν έχετε ψωμιά;+ Δεν αντιλαμβάνεστε ακόμη και δεν καταλαβαίνετε το νόημα; Έχετε την καρδιά σας νωθρή σε ό,τι αφορά την κατανόηση;+ 18 “Μολονότι έχετε μάτια, δεν βλέπετε· και μολονότι έχετε αφτιά, δεν ακούτε;”+ Και δεν θυμάστε, 19 όταν έσπασα τα πέντε ψωμιά+ για τους πέντε χιλιάδες άντρες, πόσα καλάθια γεμάτα με κομμάτια σηκώσατε;» Αυτοί του είπαν: «Δώδεκα».+ 20 «Όταν έσπασα τα εφτά για τους τέσσερις χιλιάδες άντρες, πόσα καλάθια τροφίμων γεμάτα με κομμάτια σηκώσατε;» Και αυτοί του είπαν: «Εφτά».+ 21 Τότε τους είπε: «Δεν καταλαβαίνετε ακόμη το νόημα;»+
22 Και έφτασαν στη Βηθσαϊδά. Και του έφεραν έναν τυφλό και τον ικέτευσαν να τον αγγίξει.+ 23 Εκείνος πήρε τον τυφλό από το χέρι, τον έβγαλε έξω από το χωριό και, αφού έφτυσε+ πάνω στα μάτια του, έθεσε τα χέρια του πάνω σε αυτόν και άρχισε να τον ρωτάει: «Βλέπεις τίποτα;» 24 Και αυτός σήκωσε τα μάτια του και άρχισε να λέει: «Βλέπω ανθρώπους, επειδή διακρίνω κάποια πράγματα που φαίνονται να είναι δέντρα, αλλά περπατούν». 25 Κατόπιν έβαλε τα χέρια του πάλι πάνω στα μάτια του ανθρώπου, και ο άνθρωπος είδε καθαρά και αποκαταστάθηκε και έβλεπε τα πάντα ευδιάκριτα. 26 Τον έστειλε, λοιπόν, στο σπίτι του, λέγοντας: «Αλλά μην μπεις στο χωριό».+
27 Κατόπιν ο Ιησούς και οι μαθητές του έφυγαν για τα χωριά της Καισάρειας του Φιλίππου, και στο δρόμο άρχισε να ρωτάει τους μαθητές του, λέγοντάς τους: «Ποιος λένε οι άνθρωποι ότι είμαι;»+ 28 Αυτοί του είπαν: «Ο Ιωάννης ο Βαφτιστής,+ και άλλοι, Ο Ηλίας·+ ενώ κάποιοι άλλοι, Ένας από τους προφήτες».+ 29 Και τους υπέβαλε την ερώτηση: «Εσείς, όμως, ποιος λέτε ότι είμαι;» Απαντώντας ο Πέτρος τού είπε: «Εσύ είσαι ο Χριστός».+ 30 Τότε τους παρήγγειλε αυστηρά να μη λένε σε κανέναν για αυτόν.+ 31 Επίσης, άρχισε να τους διδάσκει ότι ο Γιος του ανθρώπου πρέπει να υποστεί πολλά παθήματα και να απορριφθεί από τους πρεσβυτέρους και τους πρωθιερείς και τους γραμματείς και να θανατωθεί+ και να αναστηθεί τρεις ημέρες αργότερα.+ 32 Με παρρησία έκανε αυτή τη δήλωση. Αλλά ο Πέτρος τον πήρε παράμερα και άρχισε να τον επιπλήττει.+ 33 Εκείνος γύρισε, κοίταξε τους μαθητές του και επέπληξε τον Πέτρο, και είπε: «Πήγαινε πίσω μου, Σατανά, επειδή σκέφτεσαι, όχι τις σκέψεις του Θεού, αλλά των ανθρώπων».+
34 Φώναξε, λοιπόν, το πλήθος μαζί με τους μαθητές του και τους είπε: «Αν κάποιος θέλει να έρθει πίσω μου, ας απαρνηθεί τον εαυτό του και ας σηκώσει το ξύλο του βασανισμού του και ας με ακολουθεί συνεχώς.+ 35 Διότι όποιος θέλει να σώσει την ψυχή του θα τη χάσει· αλλά όποιος χάσει την ψυχή του για χάρη δική μου και των καλών νέων θα τη σώσει.+ 36 Πραγματικά, τι ωφελεί τον άνθρωπο το να κερδίσει όλο τον κόσμο και να ζημιωθεί την ψυχή του;+ 37 Τι θα έδινε, πράγματι, ο άνθρωπος σε αντάλλαγμα για την ψυχή του;+ 38 Διότι όποιος ντραπεί για εμένα και τα λόγια μου σε αυτή τη μοιχαλίδα και αμαρτωλή γενιά, και ο Γιος του ανθρώπου θα ντραπεί+ για αυτόν όταν φτάσει με τη δόξα του Πατέρα του μαζί με τους αγίους αγγέλους».+