Ιώβ
21 Και ο Ιώβ αποκρίθηκε και είπε:
2 «Ακούστε προσεκτικά τα λόγια μου,
Και ας γίνει αυτό η παρηγοριά σας.
4 Μήπως εγώ εκφράζω την ανησυχία μου σε άνθρωπο;
Και γιατί δεν χάνει το πνεύμα μου την υπομονή του;
5 Στρέψτε το πρόσωπό σας προς εμένα και κοιτάξτε κατάπληκτοι,
Και βάλτε το χέρι σας πάνω στο στόμα σας.+
6 Όταν θυμάμαι, αναστατώνομαι
Και ανατριχίλα πιάνει τη σάρκα μου.
8 Τα παιδιά τους εδραιώνονται ενώπιόν τους μαζί με αυτούς,
Και οι απόγονοί τους μπροστά στα μάτια τους.
10 Ο ταύρος του γονιμοποιεί και δεν αφήνει σπέρμα να χαθεί·
Η αγελάδα του γεννάει+ και δεν αποβάλλει.
11 Στέλνουν έξω τα μικρά αγόρια τους σαν ποίμνιο,
Και τα αρσενικά παιδιά τους χοροπηδούν.
14 Και λένε στον αληθινό Θεό: “Απομακρύνσου από εμάς!+
Δεν βρήκαμε ευχαρίστηση στη γνώση των οδών σου.+
17 Πόσες φορές σβήνει το λυχνάρι των πονηρών+
Και έρχεται πάνω τους συμφορά;
Πόσες φορές εκείνος, μέσα στο θυμό του, δίνει ως μερίδιο την καταστροφή;+
19 Ο Θεός θα αποταμιεύσει το κακό που κάνει κάποιος, για τους ίδιους του τους γιους·+
Θα τον αμείψει ώστε να το μάθει.+
21 Διότι ποια ευχαρίστηση θα έχει στο σπίτι του μετέπειτα,
Όταν ο αριθμός των μηνών του κοπεί στη μέση;+
23 Αυτός θα πεθάνει ενώ θα έχει πλήρη αυτάρκεια,+
Ενώ θα είναι ολότελα ξένοιαστος και αμέριμνος·
24 Οι μηροί του θα είναι γεμάτοι πάχος
Και ο μυελός στα κόκαλά του υγρός.
29 Δεν ρωτήσατε τους ταξιδιώτες στους δρόμους;
Και δεν εξετάσατε προσεκτικά τα σημεία τους;
30 Ότι την ημέρα της συμφοράς ο κακός διαφυλάττεται;+
Ότι την ημέρα της σφοδρής οργής διασώζεται;