1 Κορινθίους
13 Αν μιλώ στις γλώσσες+ των ανθρώπων και των αγγέλων αλλά δεν έχω αγάπη, έχω γίνει χαλκός που ηχεί ή κύμβαλο+ που βροντάει. 2 Και αν έχω το χάρισμα της προφητείας+ και γνωρίζω όλα τα ιερά μυστικά+ και όλη τη γνώση,+ και αν έχω όλη την πίστη ώστε να μετατοπίζω βουνά+ αλλά δεν έχω αγάπη, δεν είμαι τίποτα.+ 3 Και αν δώσω όλα τα υπάρχοντά μου για να θρέψω άλλους+ και αν παραδώσω το σώμα μου+ ώστε να καυχηθώ αλλά δεν έχω αγάπη,+ δεν ωφελούμαι καθόλου.
4 Η αγάπη+ είναι μακρόθυμη+ και δείχνει καλοσύνη.+ Η αγάπη δεν ζηλεύει,+ δεν κομπάζει,+ δεν φουσκώνει από υπερηφάνεια,+ 5 δεν συμπεριφέρεται άπρεπα,+ δεν ζητάει τα δικά της συμφέροντα,+ δεν εξάπτεται.+ Δεν κρατάει λογαριασμό για το κακό.+ 6 Δεν χαίρεται για την αδικία,+ αλλά χαίρεται με την αλήθεια.+ 7 Ανέχεται τα πάντα,+ πιστεύει τα πάντα,+ ελπίζει τα πάντα,+ υπομένει τα πάντα.+
8 Η αγάπη ποτέ δεν χάνεται.+ Αλλά είτε υπάρχουν χαρίσματα προφητείας, θα καταργηθούν· είτε υπάρχουν γλώσσες, θα πάψουν· είτε υπάρχει γνώση, θα καταργηθεί.+ 9 Διότι έχουμε γνώση κατά μέρος+ και προφητεύουμε κατά μέρος·+ 10 αλλά όταν έρθει το πλήρες,+ το κατά μέρος θα καταργηθεί. 11 Όταν ήμουν νήπιο, μιλούσα ως νήπιο, σκεφτόμουν ως νήπιο, συλλογιζόμουν ως νήπιο· αλλά τώρα που έχω γίνει άντρας,+ έχω καταργήσει τα γνωρίσματα του νηπίου. 12 Διότι προς το παρόν βλέπουμε μια θαμπή εικόνα μέσω μεταλλικού καθρέφτη,+ αλλά τότε θα βλέπουμε πρόσωπο με πρόσωπο.+ Προς το παρόν γνωρίζω κατά μέρος, αλλά τότε θα γνωρίζω ακριβώς, όπως και γνωρίζομαι ακριβώς.+ 13 Και τώρα μένει η πίστη, η ελπίδα, η αγάπη, αυτά τα τρία· αλλά το μεγαλύτερο από αυτά είναι η αγάπη.+