Ιεζεκιήλ
2 Και τότε μου είπε: «Γιε ανθρώπου,+ στάσου στα πόδια σου για να μιλήσω μαζί σου».+ 2 Και πνεύμα άρχισε να μπαίνει μέσα μου μόλις μου μίλησε,+ και αυτό τελικά με έκανε να σταθώ στα πόδια μου για να ακούσω Εκείνον που μου μιλούσε.+
3 Και εκείνος μου είπε: «Γιε ανθρώπου, σε στέλνω στους γιους του Ισραήλ,+ σε έθνη στασιαστικά που έχουν στασιάσει εναντίον μου.+ Οι ίδιοι και οι προπάτορές τους έχουν γίνει παραβάτες εναντίον μου μέχρι αυτήν ακριβώς την ημέρα.+ 4 Και γιοι θρασείς στο πρόσωπο+ και σκληροί στην καρδιά+—σε στέλνω σε αυτούς και πρέπει να τους πεις: “Αυτό είπε ο Υπέρτατος Κύριος Ιεχωβά”. 5 Και αυτοί, είτε ακούσουν+ είτε αρνηθούν να ακούσουν+—γιατί είναι στασιαστικός οίκος+—οπωσδήποτε θα γνωρίσουν τότε ότι υπήρξε προφήτης στο μέσο τους.+
6 »Και εσύ, γιε ανθρώπου, μην τους φοβηθείς·+ και τα λόγια τους μην τα φοβηθείς, επειδή είναι ισχυρογνώμονες,+ είναι αγκίδες+ που σε τρυπούν, και κατοικείς ανάμεσα σε σκορπιούς.+ Τα λόγια τους μην τα φοβηθείς+ και από τα πρόσωπά τους μην τρομοκρατηθείς,+ γιατί αυτοί είναι στασιαστικός οίκος.+ 7 Και πρέπει να τους πεις τα λόγια μου, άσχετα με το αν ακούσουν ή αρνηθούν να ακούσουν, γιατί είναι στασιαστές.+
8 »Και εσύ, γιε ανθρώπου, άκουσε αυτό που εγώ σου λέω. Μη γίνεις στασιαστικός σαν το στασιαστικό οίκο.+ Άνοιξε το στόμα σου και φάε αυτό που εγώ σου δίνω».+
9 Και άρχισα να βλέπω, και ορίστε! ένα χέρι απλωμένο προς εμένα,+ και σε αυτό υπήρχε ο ρόλος ενός βιβλίου.+ 10 Και τον ξετύλιξε μπροστά μου λίγο λίγο και ήταν γραμμένος μπροστά και πίσω·+ και ήταν γραμμένα σε αυτόν θρηνωδίες και βογκητά και οδυρμοί.+