Ιώβ
6 Και ο Ιώβ αποκρίθηκε και είπε:
2 «Μακάρι να ζυγιζόταν πλήρως η δυσφορία+ μου
Και ταυτόχρονα να έβαζαν στη ζυγαριά τα δεινά μου!
3 Διότι τώρα είναι πιο βαριά και από την άμμο των θαλασσών.
Γι’ αυτό και τα λόγια μου ήταν αχαλίνωτα.+
4 Διότι τα βέλη του Παντοδυνάμου είναι μέσα μου,+
Το πνεύμα μου πίνει το δηλητήριό τους·+
Τρόμοι από τον Θεό παρατάσσονται εναντίον μου.+
6 Τρώγεται κάτι άνοστο χωρίς αλάτι;
Ή υπάρχει γεύση στο γλοιώδη χυμό της νερομολόχας;
7 Η ψυχή μου αρνείται να αγγίξει οτιδήποτε.
Αυτά είναι σαν αρρώστια στην τροφή μου.
8 Μακάρι να πραγματοποιούνταν το αίτημά μου
Και να εκπλήρωνε ο Θεός την ελπίδα μου!
10 Ακόμη και αυτό θα με παρηγορούσε·
Και θα σκιρτούσα από χαρά+ μέσα σε πόνους τοκετού,
Παρ’ όλο που δεν θα έδειχνε συμπόνια, γιατί δεν έχω κρύψει τα λόγια+ του Αγίου.+
11 Ποια είναι η δύναμή μου για να περιμένω;+
Και ποιο είναι το τέλος μου για να παρατείνω την ψυχή μου;
12 Μήπως η δύναμή μου είναι η δύναμη της πέτρας;
Ή μήπως είναι η σάρκα μου από χαλκό;
13 Μήπως δεν μπορώ να βοηθήσω τον εαυτό μου,
Και οι αποτελεσματικές ενέργειες διώχτηκαν μακριά μου;
14 Όποιος αρνείται τη στοργική καλοσύνη προς το συνάνθρωπό του+
Θα εγκαταλείψει και το φόβο του Παντοδυνάμου.+
16 Είναι σκοτεινοί από τον πάγο.
Πάνω τους κρύβεται το χιόνι.
17 Όταν έρθει ο καιρός γίνονται άνυδροι,+ κατασιωπούνται·
Όταν πιάνει ζέστη ξεραίνονται και χάνονται από τον τόπο τους.+
18 Τα μονοπάτια της πορείας τους εκτρέπονται·
Ανεβαίνουν στην ερημιά και αφανίζονται.
22 Μήπως είπα: “Δώστε μου κάτι,
Ή από τη δύναμή σας δώστε δώρο για λογαριασμό μου,
23 Και σώστε με από το χέρι αντιδίκου,+
Και από το χέρι τυράννων απολυτρώστε με”;+
26 Καταστρώνετε σχέδια για να ελέγξετε λόγια,
Τη στιγμή που οι κουβέντες του απελπισμένου+ είναι για τον άνεμο;+
27 Εσείς είστε ικανοί να ρίξετε κλήρο ακόμη και για έναν ορφανό από πατέρα,+
Και να εμπορευτείτε το φίλο σας!+
30 Υπάρχει αδικία στη γλώσσα μου;
Ή μήπως ο ουρανίσκος μου δεν διακρίνει τα δεινά;