Ψαλμοί

62 Τον Θεό βεβαίως προσμένει σιωπηλά η ψυχή μου.+

Από αυτόν προέρχεται η σωτηρία μου.+

 2 Αυτός είναι βεβαίως ο βράχος μου και η σωτηρία μου, το ασφαλές ύψωμά μου·+

Δεν θα κλονιστώ πολύ.+

 3 Ως πότε θα μαίνεστε εναντίον του ανθρώπου τον οποίο θέλετε να δολοφονήσετε;+

Όλοι σας είστε σαν τοίχος που γέρνει, σαν ετοιμόρροπος πέτρινος τοίχος.+

 4 Δίνουν βεβαίως συμβουλή για να παρασύρουν κάποιον μακριά από την αξιοπρέπειά του·+

Ευαρεστούνται στο ψέμα.+

Με το στόμα τους ευλογούν, αλλά από μέσα τους καταριούνται.+ Σέλαχ.

 5 Τον Θεό βεβαίως πρόσμενε σιωπηλά, ψυχή μου,+

Επειδή από αυτόν προέρχεται η ελπίδα μου.+

 6 Αυτός είναι βεβαίως ο βράχος μου και η σωτηρία μου, το ασφαλές ύψωμά μου·+

Δεν θα κλονιστώ.+

 7 Στον Θεό είναι η σωτηρία μου και η δόξα μου.+

Ο ισχυρός βράχος μου, το καταφύγιό μου βρίσκεται στον Θεό.+

 8 Να εμπιστεύεσαι σε αυτόν σε κάθε καιρό, λαέ.+

Ενώπιόν του χύστε την καρδιά σας.+

Ο Θεός είναι καταφύγιο για εμάς.+ Σέλαχ.

 9 Οι γιοι του χωματένιου ανθρώπου είναι βεβαίως μια εκπνοή,+

Οι γιοι της ανθρωπότητας είναι ένα ψέμα.+

Όταν τοποθετούνται στη ζυγαριά είναι όλοι μαζί ελαφρύτεροι από μια εκπνοή.+

10 Μη θέτετε την εμπιστοσύνη σας στη διάπραξη απάτης+

Και μη γίνεστε μάταιοι για χάρη της κλοπής.+

Αν αυξηθεί το βιος, μην προσηλώσετε την καρδιά σας σε αυτό.+

11 Μία φορά μίλησε ο Θεός, δύο φορές το άκουσα αυτό,+

Ότι η ισχύς ανήκει στον Θεό.+

12 Και η στοργική καλοσύνη ανήκει σε εσένα, Ιεχωβά,+

Γιατί εσύ ανταποδίδεις στον καθένα κατά το έργο του.+