Λουκάς
18 Κατόπιν άρχισε να τους λέει μια παραβολή όσον αφορά το ότι χρειάζεται να προσεύχονται πάντοτε και να μην παραιτούνται,+ 2 λέγοντας: «Σε κάποια πόλη ήταν ένας δικαστής που δεν είχε φόβο Θεού και δεν σεβόταν άνθρωπο. 3 Αλλά ήταν μια χήρα σε εκείνη την πόλη και πήγαινε συνεχώς+ σε αυτόν, λέγοντας: “Φρόντισε να βρω το δίκιο μου από τον αντίδικό μου”. 4 Για κάποιο διάστημα αυτός δεν ήθελε, αλλά ύστερα είπε μέσα του: “Αν και δεν φοβάμαι τον Θεό ούτε σέβομαι άνθρωπο, 5 τέλος πάντων, επειδή αυτή η χήρα μού δημιουργεί προβλήματα+ συνεχώς, θα φροντίσω να βρει το δίκιο της, για να μην έρχεται και με γρονθοκοπάει+ μέχρι να με αποτελειώσει”». 6 Τότε ο Κύριος είπε: «Ακούστε τι είπε ο δικαστής, αν και άδικος! 7 Ασφαλώς, λοιπόν, δεν θα κάνει ο Θεός να αποδοθεί δικαιοσύνη+ για τους εκλεγμένους του που κραυγάζουν προς αυτόν ημέρα και νύχτα, έστω και αν είναι μακρόθυμος+ προς αυτούς; 8 Σας λέω: Θα κάνει να αποδοθεί δικαιοσύνη σε αυτούς γοργά.+ Ωστόσο, όταν έρθει ο Γιος του ανθρώπου, θα βρει άραγε την πίστη στη γη;»
9 Και σε μερικούς επίσης που είχαν εμπιστοσύνη στον εαυτό τους ότι ήταν δίκαιοι+ και οι οποίοι θεωρούσαν τους υπόλοιπους μηδαμινούς+ είπε αυτή την παραβολή: 10 «Δύο άνθρωποι ανέβηκαν στο ναό να προσευχηθούν, ο ένας Φαρισαίος και ο άλλος εισπράκτορας φόρων. 11 Ο Φαρισαίος στάθηκε+ και άρχισε να προσεύχεται+ από μέσα του τα εξής: “Θεέ μου, σε ευχαριστώ που δεν είμαι όπως οι υπόλοιποι άνθρωποι, άρπαγες, άδικοι, μοιχοί, ή ακόμη και όπως αυτός ο εισπράκτορας φόρων.+ 12 Νηστεύω δύο φορές την εβδομάδα, δίνω το δέκατο από όλα όσα αποκτώ”.+ 13 Αλλά ο εισπράκτορας φόρων, που στεκόταν σε απόσταση, δεν ήθελε καν να σηκώσει τα μάτια του προς τον ουρανό, αλλά χτυπούσε το στήθος του,+ λέγοντας: “Θεέ μου, σπλαχνίσου με, τον αμαρτωλό”.+ 14 Σας λέω: Αυτός κατέβηκε στο σπίτι του έχοντας αποδειχτεί δικαιότερος+ από εκείνον· επειδή όποιος εξυψώνει τον εαυτό του θα ταπεινωθεί, αλλά όποιος ταπεινώνει τον εαυτό του θα εξυψωθεί».+
15 Άρχισαν δε να του φέρνουν και τα βρέφη τους για να τα αγγίξει· αλλά βλέποντάς το αυτό οι μαθητές άρχισαν να τα επιτιμούν.+ 16 Ωστόσο, ο Ιησούς τα φώναξε, λέγοντας: «Αφήστε τα παιδάκια να έρχονται σε εμένα και μην τα εμποδίζετε. Διότι σε τέτοιου είδους άτομα ανήκει η βασιλεία του Θεού.+ 17 Αληθινά σας λέω: Όποιος δεν δεχτεί τη βασιλεία του Θεού σαν παιδάκι δεν πρόκειται να μπει σε αυτήν».+
18 Και κάποιος άρχοντας τον ρώτησε, λέγοντας: «Δάσκαλε Αγαθέ, τι να κάνω για να κληρονομήσω αιώνια ζωή;»+ 19 Ο Ιησούς τού είπε: «Γιατί με αποκαλείς αγαθό; Κανείς δεν είναι αγαθός παρά μόνο ένας, ο Θεός.+ 20 Γνωρίζεις τις εντολές:+ “Μη μοιχεύσεις,+ Μη διαπράξεις φόνο,+ Μην κλέψεις,+ Μην ψευδομαρτυρήσεις,+ Τίμα τον πατέρα σου και τη μητέρα σου”».+ 21 Τότε αυτός είπε: «Όλα αυτά τα τηρώ από τα νεανικά μου χρόνια».+ 22 Αφού το άκουσε αυτό, ο Ιησούς τού είπε: «Ένα σου λείπει ακόμη: Πούλησε όλα όσα έχεις και μοίρασέ τα σε φτωχούς, και θα έχεις θησαυρό στους ουρανούς· και έλα να γίνεις ακόλουθός μου».+ 23 Όταν εκείνος το άκουσε αυτό, λυπήθηκε βαθιά, γιατί ήταν πολύ πλούσιος.+
24 Ο Ιησούς τον κοίταξε και είπε: «Πόσο δύσκολο θα είναι να μπουν στη βασιλεία του Θεού εκείνοι που έχουν χρήματα!+ 25 Ευκολότερο μάλιστα είναι να περάσει καμήλα μέσα από την τρύπα μιας βελόνας ραψίματος παρά να μπει πλούσιος στη βασιλεία του Θεού».+ 26 Εκείνοι που το άκουσαν αυτό είπαν: «Και ποιος είναι δυνατόν να σωθεί;» 27 Αυτός είπε: «Τα πράγματα που είναι αδύνατα για τους ανθρώπους είναι δυνατά για τον Θεό».+ 28 Τότε ο Πέτρος είπε: «Δες! Εμείς αφήσαμε τα δικά μας πράγματα και σε ακολουθήσαμε».+ 29 Αυτός τους είπε: «Αληθινά σας λέω: Δεν υπάρχει κανείς που να άφησε σπίτι ή γυναίκα ή αδελφούς ή γονείς ή παιδιά για χάρη της βασιλείας του Θεού,+ 30 ο οποίος δεν θα πάρει πολλές φορές περισσότερα σε αυτή τη χρονική περίοδο, και στο ερχόμενο σύστημα πραγμάτων αιώνια ζωή».+
31 Κατόπιν πήρε τους δώδεκα παράμερα και τους είπε: «Δείτε! Ανεβαίνουμε στην Ιερουσαλήμ, και θα ολοκληρωθούν όλα τα γραμμένα μέσω των προφητών+ σχετικά με τον Γιο του ανθρώπου.+ 32 Για παράδειγμα, θα τον παραδώσουν σε εθνικούς και θα τον περιπαίξουν+ και θα του συμπεριφερθούν με θρασύτητα+ και θα τον φτύσουν·+ 33 και αφού τον μαστιγώσουν+ θα τον σκοτώσουν,+ αλλά την τρίτη ημέρα θα αναστηθεί».+ 34 Ωστόσο, εκείνοι δεν κατάλαβαν το νόημα κανενός από αυτά τα πράγματα· και αυτός ο λόγος ήταν κρυμμένος από αυτούς, και δεν γνώριζαν τα λεγόμενα.+
35 Καθώς πλησίαζε στην Ιεριχώ, κάποιος τυφλός καθόταν δίπλα στο δρόμο και ζητιάνευε.+ 36 Αυτός, επειδή άκουσε να διαβαίνει πλήθος, άρχισε να ρωτάει τι να σήμαινε αυτό. 37 Του είπαν: «Ο Ιησούς ο Ναζωραίος περνάει!»+ 38 Τότε αυτός φώναξε, λέγοντας: «Ιησού, Γιε του Δαβίδ, ελέησέ με!»+ 39 Και εκείνοι που προπορεύονταν άρχισαν να του λένε αυστηρά να σωπάσει, αλλά αυτός φώναζε πολύ περισσότερο: «Γιε του Δαβίδ, ελέησέ με!»+ 40 Τότε ο Ιησούς στάθηκε και έδωσε εντολή να οδηγήσουν τον άνθρωπο σε αυτόν.+ Αφού εκείνος πλησίασε, ο Ιησούς τον ρώτησε: 41 «Τι θέλεις να κάνω για εσένα;»+ Εκείνος είπε: «Κύριε, να ξαναβρώ την όρασή μου».+ 42 Ο Ιησούς, λοιπόν, του είπε: «Ξαναβρές την όρασή σου· η πίστη σου σε έκανε καλά».+ 43 Και ευθύς αμέσως ξαναβρήκε την όρασή του+ και άρχισε να τον ακολουθεί δοξάζοντας τον Θεό.+ Και όλος ο λαός, βλέποντάς το αυτό, έδωσε αίνο στον Θεό.