Εβραίους
6 Γι’ αυτόν το λόγο, τώρα που έχουμε αφήσει τα αρχικά+ δόγματα σχετικά με τον Χριστό,+ ας προχωρούμε εντατικά προς την ωριμότητα,+ χωρίς να θέτουμε πάλι θεμέλιο,+ δηλαδή μετάνοια από νεκρά έργα+ και πίστη προς τον Θεό,+ 2 τη διδασκαλία για βαφτίσματα+ και την επίθεση των χεριών,+ την ανάσταση των νεκρών+ και την αιώνια κρίση.+ 3 Και αυτό θα το κάνουμε, αν πράγματι επιτρέπει ο Θεός.+
4 Διότι είναι αδύνατον σε ό,τι αφορά εκείνους οι οποίοι έχουν μία φορά για πάντα διαφωτιστεί+ και έχουν γευτεί την ουράνια δωρεά+ και έχουν γίνει μέτοχοι αγίου πνεύματος+ 5 και έχουν γευτεί+ τον καλό λόγο του Θεού καθώς και δυνάμεις του ερχόμενου συστήματος πραγμάτων,+ 6 αλλά οι οποίοι έχουν πέσει,+ να τους αναζωογονήσει κανείς πάλι σε μετάνοια,+ επειδή οι ίδιοι ξανακρεμούν στο ξύλο τον Γιο του Θεού και τον ντροπιάζουν δημόσια.+ 7 Παραδείγματος χάρη, το έδαφος το οποίο πίνει τη βροχή που έρχεται συχνά πάνω του, και το οποίο κατόπιν παράγει βλάστηση κατάλληλη για εκείνους για τους οποίους και καλλιεργείται,+ λαβαίνει σε ανταπόδοση ευλογία από τον Θεό. 8 Αλλά αν παράγει αγκάθια και τριβόλια, απορρίπτεται και είναι κοντά στο να λάβει κατάρα·+ και καταλήγει να καεί.+
9 Ωστόσο, στην περίπτωσή σας, αγαπητοί, είμαστε πεπεισμένοι για καλύτερα πράγματα και πράγματα που συνοδεύονται από σωτηρία, μολονότι μιλάμε με αυτόν τον τρόπο. 10 Διότι ο Θεός δεν είναι άδικος ώστε να ξεχάσει το έργο σας και την αγάπη που δείξατε για το όνομά του,+ εφόσον έχετε διακονήσει τους αγίους+ και συνεχίζετε να διακονείτε. 11 Θέλουμε δε ο καθένας σας να δείχνει την ίδια φιλοπονία, ώστε να έχει την πλήρη βεβαιότητα+ της ελπίδας+ μέχρι το τέλος,+ 12 για να μη γίνετε οκνηροί,+ αλλά να είστε μιμητές+ εκείνων οι οποίοι μέσω πίστης και υπομονής κληρονομούν τις υποσχέσεις.+
13 Διότι όταν ο Θεός έδωσε την υπόσχεσή του στον Αβραάμ,+ επειδή δεν μπορούσε να ορκιστεί σε κανέναν μεγαλύτερο, ορκίστηκε+ στον εαυτό του, 14 λέγοντας: «Βεβαίως ευλογώντας θα σε ευλογήσω, και πληθύνοντας θα σε πληθύνω».+ 15 Και έτσι, αφού πρώτα ο Αβραάμ έδειξε υπομονή, απέκτησε αυτή την υπόσχεση.+ 16 Διότι οι άνθρωποι ορκίζονται σε εκείνον που είναι μεγαλύτερος,+ και ο όρκος τους είναι το τέλος κάθε αντιλογίας, επειδή αποτελεί νομική εγγύηση για αυτούς.+ 17 Με αυτόν τον τρόπο ο Θεός, όταν σκόπευε να καταδείξει περισσότερο στους κληρονόμους+ της υπόσχεσης το αμετάβλητο+ της βουλής του, επενέβη με όρκο, 18 ώστε, μέσω δύο αμετάβλητων πραγμάτων σε σχέση με τα οποία είναι αδύνατον να πει ψέματα ο Θεός,+ να έχουμε εμείς, που έχουμε τρέξει στο καταφύγιο, ισχυρή ενθάρρυνση για να κρατήσουμε την ελπίδα+ που έχει τεθεί μπροστά μας. 19 Αυτή την ελπίδα+ την έχουμε σαν άγκυρα για την ψυχή, σίγουρη και σταθερή, και αυτή μπαίνει στο εσωτερικό μέρος της κουρτίνας,+ 20 εκεί που ένας πρόδρομος έχει μπει για χάρη μας,+ ο Ιησούς, ο οποίος έχει γίνει αρχιερέας για πάντα σύμφωνα με τον τρόπο με τον οποίο ήταν ο Μελχισεδέκ.+