Ιερεμίας
9 Μακάρι να ήταν το κεφάλι μου νερά και τα μάτια μου πηγή δακρύων!+ Τότε θα μπορούσα να κλαίω ημέρα και νύχτα για τους σκοτωμένους της κόρης του λαού μου.+
2 Μακάρι να είχα στην έρημο κατάλυμα για ταξιδιώτες!+ Τότε θα άφηνα το λαό μου και θα έφευγα από αυτούς, γιατί όλοι τους είναι μοιχοί,+ επίσημη σύναξη ατόμων που φέρονται δόλια·+ 3 και λυγίζουν σαν το τόξο τους τη γλώσσα τους στο ψεύδος·+ δεν ήταν, όμως, για την πιστότητα το ότι έγιναν κραταιοί στη χώρα.
«Από κακία σε κακία προχώρησαν, και αγνόησαν ακόμη και εμένα»,+ λέει ο Ιεχωβά.
4 «Να φυλάγεστε ο καθένας από τον ίδιο του το φίλο,+ και μη θέτετε την εμπιστοσύνη σας σε κανέναν αδελφό.+ Διότι κάθε αδελφός σίγουρα θα υποσκελίζει,+ και σαν συκοφάντης θα περιφέρεται κάθε φίλος,+ 5 και κοροϊδεύουν συνεχώς ο καθένας το φίλο του·+ και δεν λένε τίποτα αληθινό. Δίδαξαν τη γλώσσα τους να λέει ψεύδη.+ Απέκαμαν ενεργώντας εσφαλμένα.+
6 »Κάθεσαι μέσα στην απάτη.+ Μέσω απάτης αρνήθηκαν να με γνωρίσουν»,+ λέει ο Ιεχωβά.
7 Γι’ αυτό, να τι είπε ο Ιεχωβά των στρατευμάτων: «Εγώ θα τους λιώσω στο χωνευτήρι και θα τους εξετάσω,+ διότι πώς αλλιώς πρέπει να ενεργήσω εξαιτίας της κόρης του λαού μου;+ 8 Η γλώσσα τους είναι φονικό βέλος.+ Λόγια απάτης είπε αυτή. Με το στόμα του, λόγια ειρήνης λέει κάποιος με το συνάνθρωπό του· αλλά μέσα του στήνει την ενέδρα του».+
9 «Για αυτά τα πράγματα, δεν πρέπει να λογαριαστώ μαζί τους;» λέει ο Ιεχωβά. «Και ένα έθνος σαν αυτό, δεν πρέπει να το εκδικηθεί η ψυχή μου;+ 10 Για τα βουνά θα υψώσω κλάμα και θρήνο,+ και για τα βοσκοτόπια της ερημιάς θρηνωδία· διότι θα καούν,+ ώστε άνθρωπος δεν θα διαβαίνει από εκεί και δεν θα ακούγεται ο ήχος που κάνουν τα ζωντανά.+ Τόσο τα πετούμενα πλάσματα των ουρανών όσο και τα ζώα θα έχουν φύγει· θα έχουν πάει μακριά.+ 11 Και θα κάνω την Ιερουσαλήμ σωρούς από πέτρες,+ φωλιά τσακαλιών·+ και τις πόλεις του Ιούδα θα τις κάνω ερημότοπο, χωρίς να υπάρχει κάτοικος.+
12 »Ποιος είναι ο άνθρωπος ο σοφός, ώστε να το κατανοήσει αυτό, εκείνος στον οποίο έχει μιλήσει το στόμα του Ιεχωβά, ώστε να το αναγγείλει;+ Γιατί πρέπει να αφανιστεί η χώρα, να καεί σαν την ερημιά χωρίς να υπάρχει κανένας διαβάτης;»+
13 Και ο Ιεχωβά είπε: «Διότι εγκατέλειψαν το νόμο μου τον οποίο έδωσα για να είναι μπροστά τους και δεν υπάκουσαν στη φωνή μου και δεν περπάτησαν σύμφωνα με αυτόν,+ 14 αλλά περπατούσαν ακολουθώντας το πείσμα της καρδιάς+ τους και τις εικόνες του Βάαλ,+ για τις οποίες τους δίδαξαν οι πατέρες τους·+ 15 γι’ αυτό λοιπόν, να τι είπε ο Ιεχωβά των στρατευμάτων, ο Θεός του Ισραήλ: “Εγώ θα κάνω αυτούς, δηλαδή αυτόν το λαό, να φάνε αψιθιά,+ και θα τους κάνω να πιουν δηλητηριασμένο νερό·+ 16 και θα τους διασκορπίσω ανάμεσα στα έθνη τα οποία ούτε αυτοί ούτε οι πατέρες τους γνώριζαν,+ και θα στείλω πίσω τους σπαθί μέχρι να τους εξοντώσω”.+
17 »Αυτό είπε ο Ιεχωβά των στρατευμάτων: “Συμπεριφερθείτε με κατανόηση και καλέστε τις θρηνωδούς+ να έρθουν· και στις δεξιοτέχνισσες στείλτε μήνυμα να έρθουν,+ 18 και να σπεύσουν και να υψώσουν για εμάς θρήνο. Και τα μάτια μας ας τρέξουν δάκρυα και τα ακτινοβόλα μάτια μας ας σταλάξουν νερά.+ 19 Διότι η φωνή του θρήνου ακούστηκε από τη Σιών:+ «Πώς λεηλατηθήκαμε!+ Πόσο ντροπιαστήκαμε! Διότι εγκαταλείψαμε τη γη· διότι πέταξαν τις κατοικίες μας».+ 20 Ακούστε, όμως, γυναίκες, το λόγο του Ιεχωβά και ας δεχτεί το αφτί σας το λόγο του στόματός του. Κατόπιν διδάξτε τις κόρες σας θρήνο,+ και κάθε γυναίκα τη φίλη της μια θρηνωδία.+ 21 Διότι θάνατος ανέβηκε μέσα από τα παράθυρά μας· μπήκε στα πυργόσπιτά μας, για να εκκόψει το παιδί από το δρόμο, τους νεαρούς από τις πλατείες”.+
22 »Πες: “Αυτό λέει ο Ιεχωβά: «Τα νεκρά σώματα των ανθρώπων θα πέσουν σαν κοπριά πάνω στο πρόσωπο του αγρού και σαν σειρά από φρεσκοθερισμένα σιτηρά πίσω από το θεριστή, χωρίς να υπάρχει κάποιος να τα μαζέψει»”».+
23 Αυτό είπε ο Ιεχωβά: «Ας μην καυχιέται ο σοφός για τη σοφία του,+ και ας μην καυχιέται ο κραταιός για την κραταιότητά του.+ Ας μην καυχιέται ο πλούσιος για τον πλούτο του».+
24 «Αλλά εκείνος που καυχιέται ας καυχιέται για το εξής πράγμα: για το ότι έχει ενόραση+ και έχει γνώση για εμένα, ότι εγώ είμαι ο Ιεχωβά,+ Αυτός που εκδηλώνει στοργική καλοσύνη, κρίση και δικαιοσύνη στη γη·+ διότι σε αυτά βρίσκω ευχαρίστηση»,+ λέει ο Ιεχωβά.
25 «Δείτε! Έρχονται ημέρες», λέει ο Ιεχωβά, «κατά τις οποίες θα λογαριαστώ με τον καθένα που είναι περιτμημένος αλλά βρίσκεται ακόμη σε κατάσταση μη περιτομής,+ 26 με την Αίγυπτο+ και με τον Ιούδα+ και με τον Εδώμ+ και με τους γιους του Αμμών+ και με τον Μωάβ+ και με όλους όσους έχουν τα μαλλιά κομμένα στους κροτάφους και κατοικούν στην έρημο·+ διότι όλα τα έθνη είναι απερίτμητα, και όλος ο οίκος του Ισραήλ είναι απερίτμητος στην καρδιά».+