Ιερεμίας
18 Ο λόγος που ήρθε στον Ιερεμία από τον Ιεχωβά, λέγοντας: 2 «Σήκω και κατέβα στο σπίτι του αγγειοπλάστη,+ και εκεί θα σε κάνω να ακούσεις τα λόγια μου».
3 Και κατέβηκα στο σπίτι του αγγειοπλάστη, και αυτός έκανε εκεί κάποια εργασία πάνω στους κεραμικούς τροχούς. 4 Και το σκεύος που έκανε με τον πηλό χάλασε στο χέρι του αγγειοπλάστη, και αυτός ξεκίνησε πάλι και το έκανε άλλο σκεύος, όπως φαινόταν σωστό στα μάτια του αγγειοπλάστη να κάνει.+
5 Και ο λόγος του Ιεχωβά συνέχισε να έρχεται σε εμένα, λέγοντας: 6 «“Δεν μπορώ να κάνω σε εσάς όπως αυτός ο αγγειοπλάστης, οίκε του Ισραήλ;” λέει ο Ιεχωβά. “Δείτε! Όπως ο πηλός στο χέρι του αγγειοπλάστη, έτσι είστε εσείς στο χέρι μου, οίκε του Ισραήλ.+ 7 Οποιαδήποτε στιγμή μιλήσω εναντίον κάποιου έθνους και εναντίον κάποιου βασιλείου και πω ότι θα το ξεριζώσω και θα το γκρεμίσω και θα το καταστρέψω,+ 8 και το έθνος εκείνο επιστρέψει από την κακία του εναντίον της οποίας μίλησα,+ τότε και εγώ θα μεταμεληθώ για τη συμφορά που είχα σκεφτεί να εκτελέσω πάνω του.+ 9 Αλλά οποιαδήποτε στιγμή μιλήσω σχετικά με κάποιο έθνος και σχετικά με κάποιο βασίλειο και πω ότι θα το οικοδομήσω και θα το φυτέψω,+ 10 και αυτό πράξει το κακό στα μάτια μου με το να μην υπακούει στη φωνή μου,+ τότε και εγώ θα μεταμεληθώ για το καλό το οποίο είπα μέσα μου ότι θα κάνω για το καλό του”.
11 »Και τώρα πες, σε παρακαλώ, στους άντρες του Ιούδα και στους κατοίκους της Ιερουσαλήμ: “Αυτό είπε ο Ιεχωβά: «Εγώ ετοιμάζω εναντίον σας μια συμφορά και σκέφτομαι εναντίον σας μια σκέψη.+ Επιστρέψτε, παρακαλώ, ο καθένας από την κακή οδό του, και κάντε τις οδούς σας και τις ενέργειές σας καλές»”».+
12 Και αυτοί είπαν: «Είναι ανώφελο!+ Διότι εμείς θα βαδίζουμε ακολουθώντας τις δικές μας σκέψεις, και θα εκτελούμε ο καθένας το πείσμα της κακής του καρδιάς».+
13 Γι’ αυτό, να τι είπε ο Ιεχωβά: «Ρωτήστε, παρακαλώ, ανάμεσα στα έθνη. Ποιος άκουσε τέτοια πράγματα; Ένα φρικτό πράγμα έκανε η παρθένα του Ισραήλ μέχρις υπερβολής.+ 14 Μήπως το χιόνι του Λιβάνου θα φύγει από το βράχο της υπαίθρου; Ή μήπως θα στερέψουν τα ξένα, κρύα νερά, που κυλούν ήσυχα; 15 Διότι ο λαός μου με έχει ξεχάσει+ εφόσον υψώνει καπνό θυσίας σε κάτι το άχρηστο+ και εφόσον κάνει ανθρώπους να σκοντάφτουν στις οδούς τους,+ στα αρχαία μονοπάτια,+ και να περπατούν σε δρόμους, σε οδό όπου δεν έχει στρωθεί χώμα, 16 ώστε να κάνει τη γη του αντικείμενο κατάπληξης,+ κάτι που να προκαλεί σφύριγμα στον αιώνα.+ Ο καθένας που θα περνάει από αυτήν θα κοιτάζει κατάπληκτος και θα κουνάει το κεφάλι του.+ 17 Σαν με ανατολικό άνεμο θα τους σκορπίσω μπροστά στον εχθρό.+ Την πλάτη, και όχι το πρόσωπο,+ θα τους δείξω την ημέρα της συμφοράς τους».
18 Και αυτοί είπαν: «Ελάτε να σκεφτούμε μερικές σκέψεις εναντίον του Ιερεμία,+ γιατί ο νόμος δεν θα χαθεί από τον ιερέα+ ούτε η συμβουλή από τον σοφό ούτε ο λόγος από τον προφήτη.+ Ελάτε να τον χτυπήσουμε με τη γλώσσα,+ και ας μη δώσουμε προσοχή σε κανένα από τα λόγια του».
19 Δώσε προσοχή σε εμένα, Ιεχωβά, και άκουσε τη φωνή των αντιπάλων μου.+ 20 Πρέπει να ανταποδοθεί κακό αντί καλού;+ Διότι έσκαψαν λάκκο για την ψυχή μου.+ Θυμήσου ότι στάθηκα ενώπιόν σου για να πω καλά λόγια για αυτούς, για να απομακρύνω την οργή σου από αυτούς.+ 21 Γι’ αυτό λοιπόν, δώσε τους γιους τους στην πείνα,+ και παράδωσέ τους στη δύναμη του σπαθιού·+ και οι γυναίκες τους ας γίνουν αποστερημένες από παιδιά, καθώς και χήρες.+ Και οι άντρες τους ας θανατωθούν από θανατηφόρα πληγή, οι νεαροί τους ας παταχθούν με σπαθί στη μάχη.+ 22 Ας ακουστεί κραυγή από τα σπίτια τους, όταν φέρεις ξαφνικά πάνω τους μια ληστρική ομάδα.+ Διότι έσκαψαν λάκκο για να με αιχμαλωτίσουν και έκρυψαν παγίδες για τα πόδια μου.+
23 Αλλά εσύ, Ιεχωβά, γνωρίζεις καλά όλες τις εναντίον μου βουλές τους που αποσκοπούν στο θάνατό μου.+ Μην καλύψεις το σφάλμα τους και μην εξαλείψεις αυτή την αμαρτία τους από μπροστά σου· αλλά ας αναγκαστούν να σκοντάψουν μπροστά σου.+ Τον καιρό του θυμού σου ανάλαβε δράση εναντίον τους.+