Άσμα Ασμάτων
6 «Πού έχει πάει ο αγαπημένος σου, ομορφότερη των γυναικών;+ Πού έχει στραφεί ο αγαπημένος σου για να τον αναζητήσουμε μαζί σου;»
2 «Ο αγαπημένος μου έχει κατεβεί στον κήπο του,+ στα παρτέρια με τα μυρωδικά,+ για να ποιμάνει+ ανάμεσα στους κήπους και να μαζέψει κρίνα. 3 Εγώ είμαι του αγαπημένου μου και ο αγαπημένος μου είναι δικός μου.+ Ποιμαίνει+ μέσα στα κρίνα».
4 «Είσαι όμορφη, συντρόφισσά μου,+ σαν την Ευάρεστη Πόλη,+ ωραία σαν την Ιερουσαλήμ,+ εμπνέεις δέος σαν στρατεύματα+ γύρω από λάβαρα.+ 5 Πάρε τα μάτια+ σου από πάνω μου, γιατί αυτά με έχουν αναστατώσει. Τα μαλλιά σου είναι σαν κοπάδι από κατσίκια που κατέβηκαν από τη Γαλαάδ πηδώντας.+ 6 Τα δόντια σου είναι σαν κοπάδι από προβατίνες που ανέβηκαν από το λουτρό τους και που όλες τους γεννούν δίδυμα, ενώ καμιά ανάμεσά τους δεν έχει χάσει τα μικρά της.+ 7 Σαν ένα κομμάτι ρόδι είναι οι κρόταφοί σου πίσω από το πέπλο σου.+ 8 Ας υπάρχουν εξήντα βασίλισσες και ογδόντα παλλακίδες και κοπέλες αναρίθμητες.+ 9 Μία είναι η περιστέρα+ μου, η άμεμπτή μου.+ Μία την έχει η μητέρα της. Αυτή είναι η αγνή κόρη εκείνης που τη γέννησε. Οι κόρες την είδαν και την αποκάλεσαν ευτυχισμένη· βασίλισσες και παλλακίδες, και την εξύμνησαν:+ 10 “Ποια είναι αυτή η γυναίκα+ που κοιτάζει χαμηλά σαν την αυγή,+ όμορφη σαν πανσέληνος,+ αγνή σαν λαμπερός ήλιος,+ που εμπνέει δέος σαν στρατεύματα γύρω από λάβαρα;”»+
11 «Στον κήπο+ με τις καρυδιές είχα κατεβεί για να δω τα μπουμπούκια στην κοιλάδα του χειμάρρου,+ για να δω αν βλάστησε το κλήμα, αν άνθισαν οι ροδιές.+ 12 Προτού το καταλάβω, η ψυχή μου με είχε βάλει πάνω στα άρματα του πρόθυμου λαού μου».
13 «Γύρισε πίσω, γύρισε πίσω, Σουλαμίτισσα! Γύρισε πίσω, γύρισε πίσω για να σε βλέπουμε!»+
«Τι βλέπετε στη Σουλαμίτισσα;»+
«Κάτι σαν το χορό δύο καταυλισμών!»