8 Και ο Βιλδάδ ο Σαυχίτης+ αποκρίθηκε και είπε:
2 «Ως πότε θα τα λες αυτά,+
Τη στιγμή που τα λόγια του στόματός σου δεν είναι παρά δυνατός άνεμος;+
3 Μήπως ο Θεός θα διαστρέψει την κρίση+
Ή μήπως ο Παντοδύναμος θα διαστρέψει τη δικαιοσύνη;+
4 Αν οι γιοι σου αμάρτησαν εναντίον του,
Και τους άφησε στα χέρια της ανταρσίας τους,
5 Αν εσύ αναζητούσες τον Θεό,+
Και από τον Παντοδύναμο εκλιπαρούσες εύνοια,
6 Αν ήσουν αγνός και ευθύς,+
Εκείνος τώρα θα ξυπνούσε για χάρη σου
Και θα αποκαθιστούσε τη δίκαιη κατοικία σου.
7 Επίσης, μπορεί η αρχή σου να ήταν μικρή,
Αλλά ύστερα το τέλος σου θα γινόταν πολύ μεγάλο.+
8 Πράγματι, ρώτησε, σε παρακαλώ, την προηγούμενη γενιά+
Και δώσε προσοχή σε όσα ερεύνησαν οι πατέρες τους.+
9 Διότι εμείς είμαστε χθεσινοί+ και δεν ξέρουμε τίποτα,
Επειδή οι ημέρες μας στη γη είναι μια σκιά.+
10 Δεν θα σε διδάξουν αυτοί, δεν θα σου πουν;
Και δεν θα βγάλουν λόγια από την καρδιά τους;
11 Ψηλώνει ο πάπυρος+ αν δεν είναι σε ελώδη τόπο;
Μεγαλώνει το καλάμι χωρίς νερό;
12 Ενώ είναι ακόμη ανθισμένο, προτού κοπεί,
Ξεραίνεται+ πριν από κάθε άλλο χόρτο.
13 Έτσι είναι οι δρόμοι όλων όσων ξεχνούν τον Θεό,+
Και η ελπίδα του αποστάτη θα χαθεί,+
14 Του οποίου η πεποίθηση αφανίζεται,
Και του οποίου η εμπιστοσύνη είναι σπίτι αράχνης.+
15 Θα στηριχτεί στο σπίτι του, αλλά αυτό δεν θα σταθεί·
Θα κρατηθεί από αυτό, αλλά αυτό δεν θα αντέξει.
16 Είναι γεμάτος χυμούς μπροστά στον ήλιο,
Και μέσα στον κήπο του απλώνεται το κλαδάκι του.+
17 Μέσα σε σωρό από πέτρες περιπλέκονται οι ρίζες του,
Σπίτι πέτρινο βλέπει.
18 Αν κάποιος τον καταπιεί από τον τόπο του,+
Τότε ο τόπος του θα τον αρνηθεί, λέγοντας: “Δεν σε έχω δει”.+
19 Έτσι αφανίζεται η οδός του·+
Και από το χώμα φυτρώνουν άλλοι.
20 Δες! Ο Θεός δεν θα απορρίψει κανέναν άμεμπτο
Ούτε θα πιάσει το χέρι εκείνων που πράττουν το κακό,
21 Ώσπου αυτός να γεμίσει το στόμα σου γέλιο
Και τα χείλη σου χαρούμενες φωνές.
22 Όσοι σε μισούν θα ντυθούν ντροπή+
Και η σκηνή των πονηρών δεν θα υπάρχει».