Ιώβ

41 »Μπορείς να τραβήξεις τον Λευιάθαν+ με αγκίστρι

Ή να κρατήσεις τη γλώσσα του κάτω με σχοινί;

 2 Μπορείς να βάλεις βούρλο μέσα στα ρουθούνια του+

Ή να τρυπήσεις με αγκάθι τα σαγόνια του;

 3 Μήπως θα σου κάνει πολλές ικεσίες

Ή θα σου πει τρυφερά λόγια;

 4 Θα συνάψει διαθήκη με εσένα

Για να τον πάρεις ως δούλο στον αιώνα;

 5 Θα παίξεις μαζί του σαν να ήταν πουλί;

Ή μήπως θα τον δέσεις για τα μικρά κορίτσια σου;

 6 Θα τον εμπορευτούν συνέταιροι;

Θα τον μοιράσουν μεταξύ εμπόρων;

 7 Μήπως θα γεμίσεις το δέρμα του καμάκια+

Ή το κεφάλι του αλιευτικά κοντάρια;

 8 Βάλε το χέρι σου πάνω του.

Θυμήσου τη μάχη. Μην το ξανακάνεις.

 9 Η προσδοκία κάποιου για αυτόν θα διαψευστεί.

Και μόνο που θα τον δει θα ριχτεί κάτω.

10 Κανείς δεν είναι τόσο παράτολμος που να τον ξεσηκώσει.

Και ποιος μπορεί να μου αντισταθεί;+

11 Ποιος μου έδωσε κάτι πρώτος, ώστε να πρέπει να τον ανταμείψω;+

Αυτά που είναι κάτω από ολόκληρο τον ουρανό είναι δικά μου.+

12 Δεν θα σωπάσω σχετικά με τα μέλη του

Ή όσον αφορά την κραταιότητα και την αρμονία των αναλογιών του.

13 Ποιος αφαίρεσε την επιφάνεια των ρούχων του;

Στο διπλό του σαγόνι ποιος θα μπει;

14 Τις πόρτες του προσώπου του ποιος τις άνοιξε;

Τα δόντια του ολόγυρα προκαλούν φόβο.

15 Αυλάκια από φολίδες είναι η υπεροψία του,

Κλεισμένες σαν να έχουν σφραγιστεί σφιχτά.

16 Η μία εφαρμόζει ακριβώς με την άλλη,

Και ούτε ο αέρας δεν μπορεί να περάσει ανάμεσά τους.

17 Η μία είναι κολλημένη με την άλλη·

Πιάνονται σφιχτά μεταξύ τους και δεν μπορούν να χωριστούν.

18 Τα φταρνίσματά του εκπέμπουν φως,

Και τα μάτια του είναι σαν τις ακτίνες της αυγής.

19 Από το στόμα του ξεπηδούν αστραπές,

Ξεφεύγουν σπίθες φωτιάς.

20 Από τα ρουθούνια του βγαίνει καπνός,

Σαν καμίνι που ανάβει με βούρλα.

21 Η ψυχή του ανάβει κάρβουνα,

Και φλόγα βγαίνει από το στόμα του.

22 Στο λαιμό του κατοικεί ισχύς,

Και μπροστά του πηδάει η απελπισία.

23 Οι πτυχές της σάρκας του είναι κολλημένες μεταξύ τους·

Είναι σαν χυτό κάλυμμα πάνω του, αμετακίνητες.

24 Η καρδιά του είναι χυτή σαν πέτρα,

Ναι, χυτή σαν την κάτω μυλόπετρα.

25 Όταν σηκώνεται, φοβούνται οι ισχυροί·+

Από την ταραχή σαστίζουν.

26 Φτάνοντάς τον, το σπαθί δεν αποδεικνύεται ίσο του

Ούτε το δόρυ, η σαΐτα και η αιχμή του βέλους.+

27 Θεωρεί το σίδερο+ σαν άχυρο,

Το χαλκό σαν σάπιο ξύλο.

28 Το βέλος δεν τον διώχνει·

Οι πέτρες της σφεντόνας+ έχουν μεταβληθεί για αυτόν σε καλαμιά.

29 Το ρόπαλο θεωρείται από αυτόν καλαμιά,+

Και γελάει με τον ήχο του ακόντιου.

30 Σαν αιχμηρά κομμάτια από πήλινο αγγείο είναι τα κάτω μέρη του·

Απλώνει αλωνιστικό εργαλείο+ πάνω στη λάσπη.

31 Κάνει τα βάθη να κοχλάζουν σαν τσουκάλι·

Κάνει τη θάλασσα σαν σκεύος μυροποιού.

32 Πίσω του κάνει το μονοπάτι να λάμπει·

Νομίζει κανείς ότι τα υδάτινα βάθη είναι γκρίζα μαλλιά.

33 Πάνω στο χώμα δεν υπάρχει τίποτα όμοιο με αυτόν,

Που είναι φτιαγμένος έτσι ώστε να μη νιώθει τρόμο.

34 Βλέπει όλα όσα είναι ψηλά.

Είναι βασιλιάς όλων των μεγαλοπρεπών θηρίων».